Ø¯Ø±ÛØ§ÙØª ÙÙØ§ÙØ§Øª Ø§ÛÙ Ø´ÙØ§Ø±Ù

More documents

Recommendations

Info

تكانه نشريه علمي دانشجويان فيزيك دانشگاه صنعتي شريف شماره ‎20‎ پاييز 1391 عشق فيزيكي شهره انجمشعاع كارشناسي 88 Shohre.anjomshoaa90@gmail.com تا كه ميبينم تو را حالي به حالي ميشوم / شاعر ديوانِ‏ اشعاري چناني ميشوم گم شدم در پلههاي فرعي دانشكده / وارد فازِ‏ جديد بيخيالي ميشوم اي در"آشوبت"‏ تمامِ‏ روزها و ماهها / گر نباشي چون ‏"عملگرهاي فاني"‏ ميشوم گر درون چشمِ‏ تو پيدا شده ردي ز ‏"هيگز"؟!‏ / كز ‏"تقارن"هايِ‏ هستي پوچ و خالي ميشوم بيسر و بيپا و بيدل ميپرم در كويتان گرد تو يك كهكشان مارپيچي ميشوم من همان ريسمانِ‏ موهوم و خيالي ميشوم در ميان بسط تو من متريك ‏"جي"‏ ميشوم / / " اي منِ‏ بي تو همان موجود غرقِ‏ اختيار با غمت در بند جبري همچنان " يل ميشوم / تا كه ميبينم تورا اصلن من عالي ميشوم آخرش هم ميروم ‏"ماده چگالي"‏ ميشوم**‏ 61
تكانهي دوره پنجم الهام مختاري تكانهي دوره پنجم قرار بود درباره تكانهي دورهپنجم بنويسم.‏ خلاصهاش ميشود اين:‏ از ديد يك ‎86‎ي متوسطالعلاقه به تكانه:‏ يك مجلهاي بود ظاهرا به اسم تكانه!‏ ما كه آمديم دانشگاه اعلاميههاي جلسههاي گروه علميش رو به در و ديوار ميديدم و چند جلسهاي هم رفتيم،‏ اي بدك نبود و بعد هم مدتي جلسهاي و شمارهي جديدي انگار در كار نبود و بعد باز اواسط سال دوم بود كه جلسهها و شمارههاي جديد آمدند و ما البته دلمشغولي اصليمان كلاس درس ‏(كه تنها راه سعادت و باسواد شدن همين است.)‏ باز چند جلسهاي را شركت كرديم و اي بدك نبود و ... از ديد من:‏ آمدم دانشگاه.‏ رشته تحصيلي:‏ مكانيك،‏ علاقه:‏ فيزيك.‏ و اينجوري شد كه سر و گوشم در دانشكده فيزيك جنبيدن گرفت!‏ و فهميدم مجلهاي دارند به اسم تكانه و براي هر شمارهشان يك سري جلسهي گروه علمي ميگذارند كه من البته به علت كمبود اعتماد به نفس در فيزيك ‏(چون رشتهام نبود!‏ و ماحصل سيستم آموزشي نوزادي تا آن زمانم به من ياد دادهبود كه تنها راه ورود اطلاعات به مغز من كلاسهاي دقيقا مربوط به همان رشته،‏ همان درس است!)در هيچ كدامشان شركت نكردم!‏ ولي مردم ميرفتند و تعريف ميكردند و من دلم ميرفت!‏ و از آنجايي كه آن اتفاقي كه بايد بيفتد هميشه ميافتد ‏(حالا كمي ديرتر مثلا)،‏ من تغيير رشته دادم به فيزيك و ديگر مشكل ورود اطلاعات فيزيكي نداشتم لابد با تعاريف مدرسه-پسندانه!‏ ولي تكانهاي در كار نبود ديگر.‏ و من هم مرد عمل!‏ مرحله سردبير فعلي را پيدا كردن و اعلام قبول مسئوليت گروه علمي تكانه شماره جديد و برگزاري جلسهي اول گروه علمي جديد با همراهي گروه،‏ انصافا با پشتكاري از بچهها،‏ خيلي سريع انجام شد.‏ بعد هم جلسههاي بعدي گروه علمي،‏ ذوق من از پا گرفتن دوباره تكانه،‏ و چند شمارهي ديگر.‏ و بعد هم ما تقريبا همه با هم رفتيم!‏ و قبل از رفتن،‏ براي آنكه ماجراي فاصله افتادن بين شمارههاي تكانه تكرار نشود،‏ سرقفلي تكانه را به گروه جديدي سپرديم:‏ با قلبي مالامال از خاطره و دلتنگي و نگراني!‏ ولي اين خلاصهي خلاصهي ماجرا بود.‏ من هم بيشتر نمينويسم چون كلمهها حداكثر تواناييشان در انتقال اطلاعات همين است!‏ ولي اين گفتن دارد كه من وقتي در پاييز تصميم گرفتم قسمتي از وقتم رو براي دوباره سرپا شدن تكانه بگذارم،‏ از روي علاقهام به كار علمي 88 فوقبرنامه بود.‏ ولي نگراني جلسهي تفويض(!)‏ تكانه به گروه جديد هيچ ربطي به نگراني از دور افتادن از كار علمي و اين حرفها نداشت.‏ گفتن دليل اين نگراني،‏ باعث شد من نوشتن اين نوشته را يك ماه عقب بيندازم!‏ و نهايتا باز از آنجايي كه آن اتفاقي كه بايد بيفتد هميشه ميافتد ‏(حالا كمي ديرتر مثلا!)‏ من فهميدم چهجوري بايد بنويسم!‏ چند روز پيش در كنفرانسي حميدرضا كاوياني و سايه رجبي را ديدم.‏ اينها را شايد شما هم بشناسيد يا اسمشان را شنيده باشيد.‏ از سر و سامان بخشندگان نسلهاي قبلي تكانه هستند.‏ سايه خيلي قديميتر است.‏ از دورهاي ميگفت كه تكانه حتي جلد نداشت و اينها همه زندگيشان شدهبود اين مجله!‏ بايد ميديديد خوشحاليش را وقتي فهميد من هم روزهاي مشابهاي داشتم و تجربههاي مشابهاي داشتم و حرفهاي مشابهاي بعد از اين همه مدت كه گذشته ... فقط اينها نبودند.‏ گاهي كه دوستان ديگري را كه بعضيشان را فقط از روي اسمشان در مقالهاي قديمي تكانه ميشناسم ميبينم،‏ حس صميميت عجيب و غريبي بهشان دارم:‏ نيما همداني،‏ فاخته قنبرنژاد و ... چند ماه پيش به دوستي گفتم گاهي حس مادر موقت بودن دارم نسبت به تكانه!‏ ولي هربار كه يك تكانه-آشنا ميبينم،‏ بيشتر ميفهمم كه شايد حس بچه بودن نزديكتر باشد به حس واقعيم!‏ قرار بود كوتاه باشد!‏ همينقدر بگويم كه نگراني آن روز جلسهي آخر،‏ چيزي از اين جنس بود كه اگر تكانه باز بخوابد...‏ چقدر بچهها كم خواهند داشتش!‏ نه اينكه تكانه ديگر انتهاي خوبيها!‏ ولي انصافا به همهي ما خوب ياد داد كه اگر خودمان را از دستهي آدمهاي متوسطالعلاقه به همهچيز (~ بيتفاوت)‏ بيرون بكشيم،‏ ديگر نه آنچه باعث محدوديت و بيانگيزگيمان ميشد لزوما محدوديت است،‏ نه آنچه راه باسواد شدن ميپنداشتيم،‏ لزوما راه سعادت!‏ چند سال دانشجو بودن و اين را حس نكردن...‏ شايد بدترين اتفاقي باشد كه ميتواند براي كسي بيفتد و عاقل كسيست كه پند بگيرد!‏ :) الهام مختاري 62
Page 1 and 2:
36 فيزيك و ورزش-‏ بر
Page 3 and 4:
مقدمه مينا دوستي زن
Page 5 and 6:
تحليل ابعادي ايمان
Page 7 and 8:
چآن تحليل ابعادي اي
Page 9 and 10:
از روش تحليل ابعادي
Page 11 and 12: از روش تحليل ابعادي
Page 13 and 14: مسئلههاي فرمي مين
Page 15 and 16: مسئلههاي فرمي مين
Page 17 and 18: فيزيك جالب در تخمين
Page 19 and 20: تخمينهاي جالب در في
Page 21 and 22: تخمين حجم دلارهاي د
Page 27 and 28: دوگانگي الكتريكي-‏
Page 29 and 30: دوگانگي الكتريكي-‏
Page 31 and 32: شيشه سيدعلائي سيد
Page 33 and 34: شيشه سيدحميد سيدعل
Page 35 and 36: آخرين گذر قرن غزل م
Page 37 and 38: فيزيك و ورزش-‏ برتر
Page 39 and 40: فيزيك و ورزش-‏ برتر
Page 41 and 42: هيگز و مدل استاندار
Page 43 and 44: هيگز و مدل استاندار
Page 45 and 46: دور بين!‏ گروه خبر 1
Page 47 and 48: دور بين!‏ گروه خبر
Page 49 and 50: پژواك فاطمه بنياسد-
Page 51 and 52: يها پژواك فاطمه بني
Page 61: پژواك فاطمه بنياسد-
show all

Ø¯Ø±ÛØ§ÙØª Ù ÙØ§ÙØ§Øª Ø§ÛÙ Ø´Ù Ø§Ø±Ù

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

Ø¯Ø±ÛØ§ÙØª ÙÙØ§ÙØ§Øª Ø§ÛÙ Ø´ÙØ§Ø±Ù