Vankomisine Dirençli Enterokoklar (VRE) - EKMUD
Vankomisine Dirençli Enterokoklar (VRE) - EKMUD
Vankomisine Dirençli Enterokoklar (VRE) - EKMUD
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Vankomisine</strong> <strong>Dirençli</strong> <strong>Enterokoklar</strong> (<strong>VRE</strong>):<br />
Tedavi Yaklaşımları<br />
bozomal subünitine bağlanır. Protein sentezini<br />
inhibe eder. Ribozoma daha sıkı bağlanır ve efluks<br />
proteinlerinden etkilenmez. Deri ve yumuşak<br />
doku ve komplike intraabdominal enfeksiyonlarda<br />
(vankomisine duyarlı E. faecalis dahil)<br />
onaylıdır. E. faecium veya <strong>VRE</strong> tedavisi için onaylanmış<br />
endikasyonu yoktur. Tigesiklinin E. faecium<br />
ve E. faecalis klinik suşlarına MİK<br />
90 değeri<br />
0.012 µg/mL’dir. <strong>VRE</strong>’ye bakteriyostatik etkilidir.<br />
Uzun yarılanma ömrü vardır ve parenteral kullanılır.<br />
Çalışmalar vankomisine duyarlı enterokoklara<br />
karşı tigesiklinin klinik olarak etkili olduğunu<br />
desteklemiştir. Uzamış yarı ömrü, postantibiyotik<br />
etkisi ve kardiyak vejetasyona homojen difüzyonu<br />
ile enterokoklara karşı bu bileşiğin in<br />
vivo aktivitesini artırabilmiş olduğu iddia edilebilir.<br />
Ancak enterokok endokarditinde veya diğer<br />
endovasküler enfeksiyonlarda tigesiklin kullanımını<br />
destekleyen klinik veri yoktur. Tedavi<br />
sırasında enterokoklarda tigesiklin direncinin<br />
ortaya çıktığı bildirilmiştir. Etkilenmiş hastaların<br />
GİS’de gram-negatif bakterilerde direncin ortaya<br />
çıkmasına neden olabilir. Ayrıca, <strong>VRE</strong>’ye sidal olmaması<br />
ciddi enfeksiyonlarda kullanımını kısıtlayabilir.<br />
Varfarin eliminasyonunu azaltır; ilacın kan<br />
düzeyini artırır. Renal yetmezlikte doz ayarlaması<br />
gerekmez. Ciddi hepatik yetmezlikli olgularda<br />
(Child Pugh C) düşük doz kullanılmalıdır.<br />
Gebelerde ve 8 yaş altında kontrendikedir. En sık<br />
bulantı, kusma (tedavinin ilk 2 gününde) ve enjeksiyon<br />
yerinde ağrı, şişme, irritasyon gözlenir.<br />
Tetrasiklinlere benzediğinden onların yan etkilerine<br />
benzer yan etkiler görülebilir. Doz başlangıçta<br />
100 mg sonra 12 saatte bir 50 mg olmalıdır.<br />
Yeni Glikopeptidler<br />
Oritavansin: Semisentetik bir glikopeptiddir.<br />
Peptidoglikan sentezinde transglikolizasyon basamağını<br />
inhibe ederek etki gösterir. <strong>VRE</strong>’ye doza<br />
bağlı bakterisidal etki gösterir. MİK<br />
90 1-2<br />
µg/mL’dir. Alkil yan zinciri ile duyarlı bakteri<br />
sitoplazmik membranına vankomisinden daha<br />
güçlü bağlanır. <strong>Vankomisine</strong> dirençli E. faecium’a<br />
yüksek etkinliktedir. VanA, B, C ve aminoglikozid<br />
direncinden etkilenmez. Ampisilinle in vitro<br />
sinerjistik etki gösterir.<br />
İnsanlardaki enfeksiyonlarda oritavansinin<br />
başlangıç klinik çalışmaları tamamlanmıştır. İki<br />
Faz III ve bir Faz II çalışması komplike deri ve<br />
46<br />
yumuşak doku enfeksiyonu tedavisi için, iki faz<br />
II çalışması gram-pozitif bakteremi tedavisi için<br />
tamamlanmıştır. Klinik çalışmaların ilk sonuçları<br />
oritavansinin güvenilir olduğunu, farmakolojik<br />
çalışmalar iyi tolere edildiğini göstermiştir.<br />
Dalbavansin: Semisentetik lipoglikopeptid<br />
bileşiği, teikoplaninden türemiştir. Hücre duvar<br />
peptidoglikan çarpraz bağlarının inhibisyonu ile<br />
etki eder. Hidrofobik yan zinciri sayesinde bakteri<br />
membranına artmış bağlanma kapasitesi vardır.<br />
VanA içeren E. faecium’a etkisiz, VanB ve VanC<br />
(D-ala D-serin ile sonlanan peptidoglikan prekürsörleri<br />
üreten) tip vankomisin direncini inhibe<br />
edebilme yetisindedir. Dalbavansin MİK<br />
90 değeri<br />
vankomisine duyarlı E. faecalis ve E. faecium için<br />
0.06 ve 0.12 µg/mL’dir. Yarı ömrü 7-10 gündür<br />
(1000 mg IV, 1 hafta sonra 500 mg IV kullanılır).<br />
Dalbavansin vankomisine duyarlı enterokok<br />
(VSE), deri ve yumuşak doku enfeksiyonlarında<br />
önerilebilir; fakat bundan <strong>VRE</strong> enfeksiyonları için<br />
bir alternatif sunacağı anlamı çıkarılmamalıdır.<br />
Televansin: Diğer semisentetik lipoglikopeptid,<br />
sidal etkilidir. Peptidoglikan sentezini inhibe<br />
ederek etkisini gösterir. Ayrıca, membran potansiyelini<br />
bozar ve membran permeabilitesini artırır.<br />
Televansin glikopeptide dirençli enterokoklara<br />
sınırlı etkili bulunmuştur. <strong>Vankomisine</strong> dirençli<br />
E. faecalis ve E. faecium için MİK<br />
90 değeri<br />
4-6 µg/mL ve 2-16 µg/mL’dir. VSE’lerin neden<br />
olduğu deri ve yumuşak doku enfeksiyonlarında<br />
faydalı olabilir. <strong>VRE</strong> için klinik veri yoktur.<br />
<strong>VRE</strong> KOLONİZASYONUNUN<br />
ERADİKASYONU ve SÜPRESYONU<br />
<strong>VRE</strong>’nin GİS’de uzun süreli kolonize olabileceği<br />
unutulmamalıdır. Bu deri kolonizasyonu için<br />
kaynaktır. Bu nedenle GİS’de <strong>VRE</strong> inokülumunu<br />
azaltma/elimine etme stratejileri duyarlı konakta<br />
ciddi <strong>VRE</strong> süperenfeksiyonu sıklığında azalma<br />
yapabilir. Dekolonizasyon ciddi <strong>VRE</strong> enfeksiyonu<br />
gelişim riski yüksek olan (hematolojik maligniteli,<br />
hemotopoietik kök transplantasyonu hastaları gibi)<br />
gruplarda özellikle yüksek riskli dönem iyi belirlenip<br />
yapılmalıdır (maligniteli olgularda nötropenik<br />
dönem, karaciğer transplantasyonu için,<br />
transplantasyon sonrası ilk 60 gün).<br />
DEKOLONİZASYON REJİMLERİ<br />
Basitrasin, gentamisin, doksisiklin, novobiyosin,<br />
rifampisin ve ramoplanin (hücre duvar sente-<br />
2. Türkiye <strong>EKMUD</strong> Bilimsel Platformu 2009
Change language