Budynki z gliny - Zygmunt Racięcki - Cohabitat

i 14). Trzy doły służą do nawilżania gliny z dodatkami, czwarty
zaś dół — do odbioru przerobionej masy.
W tym przypadku położenie mieszalnika należy wzmocnić
zastrzałami prowadzącymi do jego górnej krawędzi, wzdłuż ścia­
nek przedzielających doły (rys. 13).
Zamiast opisanego mieszalnika może być użyty mieszalnik do
przeróbki torfu, tak zwana torfownica.
Taczki. Do prze­
wozu gliny, dodat­
ków sypkich i masy
glinianej stosuje się
taczki skrzyniowe
(rys. 15), do przewo­
zu zaś bloków — ta­
czki płaskie (rys. 16).
Przy wykonaniu
taczek należy zwró­
cić uwagę, aby przy
uniesieniu rączek ciężar ładunku przenosił się na koło, dzięki
czemu mniejsze będzie obciążenie rąk robotnika. Osiągamy to
24
Rys. 14. Widok mieszalnika z dołami
Rys. 15. Taczka skrzyniowa
umieszczając koło bliżej ku ładunkowi taczek. Pas koła powinien
być szeroki, aby koło nie wrzynało się w grunt lub nie rozłu­
pywało desek toru. W przypadku trudności nabycia odpowied­
niego koła stalowego może być ono wykonane z dwóch desek
zbitych ze sobą poprzecznie do kierunku włókien i odpowiednio
okutych płaskownikiem lub grubą blachą.
Podstawka od spodu taczki powinna być umieszczona tak, aby
w przypadku gdy kółko zjedzie z deski, można było łatwo, przez
naciśnięcie rączek, unieść go w górę i postawić ponownie na
desce.
Znacznie ułatwia obsługę
taczek użycie pasa, który ro­
botnik zakłada na ramiona i
uchwyty taczek. Wtedy cały
ciężar spoczywa na ramionach
robotnika, ręce zaś jego tylko
kierują taczką.
Bardzo praktyczne są wy­
wrotne wózki dwukołowe, po­
kazane na rysunku 17, w któ­
rych cały ciężar ładunku spo­
czywa tylko na kołach. Wyma­
gają one jednak toru utworzcnego z dwóch linii desek ułożo­
nych na ziemi, a nie jednej linii jak dla taczek. Wydajność
przewozu wózkami dwukołowymi jest dwukrotnie większa niż
taczkami.
Rys. 17. Wózek dwukołowy
25