Å UMARSKI LIST 7-8/1955

PROSJEČNI GODIŠNJI DEBLJINSKI PRIRAST
zdravih 11) i. zaraženih (2) jelovih shbo/o ime/om u ODJELU
BELEVINE vii, %f fokultekke šumarije ZALCSI/JE
Mjereno • /jeli 195*t godine
' 1 \
-
-
-
IV
/ II)
A^\ /\ / y"'\
/ \ / '»
(21
J
I
• • • i i i
Hipoteza
Kad drugi kolektiv ne bi bio zaražen imelom, njegov bi prirast bio veći.
Može se pretpostaviti, da bi u tom slučaju stabla drugog kolektiva prirašćivala
isto onako kao stabla prvog kolektiva, jer se radi o istoj sastojim
i istim ekološkim prilikama i jer su stabla oba kolektiva međusobno izmiješana
u odjelu VII, 1, f.
Prihvatimo li tu pretpostavku, onda možemo izračunati veličinu (B^.
Iz tabele 6 vidimo, da (B T ) iznosi 30'62 m 3 ili I'M m 3 po jednom hektaru. 3
Bi = 3062 m 3 ili 166 m7ha
Pa = 656 m 3 /ha + 166 m 3 /ha = 8'22 m 3 /ha.
Gubitak na
prirastu
Poznavajući (B) i (Bj) možemo izračunati gubitak prirasta na jelovim
stablima, koja su zaražena imelom. Taj gubitak (G) iznosi:
G = 822 nv» — 7'90 m 3 = 0 32 m 3 /ha (3)
G = 1'66 m s — 1 34 m 3 = 0 32 m 3 /ha (4)
To znači, da je u odjelhi VII, 1, f, PRIRAST JELOVIH STABALA
KOJA SU ZARAŽENA IMELOM, SMANJEN ZA 19»/ 0 ILI OKRUGLO
ZA JEDNU PETINU.
a
Napominjem, da u prvom kolektivu ima jelovih stabala samo do 75 cm prsne
debljine. Stoga na 4 stabla, deblja od 75 cm, u drugom kolektivu nije mogla biti
primijenjena spomenuta pretpostavka, nego je za ta stabla uzet u račun njihov stvarni
prirast.
239