ce2f0619a556421a63338ed4a4d69de0847c0699

133
ama? İnanılır gibi değil."
"Öyle," dedi babam, "inanılır gibi değil."
Gülümsedim. "Haydi, signora Pozzi, gelin bir inanılmaz şey
daha yapalım. Şu Giovinezzdyı çalın bize."
Ters ters baktı. Güldü sonra. "Niye olmasın? Şarkı güzel, hoşuma
gidiyor. Faşistler söyler diye şarkıyı niye çalmayayım?"
Piyanonun başına geçti gene. Ardında duruyordum. "Giovinezza
di bellezza " Besbelli, "gençlik" diye başlayıp giden
şarkıyı çalıp söylerken kendi gençliğini, Gigi’yi anıyor, Mussolini
gençliğinin şarkısıyla kendi mutluluğunun yıkılışı arasındaki
bağı unutuyordu. Deli gibi sevdiği, kaçarcasına vardığı Gigi çok
uzaktaydı şimdi. Sesi yükseliyor, gürleşiyor, patlamasına ramak
kala yumuşuyordu gene. Mussolini çetelerinin dayağından, saldırılarından
Türkiye'ye kaçan kadının, Türkiye'de, Giovinezzdyı
söylemesi inanılır şey miydi gene de?
Bu yapraklar gibi. Şu anda baktığım yapraklar gibi.
Giovinezzdmn çalındığı saatten aşağı yukarı iki saat sonra,
yukarıda Londra'yı dinleyenlerin radyosundan Lili Marleen, boğuk,
ağır, acılı, inecekti aşağıya, gecenin karartmalı dinginliği
içinde; aşağıda, Berlin'i dinleyenlerin radyosundan Lili Marleen
boğuk, ağır, acılı, çıkacaktı yukarı. Bu şarkı da, bililerinin, o zaman
farkında değildim, başta benim, birtakım özlemler, acılar,
anılar yaratacaktı gönlünde, gönlümüzde, Lale Andersen'in ağzından.
O zaman farkında değildim, karartma gecelerimizdeki
korkusuzluğumuzun.
O gün farkına varmadım önce. Yola sapmış, başım önümde,
gidiyordum postaneye doğru. Sağımda bir hışırtı oldu. Baktım.
Üç asker çömelmiş oturuyor. Yürüdüm. Duradurdum sonra. As­