halkların tek dostu devrimcilerdir - Yürüyüş

DERNEKLERİMİZ
Umudumuzun Mevzileri 3
sonucunda kapatılan
bu dernekler
tekrar açıldı.
Başka bir örnek
TAYAD’tır;
1990 yılında polisin
keyfi bir şe-
dularda yaşıyoruz.”
Evet, en çok da yoksul halkın ihtiyacı
olmuştur örgütlenmeye. Mahalle
dernekleri halkın bu ihtiyacının
sonucu olarak kuruldu ve faaliyet yürüttü.
Derneklere yönelik tüm baskı ve
Dernekler haklar ve özgürlükler
mücadelesindeki kararlılığımızdır
Yazı dizimizin ikinci bölümünde
oligarşinin sadece 1989-90 yılları
arasında örgütlenme hakkına saldırılarından
bir bölüm aktarmıştık. 1992
tarihli Mücadele Gazetesi’ndeki şu
başlık sürecin özeti gibidir: BAĞDER
Kapatıldı, BİKAD, AKAD ve GE-
YAD açıldı."
Faşizm koşullarında bir hakkın olmasıyla
o hakkın kullanılması aynı
anlamı taşımaz. Dernekler Kanunu
açısından da böyledir. Çok çeşitli
alanlarda dernekler açabilirsiniz, fakat
bu hak da oligarşinin anayasası
gibi “ama”larla, “ancak”larla ortadan
kaldırılır. Derneklerin sudan gerekçelerle
kapatılması, işte bu fiili hak
gasbının en çok başvurulan biçimi olmuştur.
Kaldı ki, polis dernekleri
kapatmak için çoğu kez “yasal” bir
dayanağa da gerek duymamıştır. Kendi
yasalarına bile uymadan derneklerin
kapılarına kilit vurmuşlardır.
Oligarşinin bu keyfi saldırılarına
karşı da ciddi bir mücadele verildi
ve verilmektedir. Mücadelenin bir
yanını da bu oluşturmaktadır; kazanılmış
hakların kullanılması. Eğer
bedeller pahasına kazanılan haklar,
yeni bedeller göze alınarak korunamıyorsa,
yeni haklar kazanmak da
mümkün değildir.
Dernek kapatmalarına karşı, ısrarla
hukuk mücadelesi de sürdürüldü.
Yukarıda adı geçen “BİKAD,
AKAD ve GEYAD” 1990 yılında
polisin keyfi şekilde kapattığı derneklerden
sadece bir kısmıdır. Keyfiyetin,
hukuksuzluğun peşi bırakılmadı.
Verilen hukuk mücadelesi
kilde kapattığı TAYAD, tam 10 yıl süren
hukuk mücadelesi sonucunda
2000 yılında tekrar açıldı.
DKÖ’lere 25 tutuklama
Aralık 1992’de oligarşinin polisi
EKAD, EYKAD, AKAD, BEYKAD,
BİKAD ve KAHAD'a baskın düzenleyerek
onlarca kişiyi gözaltına
aldı. Sonuçta bu derneklerin yönetici
ve kurucu üyeleri olan 25 kişi tutuklattırıldı.
Tutsak dernek yöneticileri, bu dönemde
yaptıkları açıklamalarda şunları
söylemişlerdi: "Israr ve inatçılığa
her zamankinden daha fazla gereksinim
var. Bu politikaların bilincinde
olursak, demokratik mevzilerimize
eskisinden daha fazla sahip
çıkmak zorundayız. Bu özellikle gecekondu
emekçileri açısından bir zorunluluktur.
Bizler emekçi insanlarız.
Villalarda köşklerde değil gecekon-
teröre rağmen kapatılan derneklerin
yerine yenisi açılırken Anadolu'da da
birçok yerde yeni dernekler kuruldu.
Bu tablo faşizmin terörünün buyutlarını
gösterirken aynı zamanda
devrimcilerin haklar ve özgürlükleri
kullanmaktaki ısrarını, kararlılığını ve
iktidar iddiasını göstermektedir.
Haklar ve özgürlükler
mücadelesinde yeni
mevziler: ÖZGÜR-DER
1990’ların başından itibaren devrimci
mücadelenin gelişmesine paralel
olarak oligarşinin baskısı, terörü de
arttı. Bu yıllar işkencelerle, infazlarla,
kayıplarla, köy yakmalarla, toplu
mezarlarla anılan yıllar oldu.
Bu dönemde haklar ve özgürlüklerin
kullanımı çok daha büyük bedeller
gerektirdi. Onlarca dernek kapatıldı.
Onlarca dernek yöneticisi tutuklandı.
Gözaltında, işkencelerde
katledildi, kaybedildi, infaz edildi.
Bu saldırılar karşısında haklar ve
özgürlükler mücadelesi daha da büyük
önem kazanıyordu.
13 Aralık 1990'da TAYAD kapatıl
dı. TAYAD kapatıldıktan sonra İstanbul,
Ankara, İzmir, Kocaeli, Eskişehir,
Bursa, Trabzon, Konya,
Adana, Osmaniye, Mersin, Kırşehir,
Kırıkkale, Kayseri gibi çok sayıda
ilde Haklar ve Özgürlükler Dernekleri
(ÖZGÜR-DER) açıldı. İşkencenin,
baskının, terörün, katliamların,
infazların olduğu her yerde
artık ÖZGÜR-DER ve ÖZGÜR-
Sayı: 255
Yürüyüş
13 Şubat
2011
HALKLARIN TEK DOSTU DEVRİMCİLERDİR
2 1