Budynki z gliny - Zygmunt Racięcki - Cohabitat

winny być szerokości co najmniej 67 cm (2 bloki) przy murowaniu
na zaprawie cementowo-glinianej i co najmniej 84 cm (2V2 bloku)
przy murowaniu na zaprawie glinianej. Węższe filarki należy
wymurować z bloków cementowo-glinianych lub z cegły palonej.
Zasady murowania ścian z bloków glinianych są takie same
jak murowania z cegły. Jeżeli budynek będzie w tym samym
roku otynkowany z zewnątrz, lepiej murować na puste spoiny
(niewypełnione do lica muru),
gdyż wtedy będzie większa przy­
czepność tynku. W przeciwnym
razie należy murować na pełne
spoiny.
Cokół fundamentu ścian ze­
wnętrznych powinien być w za­
sadzie tej samej grubości co ścia­
ny (50 cm) i wystawać ponad
powierzchnię ziemi co najmniej
50 cm. Gdyby cokół był grubszy,
uskok powinien być od wewnętrz­
nej strony ściany, na zewnątrz
zaś fundament powinien licować
ze ścianą bez tynku.
Wokoło budynku, przy ścia­
nach fundamentowych, wykonuje
się pas z ubitej gliny o wysoko­
ści 20 cm, szer. około 80 cm, ze
spadkiem od ścian i z utwardze­
niem powierzchni kamieniami lub
gruzem. Stanowi to zabezpiecze­
nie przed przenikaniem wody opa­
dowej pod fundamenty i przed odpryskami wody na ściany.
Na cokole fundamentowym
powinna być starannie wykonana
podwójna izolacja z papy, z posmołowaniem muru i papy. Izolacja
powinna być poniżej podłogi parteru lub stropu piwnicznego.
36
Przy murowaniu ściany z bloków (rys. 26) należy posługiwać
się szerokim młotem drewnianym zamiast zwykłego stalowego
młotka murarskiego.
Ściany gliniane powinny być obciążone osiowo. Jeżeli więc
na grubszej dolnej ścianie staje cieńsza górna, należy ją ustawić
na środku' ściany dolnej. Ściany szczytowe poddasza albo sta­
wiamy na środku ściany dolnej przykrywając uskok dachówką
na zaprawie cementowo-glinianej i wpuszczając dachówkę pod
tynk ściany szczytowej, albo ze względu na niewielkie obciąże­
nie, stawiamy w licu ściany dolnej.
Kominy powinny być murowane z cegły cementowo-glinianej
lub palonej jednocześnie ze ścianami i powinny być ze ścianami
związane (co 2 lub 3 warstwy cegieł), zależnie od wysokości
bloków.
Cienkie ścianki działowe z płyt lub cegły powinny być
wpuszczone w bruzdy wykute w ścianach z bloków w czasie
murowania.
Ościeżnice (futryny) drzwiowe i okienne obsadza się po wy­
konaniu budynku w stanie surowym albo przybijając je do koł­
ków obsadzonych w murze (2 dla okien i 3 dla drzwi z każdej
strony), albo przybijając długimi gwoździami do muru.
Zaraz po wykonaniu otworu okiennego należy mur pod-
okienny przykryć papą wystającą na obie strony po 5 cm poza
lico muru i zawiniętą na boki na wysokość 10 cm (pod tynk).
Zabezpieczy to mur podokienny przed rozmywaniem przez
deszcz, do czasu obsadzenia okien i wykonania podokienników.
Zewnętrzne podokienniki powinny być wpuszczone pod fu­
trynę i powinny wystawać 7 cm poza lico muru bez tynku.
Mogą być one wykonane z gotowych płyt cementowo-glinianych
albo z dachówki zakładowej (felcówki), albo z dachówki kar-
piówki podwójnie, albo z blachy, bez wpuszczania w boczne
ściany otworu. Pod podokiennik należy położyć na murze war­
stwę zaprawy cementowo-glinianej 1:2:8.
Nadproża mogą być stosowane wszelkich konstrukcji, z wyjąt­
kiem żelbetowych wykonanych w deskowaniu na murze. Mogą
więc być z belek drewnianych, z belek żelbetowych o przekroju
w kształcie litery ,,L", ceglane typu Kleina oraz gliniane. Te ostat­
nie stosuje się tylko w budynkach parterowych, nad otworami
o szerokości do 1,20 m.
37