Rabindranath Tagore - Meyve Hasadı

www.isaretatesi.com
LXXX.
Tek başına yaşarken bilmiyordun sen kendini; rüzgâr
beri kıyıdan öteye estiğinde, bir haber çığlığı yoktu o
zamanlar.
Ben geldim ve sen uyandın; ışıl ışıl aydınlandı gökler.
Çiçek çiçek açtırdın beni; nice biçimlerin beşiğinde
salladın; ölümle sakladın, yaşamla buldun yeniden.
Geldim ve yüreğin dalga dalga kabardı; ıstırap erişti
sana, neşe erişti.
Sen dokundun bana ve ürperdim aşkla.
Ama gözümde bir hicap perdesi, göğsümde bir korku
kıvılcımı vardır; yüzüm örtülüdür; seni göremeyince ağlarım.
Gene de bilirim kalbinde suretim için taşıdığın sonsuz
hevesi – sen ki, şafak kapımı ısrarla çalarken feryat edersin
kapımda.
114