EROL ÜÇER: Biz mühendisliğin altın çağını yaşadık REKTÖR PROF ...

aktığınızda sanal ortamda daçok kitabımız ve erişimimiz var.Dünyada ilk ona veya ilk yirmiyebaktığımızda, bu üniversitelerinen az on milyon kitabı olduğunugörüyoruz. Müthiş bir birikimlerivar. Bunları okuyor, inceliyor,değerlendiriyorlar. Çok basitbir korelasyon kurarsakDünyada ilk ona veya ilkyirmiye baktığımızda, buüniversitelerin en az on milyonkitabı olduğunu görüyoruz.kütüphanedeki hacimle iyi okularasında mükemmel bir pozitifilişki var.Örneğin Milli Kütüphane’ninsahip olduğu kitap sayısıbir milyondan biraz fazla.Oysa, dünyada sıradan birüniversitede bir milyon kitapvar. Amerika’daki ilk beşyüzdeki veya ilk bindekiokullarda da bir milyon kitapvar. Harvard’da on beş,Berkeley’de on dört milyonuaşkın kitap var. UCLA’da onüç-on dört milyon kitap var.Bunlar baktığımızda ilk onda, ilkyirmideki üniversiteler. Demekki kitap sayısıyla üniversiteningeldiği konumlar sıralamasıbirbiriyle ilişkili. Bunlarındeğişmesi lazım. TeknikÜniversite’nin sıradanlaşmayaizin vermemesi lazım.İTÜ’lü olmak sizin içinne ifade ediyor?Ayrıcalık tabi ki. Açamadığıkapı yok. Özellikle Türkiye’de.Dünyada da o konuma gelmesilazım. İTÜ diplomasınındeğerinin düşmemesi lazım.Mezunlar için söylüyorum vemezunların üniversiteye sahipçıkmasını istiyorum. Amabu, kuru kuru bir sahiplenmeolmamalı. Üniversiteyedaha çok entegre olunmasıve üniversitenin daha çokkullanılması gerek. Hattave hatta ilk planda şunudüşünüyorum; her birine enazından buranın bir parçasıolduklarını hissedecekleri,aidiyet duygusunu verebilecekitu.edu.tr uzantılı bir postaadresi vereceğiz. Kütüphaneyiçok rahat bir şekilde izinsizkullanabilsinler, kitapçıkartabilsinler. Üniversiteninbir parçası olduklarınıhissedebilsinler. Aidiyetduygusu tek taraflı olamaz.Mezunlar üniversitelerine niyesahip çıkmıyorlar diyemeyiz. Bizonlara sahip çıkalım, onlar da8