Rabindranath Tagore - Meyve Hasadı

www.isaretatesi.com
Göğün köşesinden gürledi fırtına. Kadın korkuyla titredi.
* * *
Yol kenarındaki ağaç dalları açan çiçeklerle sızlıyordu.
Kavalın şen ezgisi, ılık bahar havasında dalgalanarak
geliyordu uzaklardan.
Şehrin sakinleri, çiçek şenliği için ormana gitmişlerdi.
Dolunay sessiz şehrin gölgelerine gözünü dikmiş,
bakıyordu göğün ortasından.
Issız sokakta bir başına yürüyordu çileci Upagupta; uyku
nedir bilmeyen kara sevdalı koel kuşları 6 yakınıp duruyordu
mango dallarında.
Şehrin kapısndan çıkarak surun dibinde durdu.
Ayaklarının dibinde, duvarın gölgesinde yatan bu kadın
da kimdi – vebaya tutulmuş, bedeni yaralarla benek benek,
şehirden kovulup atılmış?
Eğilip oturdu; kadının başını dizlerine koyup dudaklarını
suyla ıslattı, bedenini merhemle ovdu.
“Ey merhamet sahibi, kimsin sen?” diye sordu kadın.
“Buluşma zamanımız geldi ve işte buradayım,” diye
yanıtladı genç çileci.
6
Koel: Asya guguk kuşu. (ç.n.)
64