Yukarılara doğru güverc nler g b kanat çırpalım ve çok ... - Yeni Ümit

ne, niçin onun hizasında ve mümkünse üzerine eller konularak
ve öpülerek başlanır Haceru’l-Es’ad’ı selâmlamanın
bir hikmeti olarak İbn Abbas’tan rivayet edilen bir hadîste
şöyle anlatılmaktadır: “Bu taşın gören iki gözü, konuşan
bir dili, iki de dudağı vardır. Kendisine hak üzere istilâmda
bulunanlar lehinde kıyamet günü şahitlik yapacaktır.” 23
Tabii insanın aklına hemen bir taşın nasıl şahitlik yapabileceği
gelmektedir. Bugün bu meseleyi ilmî tahlillerle ispat
edemeyebiliriz. Bugünün tekniği, bunu anlamaya yeterli olmayabilir.
Fakat benzeri gördüğümüz öyle hârikalar var ki,
hepsi de bu mevzûda bizim düşüncemizi teyit etmektedir.
Meselâ, cansız ve câmid maddelerden bir araya getirilen şu
insanın konuşması nasıl bir hârikulâde ise, Haceru'l-Es’ad’in
şâhidlik yapması da öyle bir hârikadır. Esas itibâriyle öyledir,
fakat ülfet ve alışkanlık, bize, insandaki bu hârikulâdeliği
unutturmuş bulunuyor. Nasıl insanda hâfıza kuvvesi var
ve nice malûmat orada muhâfaza ediliyor, öyle de Cenâb-ı
Hakk’ın yaratmasıyla Haceru'l-Es'ad’da da böyle bir durumun
olması gayet normaldir. O binlerce video bandı gibi,
bütün kendisini istilâm edenlerin resim ve seslerini kaydedebilir
ve bunlar öbür âlemde birer şahit hüviyetini alabilirler. 24
Kaldı ki biz, camit zannettiğimiz taşların Efendimiz’in elinde
nasıl O'nun peygamberliğine şahitlik yaptığını biliyoruz.
Burada önemli olan, bu şahidin huzurunda Haceru’l-Es’ad’ı
öpen Rahmân’ın misafirleri, o an onun şahitliğinde Allah’a
sadakat sözü verdiklerinin bilincinde olmalarıdır. Bu şuurla,
yeryüzünde Haceru’l-Es’ad’a uzattıkları ellerini, bir daha
nefsin ve şeytanın istediği haram şeylere uzatmamalarıdır.
Gerçek mânâda Haceru’l-Es’ad’ı öpen ve onu yarın kıyamet
günü kendi lehinde şahit olarak bulacak olan kimse de ancak
buna muvaffak olandır.
Bediüzzaman Hazretleri de Haceru’l-Es’ad’in bir bilgisayar
diski gibi bütün şehadetleri, istilâm ve öpmeleri
kaydeden bir vazife gördüğüne şöyle işaret etmektedir.
“Bir vakit, إِيَّاكَ‏ نَعْ‏ بُدُ‏ وَإِيَّاكَ‏ نَسْ‏ تَعِينُ‏ “Ancak Sana kulluk eder,
ancak Sen’den yardım isteriz” (Fatiha, 1/4) âyetindeki
birinci çoğul şahıstan ‘nun’ harfini düşündüm ve birinci
tekil şahıstan نَعْ‏ بُدُ‏ (kulluk ederiz) sîgasına intikalin sebebini
kalbim aradı. Birden, namazdaki cemaatin fazileti ve
sırrı, o nun'dan inkişaf etti. Gördüm ki: Namaz kıldığım
o Beyazıt Câmii’ndeki cemaatin her biri benim bir nevi
şefaatçim hükmündedir. Aynı zamanda her biri kıraatimde
izhar ettiğim hükümlere ve davalara birer şahit ve birer
teyit edicilerdir. Bunu görünce, eksik kulluğumu, o cemaatin
büyük ve pek çok ibadetleri içinde dergâh-ı İlâhiyeye
takdim etmeye cesaretim geldi. Derken birden bir perde
daha inkişaf etti. İstanbul’un bütün mescitleri ittisal peyda
etti. Âdeta bütün İstanbul, Beyazıt Câmii hükmüne geçti.
Birden, onların dualarına ve tasdiklerine mânen bir nevi
mazhariyet hissettim. Onda dahi yeryüzü mescidinde,
Kâbe-i Mükerreme etrafında dairevî saflar içinde kendimi
gördüm. Elhamdülillahi Rabbil Alemin dedim. Benim bu
kadar şefaatçilerim var; benim namazda söylediğim her bir
sözü aynen söylüyorlar, tasdik ediyorlar. Madem hayalen
bu perde açıldı; Kâbe-i Mükerreme mihrab hükmüne geçti.
Ben bu fırsattan istifade ederek o safları şahit tutarak
tahiyyatta getirdiğim, “Eşhedü enlâ ilâhe illallah ve eşhedü
enne Muhammeden Resulullah” olan imanın tercümanını,
mübarek Haceru’l- Esved’e tevdi edip emanet bıraktım.” 25
Sonuç olarak şunu belirtmek gerekir ki, şahitliğin
mâhiyeti ne şekilde ve nasıl olursa olsun, bizim için mühim
değildir. Mühim olan Allah ve Resulü’nün değer verdiği
her şeye değer vermek, şeaire saygılı olmak ve Haceru’l-
Es’ad’ın lehimize şahitliğini kazanmaktır.
*Araştırmacı-Yazar
skuzu@yeniumit.com.tr
Dipnotlar
1. Tirmizi, Hacc 40; Ahmet b. Hanbel’in rivayetinde ise Hacerul-Esved’in
kardan daha beyaz olduğu onu ehl-i şirkin günahlarının kararttığı ifade
edilmektedir. Bkz. Sa’atî, el-Fethu’r-Rabbanî, XII/26
2. Tirmizi, Hacc 40; Sa’atî, el-Fethu’r-Rabbanî, XII/28
3. Bu konuda daha geniş bilgi için bkz.,Hadis Ansiklopedisi, Canan İbrahim,
14/33
4. Buharî, Hacc 50, 57, 60; Müslim Hacc, 248, 120; Muvatta, Hacc 36;
Tirmizî, Hacc 37; Ebu Dâvud, Menâsik 47; Nesâî, Hacc 147; İbnu
Mâce, Menâsik, 27
5. Nevevî, Şerhu Sahihi Müslim, VII/16-17
6. Kamil Miras, Sahih-i Buharî Muhtasarı Tecrid-i Sarih Tercemesi ve Şerhi,
VI/108-109
7. Fethullah Gülen, Prizma IV/98 (Tevhid İnancı)
8. Fethullah Gülen, Asrın Getirdiği Tereddütler, III/104-105
9. Ebu Davud, Menasik 48; Nesaî, Hac 156
10. Buharî, Hac 60; Müslim, Hac 245
11. Buharî, Hac 60; Müslim, Hac 246
12. Buharî, Hacc 58, 61, 62, 74, Salât 24, Müslim, Hacc 253;Ebu Dâvud,
Menâsik 49; Nesâî, Hacc 15; Tirnıizî, Hacc 40; İbnu Mâce, Menâsik 28
13. İbni Mace, Menasik 27
14. Tirmizî, İsti’zan 31
15. Saatî, XII/24
16. Ebu Davud, Edeb 153; Tirmizî, İsti’zan 31
17. Saatî, XII/ 38
18. Saatî, XII/38
19. Sa’atî, el-Fethu’r-Rabbanî, XII/34; Beyhakî, Sünen, V/80
20. Buharî, Hacc 60; Müslim, Hacc 245
21. Nesâî, Hacc 148
22. Muvatta, Hacc 113
23. İbn Mace, İstilamu’l-Hacer 27; Müstedrek, I/457; Sa’atî, XII/27. Ahmet
b. Hanbel’in rivayetinde Haceru’l-Esved’in kıyamet gününde Ebu Kubeys
tepesinden daha büyük bir şekilde geleceği belirtilmektedir.
24. Hacer-i Es’ad’in şahitliği konusunda bakınız. Fethullah Gülen, Asrın Getirdiği
Tereddütler, III/106
25. Said Nursî, Mektubat (29. Mektup, 6. Nükte) s. 505.
40