Budynki z gliny - Zygmunt Racięcki - Cohabitat

More documents

Recommendations

Info

w przeciwnym bowiem razie, w przypadku podmycia przez deszcz w czasie budowy, zewnętrzne beleczki mogą wypaść, ponowne zaś umocowanie ich jest bardzo trudne. Filary między otworami drzwio wymi i okiennymi nie powinny być węższe niż 80 cm. Cienkie filarki międzyokienne mogą być wymuro wane z cegły, ale dopiero po zu pełnym wyschnięciu ścian. Kominy należy murować z cegły cementowo-glinianej lub palonej. Kominów nie wolno wiązać ze ścia ną glinianą (ubijaną), lecz należy wymurować je na gładki styk ze ścianą, aby nie hamowały osiadania ścian glinianych przy wysychaniu. Ścianki działowe wykonuje się z bloków glinianych albo innych materiałów i wpuszcza się je w ścia ny k:nstrukcyjne (ubijane) w gład ką bruzdę głębokości 12 cm i sze rokości odpowiadającej grubości ścianki działowej. Bruzdę należy wykonać w trakcie ubijania' ścian. W tym celu wstawia się do desko wania słupek o takich wymiarach jak bruzda. Ościeżnice okienne zakłada się po zupełnym wyschnięciu ścian i przybija się je gwoździami do koł ków w murze. Podokienniki wykonuje się tak, jak podano w opisie wykonania ścian z bloków. Przy wykonywaniu ścian z gliny ubijanej należy zawsze pamiętać, że osiadają one znacznie przy wysychaniu. Z wyjątkiem więc komina żadna z części ścian konstrukcyj nych nie powinna być wykonana z innego materiału. Podobnie jak przy ścianach z bloków górne zakończenie ścian powinno być przykryte papą dla zabezpieczenia przed zaciekami. 52 ściany ubitej z gliny Rys. 37. Przekrój pionowy Po wykonaniu ścian należy natychmiast położyć belkowanie stropów i przykryć budynek dachem. Na ścianach ubijanych' z gliny mogą być układane stropy tylko drewniane lub żelbetowe z gotowych belek (typu DMS lub T-27), nie wymagające stemplowania. Belki stropowe z reguły powinny opierać się na murłatach lub ławach żelbetowych w sposób podany dla ścian z bloków gli nianych. Na ścianach ubijanych z gliny mogą być układane stropy tylko drewniane lub żelbetowe z gotowych belek (typu DMS), nie wymagające stemplowania. Sposób ułożenia stropów jest podobny do opisanego dla ścian z bloków glinianych, przy czym belki żelbetowe nie są wpuszczone w żelbetową murłatę, lecz opierają się na niej i są na niej zakotwione. Ułożenie więc belek na żelbetowej murłacie może nastąpić po stwardnieniu betonu murłatu. 6. Kalkulacja robocizny Do wykonania 1 m 3 ściany łącznie z kopaniem gliny, cięciem sieczki, mieszaniem, transportem gliny na placu budowy i do deskowania, ustawianiem deskowania do pionu i poziomu i roz biórką jego, założeniem izolacji i ubijaniem ścian, założeniem nadproży i murłat oraz ochroną ścian przed deszczem, potrzeba pracy: robotnika wykwalifikowanego 2 godziny robotnika niewykwalifikowanego 12 do 14 godzin Praca robotników niewykwalifikowanych w poszczególnych etapach robót orientacyjnie przedstawia się następująco w odnie sieniu do 1 m 3 ubitej ściany: kopanie gliny 1,7 godz. cięcie sieczki, mieszanie gliny 1,5 „, transport masy na placu budowy 1,5 ustawienie deskowania i ubijanie ścian 7,0 różne inne roboty 1,3 Do wykonania kompletu deskowania (rys, 27) wraz ze ściąga czami potrzeba: desek 32 mm 0,5 m :! 53
VI. TYNKOWANIE ŚCIAN GLINIANYCH Ściany z bloków glinianych na zaprawie glinianej można tyn kować po upływie 4 do 6 tygodni od chwili wykonania ścian, na zaprawie zaś cementowo-glinianej po upływie 3 do 4 tygodni zależnie od pogody. Ściany ubijane można tynkować po stwierdzeniu, że ściana wyschła całkowicie. W celu zbadania, czy mur jest suchy, należy pobrać próbkę ze środka muru, odważyć dokładnie 50 dkg, wy suszyć na płycie kuchennej i ponownie zważyć. Różnica nie powinno być większa niż 2 dkg. Jeżeli ściany ubijane zostały wykonane do 1 sierpnia, to przeważnie w październiku można je tynkować. W celu zwiększenia przyczepności tynku na ścianach z blo ków zaleca się murowanie na puste spoiny (spoina nie wypeł niona na głębokość 1 cm od lica ściany) lub z wypuszczeniem zaprawy na zewnątrz, jeżeli bloki murowane były na zaprawie cementowo-glinianej. Można to wykonać, jeżeli ściany z zewnątrz budynku zostaną otynkowane w tym samym roku, w którym zostały wykonane. W przeciwnym razie na zewnątrz budynku należy gładko zatrzeć spoiny, aby nie zatrzymywała się woda deszczowa lub śnieg. Zwiększenie przyczepności tynku na ścianach ubijanych osią gamy przez wykonanie listew z zaprawy, co opisano w rozdziale o wykonaniu ścian lub przez wbicie w świeżą ścianę (zaraz po zdjęciu deskowania) podłużnych kamyków lub gruzu z dachówek, co około 10 cm (szerokość dłoni). Kamyki lub gruz powinny tkwić w murze na głębokość 4 do 5 cm i wystawać z lica ściany 54 łat 38X63 mm (18 ściągaczy) 0,05 m s żerdzi grub. 8 cm (13 ściągaczy) 15 m gwoździ 90 mm 1,5 kg ,, 125 mm 1 kg płaskownik 3X30 mm do okucia płyt 12 kg ,, 1X20 mm do okucia ściągaczy 1,3 kg ropy 4 kg cieśli 60 godz. (20 m) 1 do 1,5 cm, aby tynk je zakrył. Drugi sposób można stosować na zewnątrz budynku tylko wtedy, gdy ściana będzie otynkowana przed zimą. Przed tynkowaniem należy powierzchnię ściany glinianej zdrapać żelaznymi grabiami (dla usunięcia źle ubitych lub zwie trzałych kawałków muru) oraz starannie obmieść z pyłu miotłą. Zaleca się przed tynkowaniem zrąbać młotkiem murarskim kra wędzie bloków nad poziomymi spoinami lub mur nad listwą z zaprawy w ścianach ubijanych. Nie należy jednocześnie tynkować ścian wewnątrz i zewnątrz budynku, a tylko po zupełnym wyschnięciu tynków z jednej strony. W pomieszczeniach gospodarczych, można ściany tynkować zaprawą glinianą. Najpierw wykonuje się obrzutkę z rzadszej zaprawy z dodaniem drobnej sieczki lub plew,, a przed stwardnie niem obrzutki tynkuje się bardziej gęstą zaprawą. Po wyschnięciu tynku skrapia się go mlekiem wapiennym i zaciera na gładko, powtarzając ten zabieg dwukrotnie w odstępach jednodniowych. Każdy inny tynk poza glinianym wymaga uprzedniej obrzutki z zaprawy cementowo-glinianej o składzie: 1 część cementu, 2 części zawiesiny glinianej i 7 części piasku, z dodaniem 3 części sieczki lub plew. Tego rodzaju obrzutka ma dobrą przyczepność do ściany glinianej. Jeżeli obrzutka będzie bez sieczki, to lepiej wykonać ją jako natrysk twardą miotłą. Miotłę macza się w za prawie i uderzając ją o kij trzymany w drugiej ręce pryska się zaprawę na ścianę. Jako zaprawy do tynkowania stosuje się następujące: wapienna — 1 część starego dołowanego wapna i 3 części ostrego piasku, cementowo-wapienna — 1 część cementu, 2 części wapna dołowanego i 10 części piasku, cementowo-gliniana do tynków zewnętrznych — 1 część ce mentu, 2 części zawiesiny glinianej i 8 części piasku, cementowo-gliniana do tynków wewnętrznych — 1 część cementu, 2 części zawiesiny glinianej i 14 części piasku, Łączna grubość tynku i obrzutki nie powinna przekraczać 2 cm wewnątrz budynku i 2,5 cm na zewnątrz. Jeśli budynek nie będzie z zewnątrz otynkowany w pierwszym 55
Page 2 and 3: Mgr inż. ZYGMUNT RACIĘCKI BUDYNKI
Page 4 and 5: I. ZALETY BUDYNKÓW Z GLINY Brak za
Page 6 and 7: Rys. 4. Budynek mieszkalny z gliny
Page 8 and 9: w granicach 1,5 do 2% dla ścian ub
Page 10 and 11: Zamiast zimowania można gliną pod
Page 12 and 13: Z prawej strony placu,, w sąsiedzt
Page 14 and 15: i 14). Trzy doły służą do nawil
Page 16 and 17: Forma wykonana jest z desek gruboś
Page 18 and 19: Do przeróbki mechanicznej masa nie
Page 20 and 21: winny być szerokości co najmniej
Page 22 and 23: • Tablica 2 Ilość materiałów
Page 24 and 25: służy do przytrzymywania krawędz
Page 26 and 27: Ustawianie deskowania zaczyna się
Page 30 and 31: oku wykonania, należy zabezpieczy
Page 32 and 33: z gliny, bez posiadania materiału

Budynki z gliny - Zygmunt Racięcki - Cohabitat

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?