درÛاÙت Ù ÙاÙات اÛ٠ش٠ارÙ
درÛاÙت Ù ÙاÙات اÛ٠ش٠ارÙ
درÛاÙت Ù ÙاÙات اÛ٠ش٠ارÙ
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
دور بين!<br />
گروه خبر<br />
19<br />
پروژهي ، PPTA<br />
19<br />
يا TT(PPTA11)<br />
11<br />
1990<br />
2011<br />
TT(TAI)<br />
به كمك زمانبندي تپاخترها است، اما اين گروه نشان<br />
دادهاست كه با مقياسبندي زماني بر اساس تپاخترها،<br />
ميتوان ناهماهنگيهاي موجود در مقياسبندي بر اساس<br />
ساعتهاي اتمي را آشكار نمود.<br />
تپاخترها ستارههاي نوتروني هستند كه با سرعت<br />
بسيار زيادي به دور خود ميچرخند. به نظر ميرسد كه<br />
اين ستارگان، در بازههاي فوقالعاده منظمي پالسهاي<br />
راديويي گسيل ميكنند. در واقع اين پالسها همان چيزي<br />
است كه از يك پرتوي راديويي ميبينيم. اين پرتوهاي<br />
راديويي، توسط ميدان مغناطيسي ستاره كانوني شده و<br />
فضاي پيرامون ستاره را درست مانند يك فانوس دريايي<br />
ميروبند. ستارهشناسان به كمك يك تلسكوپ راديويي<br />
ميتوانند اختلاف زماني ميان دو پالس پيدرپي را با دقتي<br />
در حدود نانو ثانيه در طول يك زمانگيري<br />
يكساعته، اندازهگيري كنند. هرچند كه اين ميزان دقت<br />
به طور چشمگيري كمتر از دقت ساعتهاي اتمي است، اما<br />
ميتوان تپاخترها را به عنوان يك مقياس زماني در نظر<br />
گرفت كه در طول دههها و قرن ها و شايد طولانيتر، ثابت<br />
هستند. بنابراين ميتوان نوسانهاي ساعتهاي زميني<br />
مانند ساعتهاي اتمي يا اپتيكي را تعيين كرد، چراكه<br />
چنين ساعتهايي معمولاً در اين بازههاي زماني طولاني<br />
7<br />
عمل نميكنند. اين گروه كه توسط جرج هابز از بخش<br />
ستارهشناسي و علوم فضايي سازمان CSIRO در استراليا<br />
سرپرستي ميشوند، دادههاي بهدست آمده از پروژهي<br />
بررسي كردند. هدف اصلي اين پروژه آن است<br />
در استراليا و با<br />
كه با استاده از تلسكوپ<br />
بررسي يك مجموعهي تايي از تپاخترهاي موجود در<br />
راديويي Parkes<br />
20<br />
100<br />
(PPTA) 8 را<br />
قسمتهاي مختلف كهكشان راه شيري، امواج گرانشي را<br />
آشكارسازي كنند. ايدهي اين است كه هرگاه يك موج<br />
گرانشي از كهكشان ما بگذرد، حضورش فضازمان را<br />
خميده كرده و فواصل ميليثانيهاي ميان پالسهايي كه از<br />
تپاخترهاي متفاوت دريافت ميشوند، به طرز خاص و<br />
متفاوتي تحت تاثير قرار ميگيرند.<br />
مقياس زماني بسيار دقيق<br />
هابز و همكارانش در<br />
در پيشرفت<br />
استراليا، آلمان، آمريكا و چين دريافتند كه با اطلاعات<br />
مربوط به زمانگيري از چند تپاختر از اواسط دههي<br />
تا كنون، ميتوان مقياس زماني بينهايت دقيقي<br />
ساخت. تعريف يك مقياس زماني يعني نشانهگذاريهاي<br />
پيدرپي در زمان كه هريك به اندازهي بازهي زماني<br />
مشخصي، از هم فاصله دارند. دقيقترين مقياس زماني كه<br />
امروزه در دسترس است توسط ساعتهاي اتمي يا اپتيكي<br />
تعريف ميشود كه با استفاده از بسامد گذارهاي اتمي<br />
معيني، مقياس زمان را تعريف ميكنند.<br />
اين گروه يك مقياس زماني بر اساس تپاختر<br />
تعريف كردهاند. چندين عامل متفاوت در اندازهگيري<br />
بازهي زماني ميان پالس ها موثر هستند كه بايد اصلاح<br />
شوند. از جمله خطاهاي ناشي از وسايل اندازهگيري،<br />
حركت زمين در منظومهي شمسي و نيز اثرات پلاسماي<br />
بين ستارهاي. همچنين بسامد يك تپاختر با گذشت زمان<br />
كاهش مييابد چرا كه از انرژي دوراني ستاره با تابش<br />
امواج كاسته مي شود و اين اثر نيز بايد اصلاح شود. اين<br />
گروه دادههاي مربوط به تپاختر را بهكار برده و<br />
را تعريف كردهاند،<br />
مقياس زماني زمين<br />
عدد دراين مخففسازي بيانگر آن است كه جديدترين<br />
دادههاي بهكار رفته در اين مقياسبندي مربوط به سال<br />
است. براي نشان دادن اينكه چگونه ميتوان از اين<br />
مقياسبندي جهت ارزيابي مقياسبندي ساعتهاي اتمي<br />
استفاده كرد، اين پژوهشگران مقياسبندي جديد را با<br />
زمان زميني كنوني كه همان زمان اتمي بينالمللي<br />
است مقايسهكردند. مقياس زماني كنوني به<br />
كمك مجموعهي نتايج بهدستآمده از چندصد ساعت<br />
اتمي موجود در جهان تعريف ميشود.(TT(TAI هرگز<br />
بازنگري نشده است و بنابراين يك بايگاني از عملكرد<br />
ساعتهاي اتمي از ابتدا تا كنون را فراهم ميآورد. در<br />
عوض با تجديد نظر و تحليل استاندارد زمان، مقياسبندي<br />
زماني توسط ساعتهاي اتمي به آرامي به سوي<br />
زمانسنجي هرچه بهتر هدايت ميشود.<br />
7 George Hobbs<br />
8 Parkes Pulsar Timing Array<br />
44
Change language