2, KİTAPCIK

Fiziksel Kısıtlama:
Hastaya asla bir baskı, disiplin, rahatlık veya misilleme aracı
olarak uygulanmamalıdır. Kısıtlama, bir hastanın kollarını,
bacaklarını, vücudunu veya başını serbestçe mobilize etmesini
engeller veya azaltır. Tecrit ise bir hastanın tek başına bir
odada veya alanda istemsiz hapsedilmesidir. Doktor hastayı fiziksel
olarak kısıtlamada yer almamalıdır (mümkünse), bunun
yerine neler olduğunu açıklarken durumu sözlü olarak daha da
sakinleştirmeye çalışmalıdır. Boyun veya gövde kısıtlamasından
(hasta için güvenli olmayan) kaçının, ellerin ve bacakların
arkaya bağlamasından kaçının. Hastaya her zaman neler olduğunu
açıklayın. Fiziksel kısıtlamayı her zaman kimyasal ve
mekanik sınırlama takip edilmelidir. Kısıtlamalar ve hastalar
arasında dolgu uygulanmalı ve hasta fiziksel olarak kısıtlanırken
her 15-30 dakikada bir düzenli nörovasküler gözlemler
yapılmalıdır.
Kimyasal Sedasyon:
Personel ve/veya kendileri için ciddi bir tehdit ise (ya da personel
doğrudan kendini tehdit altında hissediyorsa), hasta
rasyonel kararlar alamıyorsa, diğer daha az invaziv seçenekler
uygunsuz veya etkisiz ise ve hastanın acil tıbbi değerlendirme,
müdahale veya tedaviye ihtiyacı varsa uygulanmalıdır.
Kimyasal sedasyonda kullanılan ilaç grupları;
1-Benzodiyazepinler
2- Antipsikotikler
3-Kombine tedavi
4-Ketamin
5-Yeni İlaçlar
seçimdir ancak ikinci kuşak antipsikotikler makul bir seçimdir.
Haloperidol ve Droperidol sıklıkla akut ajitasyonu yönetmek
için kullanılır. İlk nesil antipsikotikler ekstrapiramidal yan etkilere
ve gecikmiş distonik reaksiyonlara, QT uzaması gibi disritmlere
ve nöroleptik malign sendroma neden olabilir.
İkinci jenerasyon (Atipik) Antipsikotikler, birinci nesil antipsikotiklere
göre daha az ekstrapiramidal yan etki ve daha az
sedasyona neden olur. Klozapin, nöbet ile en sık ilişkili atipik
ajandır. Olanzapinin antikolinerjik yan etkileri daha fazladır.
Risperidon, oral ilaç almak isteyen herhangi bir ajite hasta için
tercih edilen ajandır. Ziprasidon, antipsikotik ilaçların içinde
en fazla QT uzamasına neden olan ilaçtır. I.M. ziprasidon veya
olanzapin, psikotik bir durumun neden olduğu ciddi ajitasyonu
yönetmek için kullanılabilir.
3-Kombine Tedavi: Benzodiazepin grubu bir ilaç ve 1.jenerasyon
antipsikotiklerin (Midazolam + Droperidol veya Lorazepam
+ Haloperidol ) birleşiminden oluşan bir tedavi modelidir.
Buradaki amaç, hastada daha hızlı sedasyon sağlayıp daha az
yan etkiye neden olmalarıdır. Yaşlı hasta gruplarında yarım
doz azaltılmalıdır.
4-Ketamin: Ciddi, kontrol edilemeyen ajite hastalar için popüler
bir alternatif haline gelmiştir.
IM uygulaması yoluyla hızlı başlangıç, hava yolu reflekslerinin
korunması ve etkinliği bu ilacın kullanılmasında önemli neden
olmuştur. Bildirilen en yaygın doz 4 mg / kg IM’dir. Ketamin
yaşlı ve olası kalp hastalarındıan kaçınılmalıdır çünkü yan etki
profili çok yüksektir.
5-Yeni İlaçlar: Ajite hastadaki sakinleştirici ilaçların gelecekteki
seçenekleri nebülize loksapin ve I.M. Deksmedetomidini
içerebilir, ancak güçlü kanıtlar beklemededir.
1-Benzodiyazepinler: Ayırt edilememiş ajitasyon, uyuşturucu
veya alkol zehirlenmesi veya yoksunluğu, nöbetin eşlik ettiği
durumlarda önerilmektedir. Lorazepam ve Midazolam, etki
hızı, etkinliği, kısa yarılanma ömrü ve kas içi (IM) veya intravenöz
(IV) uygulama yolu nedeniyle yaygın olarak kullanılır.
Solunum depresyonu, aşırı uyuklama ve paradoksal disinhibisyon
gibi yan etkileri vardır.
2-Antipsikotikler: Hızlı sedasyon gerektiren ciddi saldırgan
hastalar, ayırt edilememiş ajitasyonu olan ve bilinen psikotik
veya psikiyatrik bozukluk hastalar için uzmanlar benzodiyazepinleri
tercih eder, ancak birinci nesil antipsikotikler makul bir
38