BÂKÎ DÎVÂNI - e-Kitap

Fâ ’ ilâtün fâ ’ ilâtün fâ ’ ilâtün fâ ’ ilün
1 Oldı bir tıfluñ kemend-i zülfine cânlar esîr
Gamzesinden kan tamar agzında ammâ bûy-ı şîr
2 Hey gice tıfl-ı belâ-engîz olur kim nicesin
Mihnet-i ‘ aşkı cevân olmazdan evvel itdi pîr
3 Zülf-i müşg-efşânı vasfın yazdugum bildi devât
Hâmenüñ saldı ayağı altına miskî harîr
4
‘ Ârızuñ mir’âtına âb-ı zülâl olmaz şebîh
Dûstum âyîneye bak görmek isterseñ nazîr
5 Husrevâ Bâkî kuluñ nazm içre Selmân olmaga
Hep senüñ lutfuñ mu ’ în olmışdur ihsânuñ zahîr
- 146 -
Fe ’ ilâtün fe ’ ilâtün fe ’ ilâtün fe ’ ilün
1 Yârdan cevr ü cefâ lutf u kerem gibi gelür
Gayrdan mihr ü vefâ derd ü elem gibi gelür
2 Fürkat-i yâr katı zâr u zebûn itdi beni
Döymeyem mihnet-i hicrâna ölem gibi gelür
3 Uydurup leşker-i ‘ uşşâkını ol şâh-ı cihân
Nâz ile salını salını ‘ alem gibi gelür
4 Dil-i pür-hûn elem-i ‘ aşkuñ ile cûş ideli
Çeşme-i çeşmüñ akan suları dem gibi gelür
5 Bâkıyâ kankı göñül şehrine gelse şeh-i ‘ aşk
Bile endûh u belâ hayl u haşem gibi gelür
-147-
Mefâ ’ îlün mefâ ’ îlün fa ’ ûlün
1 Ruhuñ gül-berg-i bûstân-ı İremdür
Dehânuñ gonca-i bâğ-ı ‘ ademdür
2 Ayag elde tolu hûn-ı kebûter
Bi-hamdi’llah yine dem der-kademdür
3 O la ’ l-i nâb içün hûn-âb akıtma
Mey-i gül-gûnı hoş gördüm bu demdür
140