çocukluk çaÄında kronÄ¡k florozÄ¡sÄ¡n kardÄ¡yak etkÄ¡lerÄ¡ - Süleyman ...
çocukluk çaÄında kronÄ¡k florozÄ¡sÄ¡n kardÄ¡yak etkÄ¡lerÄ¡ - Süleyman ...
çocukluk çaÄında kronÄ¡k florozÄ¡sÄ¡n kardÄ¡yak etkÄ¡lerÄ¡ - Süleyman ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
2. GENEL BĠLGĠLER<br />
2.1. Flor<br />
2.1.1. Flor Elementi<br />
Flor, soluk sarı-yeşil renkli irritan halojen ailesine mensup, tepkimeye eğilimli<br />
bir ametaldir. Element halinde 2 atomlu moleküllerden oluşur. İyonik ya da bileşik<br />
(florospar, floroapatit) halinde bulunur. Flor gazı su ile birleşerek, hidroflorik asidi<br />
oluşturur. Flor elementi gaz halinde özellikle uranyum ile birlikte nükleer santrallerde<br />
kullanılır (10).<br />
Flor elementi, yüksek elektronegatif bir özelliğe sahip olduğundan, doğada diğer<br />
elementlerle birleşerek tuz formunda bulunur. Flor elementinin başka bir elementle<br />
yaptığı tuz, “florid” olarak tanımlanır. Bu tuzlar, sodyum florid (NaF) ve kalsiyum<br />
florid (CaF 2 ) gibi solid maddelerdir. Floridlere diğer örnekler ise suların<br />
florizasyonunda kullanılan florosialisik asit ve sodyum florosilikattır (10).<br />
Flor ve hidrojen atomundan oluşan hidrojen florid, renksiz ve koroziv olup, gaz<br />
ya da sıvı haldedir. Bu madde suda önemli oranda çözünür ve çözünmüş formuna<br />
hidroflorik asit denir. Ticari olarak hidrojen florid, en önemli flor komponentidir ve<br />
buzdolabı üretiminde yararlanılan florokarbon yapımında kullanılır (10).<br />
2.1.2. Flor Elementine Maruziyet ve Florozis<br />
Normal şartlar altında, insanlar ve hayvanlar zararlı olmayacak miktarlarda florlu<br />
bileşikleri alırlar. Ancak uzun süre günlük olarak alınan flor miktarı güvenlik eşiğini<br />
aşacak olursa kronik flor zehirlenmesi ortaya çıkar. Bu durum, florozis olarak bilinen<br />
hastalığa neden olur (1,2). Günlük hayatta kullanılan sular eser miktarda flor<br />
içermektedir. DSÖ‟ye göre içme sularında olması gereken optimal flor düzeyi 0,6 ppm<br />
olarak belirtilmiş ve farklı yayınlarda da bu oran en fazla 0,7-1,5 ppm olarak<br />
bildirilmiştir. DSÖ, içme sularında en fazla 1,5 ppm‟ e kadar florun kullanılmasına izin<br />
vermiştir. Belli miktarlarda günlük besinlerle alınan flor (DSÖ‟ye göre en uygun düzey<br />
0,6 ppm=mg/L) kemik ve diş gelişimi için faydalıdır. Bireyin yaşı, maruz kalınan<br />
bileşiğin dozu, bileşikteki flor yüzdesi alınış şekli, maruz kalma süresi, mide asiditesi,<br />
diyetteki organik ve inorganik bileşikler florozis üzerinde etkilidir (11).<br />
2
Change language