Budynki z gliny - Zygmunt Racięcki - Cohabitat

50
Przy ubijaniu ścian należy stale zwracać uwagę na pionowe
ustawienie deskowania. Gdyby nastąpiło wyboczenie ściany, to
świeżą jeszcze ścianę można naprostować w następujący sposób:
belkę ustawioną pochyło (zastrzał) pod kątem około 30° w sto­
sunku do poziomu opiera się jeu-
nym końcem o ziemię, drugim
o poprzeczkę deskowania i zabija
się klin między belkę a desko­
wanie; żeby belka nie obsunęła
się, wbija się kołek przy oparciu
jej o ziemię. Nacisk belki na de­
skowanie wyprostowuje ścianę
do pic nu.
W celu zwiększenia przyczep­
ności tynku na każdej drugiej
warstwie ubitej gliny kładzie się
kielnią przy deskowaniu zaprawę
cementowo-wapienną 1 : 2 : 10 lub
cementowo-glinianą 1 : 2 : 8. Z za­
Rys. 34. Wykonanie ściany z gliny prawy formuje się listwę o prze­
ubijanej w deskowaniu.
kroju trapezowym, o dolnym poziomym
boku długości około 6 cm i pionowym około
-
4 cm
(rys. 34).
Jeżeli ściana jest ubijana nie na całej długości od węgła do
węgła, a odcinkami, to mur należy zakończyć schodkowo i zwil­
żyć zakończenie przed połą­
czeniem z dalszym odcin­
kiem ściany.
Połączenie ścian kon­
strukcyjnych należy wyko­
nać jednolicie, ubijając jed­
nocześnie obie łączone ścia­
ny. W miejscu połączenia
zaleca się ułożenie (rys. 35),
w odstępach około 50 cm
Rys. 35. Uzbrojenie połączeń murów
żerdziami
w kierunku pionowym, okorowanych żerdzi o średnicy 3 do 4
cm, uprzednio umoczonych w szlamie glinianym.
W murze podokiennym również zaleca się położyć takie same
3 żerdzie, o 30 cm poniżej podokiennika, sięgające 20 cm poza
linię bocznych ścian otworu.
W celu wykonania otworu drzwiowego lub okiennego wsta­
wia się między płyty deskowania dwie płyty poprzeczne rozsta­
wione na odległość równą szerokości otworu. Między tymi pły­
tami poprzecznymi zakłada się drążki lub deski rozpierające
(rys. 36).
Ubijanie ścian musi
być wykonane jednocze­
śnie z obu stron otworu,
w przeciwnym bowiem ra­
zie nastąpi przesunięcie
deskowania otworu. Po
ubiciu ściany na wyso­
kość deskowania i po
zdjęciu płyt deskowanie
otworu przenosi się w in­
ne miejsce.
W celu umożliwienia
późniejszego umocowania
ościeżnic (futryn), w cza­
sie ubijania ścian obsadza
się klocki w bocznych
ścianach otworu w odległości 12 cm od zewnętrznego lica ściany
(rys. 36).
Dla otworu okiennego zakłada się po 2 klocki, a dla otworu
drzwiowego po 3 klocki z każdej strony.
Rys. 36. Wykonanie otworu dzwiowego lub
okiennego
Z chwilą wykonania otworu okiennego należy powierzchnię
poziomą muru podokiennego przykryć papą, wystającą po 5 cm
poza lico muru i zawiniętą na 10 cm na boczne ściany otworu.
Po obiciu muru do górnej krawędzi otworu przykrywa się
otwór beleczkami drewnianymi lub żelbetowymi w kształcie litery
L albo glinianymi, zbrojonymi żerdziami (rys. 37). Liczba beleczek
zależy od grubości muru. Długość oparcia belek na murze
powinna być taka sama jak przy ścianach wykonanych z bloków.
Poszczególne beleczki powinny być ze sobą związane klam­
rami ciesielskimi lub drutem, aby tworzyły jednolitą płytę,
51