Azerbejdżan – przewodnik dla przedsiębiorców

Azerbejdżan – Przewodnik dla przedsiębiorców 119
znaczenia w kontekście euro-atlantyckim jest fakt, że Azerbejdżan sąsiadujący z szyickim
Iranem i niespokojnymi rosyjskimi republikami może być w tym regionie znaczącym
partnerem budującym stabilizację. Stąd duży nacisk administracji amerykańskiej oraz
NATO i UE na rozwikłanie konfliktu wokół Górskiego Karabachu, który jest ciągle niezagojoną
raną w relacjach między Armenią i Azerbejdżanem. Stabilizacja, która jest niewątpliwą
zasługą Prezydenta Gejdara Alijewa z pewnością nie przyczynia się do rozwoju
demokracji, ale trwale wpisuje ten kaukaski kraj w polityczną perspektywę długotrwałej
i silnej współpracy z Zachodem.
Zarówno Rosja jak i USA postrzegają Azerbejdżan jako perspektywiczny korytarz transportowy,
miejsce transferu wielkich ilości surowców oraz kulturowo-polityczne spoiwo
między radykalnym islamskim Iranem a europejską islamską Turcją.
Polska pragnie wpisać się w ten międzynarodowy kontekst polityczny i gospodarczy związany
z Azerbejdżanem. Od kilku lat intensywnie prowadzony jest dialog z tym krajem, mają
miejsce wizyty Prezydentów oraz przygotowywana jest szeroka baza prawno-traktatowa.
Polski turysta bez problemu może uzyskać wizę zarówno w ambasadzie tego kraju
w Warszawie jak i na lotnisku w Baku. Polska Ambasada stosunkowo szybko wystawia
wizy biznesowe dla azerskich partnerów, choć należy tu być bardzo uważnym, gdyż
duży procent nielegalnych emigrantów wywołuje zwiększoną uwagę naszych służb granicznych
wobec gości z rejonu Kaukazu. Aby uniknąć nieprzyjemności na polskiej granicy
wobec naszych azerskich gości nie zapomnijmy wystosować zaproszenia i uprzedzić
konsula polskiego w Baku; dopełnijmy zatem wszystkich niezbędnych formalności.
Azerowie są bardzo gościnni. Podstawową formą spędzania wolnego czasu wraz z przybyłymi
gośćmi jest przesiadywanie w restauracjach, gdzie na ogół jeden stół to albo oddzielne
pomieszczenie, albo wygrodzony ściankami lub parawanami kawałek ogólnej
przestrzeni w lokalu. Nie nadużywa się tam alkoholu, jakkolwiek z radzieckiej tradycji
pozostało wiele słowiańskich nawyków, w tym niekończące się toasty. Podczas takich
biesiad Azerowie zwierzają się przybyszom jak wielką tragedią była i jest dla nich walka
o Górski Karabach, jak wiele pretensji mają do Ormian. Zdarza się, że potrafią z rozbrajającą
szczerością wyznać, iż szykują się do wojny i przy nadarzającej się okazji odbiją
swoją enklawę. Drugim motywem rozmów i biesiad jest wielka ropa i oczekiwania z tym
związane. Może się to nam wydawać czasem przesadzone, gdyż tych wielkich apetytów
na bogactwo nie potwierdza jeszcze do końca zaangażowanie zachodnich koncernów.
Wydaje się, że jeszcze nieprędko Azerbejdżan stanie się „kaukaskim Kuwejtem”, niemniej
jednak nie wolno bagatelizować jego potencjału gospodarczego, o czym jest zresztą
mowa w innych rozdziałach niniejszej publikacji. Tym bardziej, że duże zamówienia dla
przemysłu wydobywczego już są w znacznym stopniu realizowane.