EROL ÜÇER: Biz mühendisliğin altın çağını yaşadık REKTÖR PROF ...

Farklı katmanlardan ve farklıgruplardan insanlar, bu işi daha iyiyapacağımı söylediler. Bu isteklerüzerine bu yola çıktık.Göreve neden talip oldunuz?Teknik üniversite aşkı. Bugörev bana tevdi edildi.Seçim yarışı vardı. Birdenbirekendimi içeride buldum.Doğal aday olarak gelişti.Benim doğrudan doğruyaolarak aday olmam değil deetrafım ve arkadaşlarımınişaret etmesi sonucu oldu.Farklı katmanlardan ve farklıgruplardan insanlar, bu işi dahaiyi yapacağımı söylediler. Buistekler üzerine bu yola çıktık.Süreçleri geçtik ve böyle ulvi birgörevin koltuğunda oturuyoruz.Ne hedefliyorsunuz. İTÜ’yünereye taşımak istiyorsunuz?İstanbul Teknik Üniversitesibüyük bir potansiyelesahip. Ama bu potansiyelbir türlü kinetik enerjiyedönüştürülememiş. Sıkıntıbence burada. Bu kadar hertürlü olanağa sahip ve tarihselolarak da büyük bir birikimesahip kurumun hak ettiğiyerde olmadığını görüyorum.Aslında aday olmamın en büyüknedenlerinden bir tanesi bu.Bir de bu potansiyel enerjiyifizik açısından değerlendirirseken azından bir miktarınıçevirebiliriz diye düşünüyorum.Bu atıl kapasitenin doğruyönlendirilirse ülkede hattauluslararası çapta belirli bir yeregeleceğine de inanıyorum.Örneğin şunu söyleyeyim;hedef olarak dünyada hiçbirüniversite her alanda iyi değil.Olamaz da zaten. Ama kendiyapımıza uygun bazı tematikalanlar seçersek, ki hedefimizo, gelecekte bu alanlarda eniyi olmaya çalışacağız. Diğerokullar ise bizim bıraktığımızboşlukları doldurabilirler.İTÜ olarak lider üniversiteyiz.Bu liderliğe yakışır bir şekildeçok sık kullandığım sloganıbir kez daha söylemedengeçemeyeceğim: Yine İTÜ,yine lider İTÜ. Bu kurumgeçmişte tarihine baktığınızdaen iyileri yapmış, en iyileri haketmiş. Türkiye Cumhuriyeti’ninkalkınmasında önemli mihenktaşlarından bir tanesi. Enazından o yere gelmesindefayda var diye düşünüyorum.Teknik Üniversite sıradanlaşmayabaşlamıştı. Buna izinvermeyeceğiz. En büyükhedefimiz bu.İTÜ’yü Türkiye’de ve dünyadanerede görüyorsunuz?Doğru konumlandırmaklazım. Bir kere kendimizi iyitanımamız lazım. Dünyada iyiüniversiteler arasında etkinbir yere sahip değil. Tanınırlığızaten çok düşük. Bunun birsürü sebebi var. Üniversitemizineksikleri ve yapılabileceklerkonusunda, tüm çalışanlardanyöneticilere, hepimizin ayrı ayrısorumluluğu var. Örneğin şunukütüphanedeki kitap sayısınıele alalım. Beş yüz binleri birazgeçiyor. Bu sadece bizde böyledeğil; Türkiye’deki diğer okullarada baktığımızda da aynı durumgeçerli. Kitaplarla orantılı olarak7