Azerbejdżan – przewodnik dla przedsiębiorców

Azerbejdżan – Przewodnik dla przedsiębiorców 13
Czas trwania pór roku nie jest ściśle określony. Wiosna zaczyna się przeważnie na początku
marca na nizinach i Półwyspie Apszerońskim. Najdłuższą porą roku jest lato, trwające
od końca maja do połowy, a czasem nawet do końca października. Okres ten charakteryzują
wysokie temperatury i susze. Jesień zaczyna się w październiku, wraz z ustąpieniem
upałów. Jest ciepła i sucha, dlatego jest uważana za najpiękniejszą, tzw. „aksamitną” porę
roku. Najzimniejszym miesiącem jest styczeń. Średnia zimowa temperatura w nizinnych
częściach kraju wynosi 0°C. Najcieplejsze miesiące to lipiec i sierpień. Średnia roczna
temperatura wynosi w tym okresie (na nizinach) ponad 25°C.
Rozkład opadów jest nierównomierny i zróżnicowany w zależności od regionu kraju.
W dolinie Kury i Araks, na Półwyspie Apszerońskim i w Nachiczewańskiej Republice
Autonomicznej średnia roczna suma opadów wynosi 200-400 mm. W górach Małego
Kaukazu około 700-800 mm rocznie, a na terytorium Wielkiego Kaukazu wzrasta nawet
do 1200-1300 mm rocznie. Najobfitsze opady występują w południowej części Gór Tałyskich,
do 1700 mm rocznie. Sumy opadów uwarunkowane są też porami roku. Na wschodzie
kraju okresem najbardziej obfitującym w opady jest jesień i zima, latem są one tam
nieznaczne. Na zachodzie pada głównie wiosną i wczesnym latem.
Azerbejdżan posiada dobrze rozwiniętą sieć rzeczną. Składa się ona z ponad 8 tysięcy
rzek, których łączna długość wynosi 33 665 km. Rzeki Azerbejdżanu można podzielić
na trzy główne grupy: rzeki zachodniego i centralnego Azerbejdżanu należące do dorzecza
rzeki Kury oraz rzeki północno-wschodniego i południowo-wschodniego Azerbejdżanu
wpadające bezpośrednio do Morza Kaspijskiego. Największą rzeką jest Kura,
której wody przepływają przez obszar całego Kaukazu. Na terytorium Azerbejdżanu
jej długość wynosi 900 km. Kura jest typową górską rzeką, jej wody niosą duże ilości
materiału erozyjnego i piachu. Największymi jej dopływami są Araks oraz Samchorczaj,
Akstafa i Giandżaczaj. Rzeki Azerbejdżanu (z wyjątkiem Kury) są krótkie i nieżeglowne.
Wykorzystuje się je głównie do nawadniania oraz do celów energetycznych. Racjonalne
wykorzystanie wód Kury umożliwia Mingeczaurski Stopień Wodny ze zbiornikiem o powierzchni
620 km 2 . Do największych kanałów nawadniających zalicza się Kanał Górnokarachbaski,
Samur-Apszeroński i Górnoszyrwański.
Na terytorium Azerbejdżanu, przede wszystkim na Półwyspie Apszerońskim, zlokalizowanych
jest około 250 różnej wielkości jezior, głównie pochodzenia polodowcowego.
Gleby w Azerbejdżanie są zróżnicowane: na nizinach występują szaroziemy i półpustynne
buroziemy, z widocznymi w wielu miejscach zasoleniami. Na Nizinie Lenkorańskiej
dominują żółtoziemy. Na stokach gór znajdują się górskie gleby brązowe i brunatne, wyżej
łąkowe górskie i rumowiska skalne.