EROL ÜÇER: Biz mühendisliğin altın çağını yaşadık REKTÖR PROF ...

Öncelikle kendinizden kısacabahseder misiniz?481005 no ile İTÜ ElektrikElektronik Fakültesi, Elektronikve Haberleşme Mühendisliğibölümüne, 1981 yılında girdim.1987 yılında, (satranç nedeniyle2 yıl uzatmalı) olarak mühendisoldum. Üniversitede okurkenburs aldığım TRT’de, mühendisolarak 1987 yılında Etüt veProje Dairesi Başkanlığı’ndagöreve başladım. 1990 yılındaODTÜ’de İşletme YüksekLisans derecesini, 1996yılında da İsviçre’nin Montrökentinde, Uluslararası YayıncılıkAkademisi’nde Radyo veTelevizyon alanında MBAderecesini birincilikle aldım.1998 yılında da TelevizyonDairesi Başkan Yardımcısıoldum. 20 Kasım 2000tarihinde Türkiye SatrançFederasyonu Başkanı seçildim.2004 ve 2008 yıllarında tekrarseçimleri kazanarak halenüçüncü dönem başkanlığımıyürütüyorum. Aynı zamanda2007 yılında FIDE (DünyaSatranç Federasyonu)Asbaşkanlığı görevine geldim.Satranç ne zaman nasılhayatınıza girdi?7-8 yaşlarında babam banasatranç öğretti. Liseyebaşladığım yıllarda sürmenajtehlikesi atlatmam üzerine(babamın dediğine göre),satranca daha yoğun gitmeyebaşladım. Aslında satrançbirçok psikolojik rahatsızlıkiçin bir tedavi yöntemi. Benimçocuklukta geçirdiğim burahatsızlığın tedavisinde debirebir oldu. Daha sonra hakem,sporcu olarak birçok yarışmadagörev aldım. 1978 yılından buyana yaşamımda hep satrançoldu ve olmaya da devamediyor.Sizin döneminizde İTÜ’desatranca olan ilgi nasıldı?Olağanüstü. Aslında bendenönceki ağabeylerimizzamanında daha da yüksekti.İTÜ her zaman satrançbranşında Türkiye Şampiyonuoluyordu. Rahmetli madenmühendisi ağabeyimizHüsnü Kale gibi kıymetliağabeylerimizin başarılarınıokula girmeden önce desatrançta duyuyorduk.Coşkun Külür, Selim Palavan,Mübin Boysan gibi kıymetlibüyüklerimizin İTÜ’de satrancaolan emeklerini kendilerinisaygıyla anarak vurgulamakistiyorum. Benim kuşkusuzokulda satrançla olan mesaimde çok yoğundu. Sizle bir anımıpaylaşmak isterim:1981 yılında kayıt yaptırdıktan1-2 ay sonra RektörümüzProf. Dr. Kemal Kafalı’yı uzunuğraşlardan sonra ziyaret ettim.Kendisinden bir satranç kulübüodası açmak için talebim oldu.Bütün malzeme ve gereklidonanımı biz öğrenciler tedarikedecektik. Ama malum dönemdarbe sonrası askeri yönetim,sıkıyönetim dönemiydi.Üniversitede nefes almak nemümkün… Rektör bey bana,‘Oğlum senin aklından zorunmu var? Biz üç kişi bir arayagelince korkuyoruz, senbütün milleti toplayacak birmekân istiyorsun…’ dedi. Çokbozulmuştum. Aradan bir süregeçti. 3 Kasım 1982 tarihindeEvren Paşa Edirne’de yaptığıkonuşmasında ‘…Gençlerimizinellerine bir satranç tahtasıbile verilemedi…’ deyince işlerdeğişti. Gazete kupürünükestim. Tekrar Kafalı hocayagittim. Rektör bey bize masalarısandalyeleriyle, Gümüşsuyu’ndabulunan Teknik Resimdershanelerinden birini verdi.Takımları ve malzemeyi debizden önceki ağabeylerimizinyıllık için topladığı paradançıkardık. Satranç sınıfını açtık.Turnuvalar düzenlemeyebaşladık. O zamanlar bu konudasorumlu hocamız Prof. Dr. CemGöknar, gerçekten her konudabizlere yardımcı oldu; hembana mühendisliği öğrettiği içinhem de satranca ve spora olankatkılarından dolayı ellerindenöpüyorum.Ardından İTÜ olarak.üniversiteler arası turnuvalardabirçok birincilik aldık.Federasyon içinde yeralmanızı ve başkan oluşunuzunöyküsünü anlatabilir misiniz?Aslında, yine üniversite yıllarınadönmem gerekiyor. 1983 yılındahasbelkader Türkiye GençlerŞampiyonasında dereceyegirerek genç milli takımagirme şansı kazandım. Amazamanın federasyonu, sanırımRomanya’da yapılacak olanBalkan Gençler Şampiyonasımilli takımında oynamamiçin yol parası ve vize parasıgibi bazı bedelleri ödememgerektiğini söyledi bana. Tabiibir öğretmen çocuğu olarakbu meblağı ödeyemedim vegidemedim. Kendi kendime debir söz verdim. Başkan olupbu makûs talihi değiştireyimdiye. Satranca o kadar zaman41