numri 206 final.CDR

Hëna e redhe praktikës së hulefai-r-rashidinëve,të udhëzuarve", dhe nuk kathënë përmbajuni selefëve. Kështudo të ishte korrekt që edhe grupi itretë të shpikte një medh'heb, emrii të cilit do të asoconte në periudhëne as'habëve dhe, pas kësaj, të thonëse ne jemi sahabij.Dhe nuk është fare çudi qësajuesit e medh'hebeve të këtilla tëtubojnë elemente të mjaftueshmepër kredibilitet medh'hebor, me tëcilin do të dalloheshin nga medhe'hebete tjera, e që do të reflektohejnë ixhtihad, në pikëpamjet mbibesimin dhe mirësjelljen.Atëherë, pa kurrfarë dyshimi,ithtarët e çdo medh'hebi do të vazhdoninqë, ithtarët e medh'hebeve tëtjera, t'i përbuznin dhe t'i shpallninpër novatorë dhe mashtrues dhe qëdallimet në ixhtihad dhe mendimdo të ishin armë në luftën kundërnjëri tjetrit. Pa dyshim që çdo ithtarnga këto medh'hebe do të ishte nëkundërshtim me metodën islame tëcilën e praktikuan të parët e ndershëm,qofshin ato sahabe, hulefair-rashidinë,apo të tjerë. Ata u dalluannë mendime, mirëpo nuk undanë në parti dhe degëzime. Ataishin ithtarë të një metode të tëkuptuarit të fesë dhe është normaleqë të ketë pasur mospajtueshmërigjatë ixhtihadit në kuadër të asajmetode. Mirëpo ata gjendeshin nënpatronazhin e solidaritetit islam icili i bashkonte. Andaj, nuk dimëndonjë nga muxhtehidët që ta ketëzhvleftësuar ixhtihadin e tjetrit metë cilin nuk është pajtuar, apo t'ijetë drejtuar muxhtehidit tjetër përnovator, apo pikëpamjet e tij me tëcilat është shquar ai dhe medh'hebii tij t'i ketë drejtuar në konkurrimme medh'hebet e tjera dhe ithtarëte tyre. Ata që u shkëputën nga kjo,siç janë fraksionet jashtë Ehli-ssunnetitdhe Xhematit, pa dyshimse tendencat e tyre, në përgjithësi,përbëjnë barriera të forta ndërmjettyre dhe Ehli-s-sunnetit dheXhematit dhe i ndajnë prej trupitislam. Për shkak të kësaj u ndanë nëfraksione të veçanta që u ngjajnëfanatikët dhe ekstremistët. Arsyet etyre të vetme për metodën e këtillëjanë fanatizmi dhe egoizmi.Duhet ditur se të parët e ndershëmjanë munduar në gjetjen edispozitave juridike, andaj edhe kjoi ka çuar deri te krijimi i shkollavetë ndryshme juridike. Këto medh'hebejanë vetëm pasqyrë emendimeve tek të cilat erdhënmuxhtehidët nëpërmes hulumtimevedhe studimeve. Lidhjet epërfaqësuesve të medh'hebeve menjëri tjetrin kanë qenë në nivel lakmues.Ata i kanë ndihmuar njëritjetrit në ixhtihad dhe kanë qenë tëvetëdijshëm për obligimin që duhetrespektuar çdolloj ixhtihadi.Ne sot nuk e gjejmë tolerancëntek të ashtuquajturit selefij të cilëtmendimet dhe kuptimet i marrin siarmë në luftën kundër atyre që nukmendojnë sikur ato. Ekzistojnëçështje dhe zgjidhje të shumta tëixhtihadit në kuadër të të përmbajturittë Kur'anit dhe Sunnetit, rrethtë cilave janë kundërshtuar vetë tëparët. Si gjykojnë ata që e quajnëveten selefij të diskutojnë mbi atoçështje dhe ta kufizojnë të drejtëndhe të vërtetën potenciale në njëmendim dhe arsyetim i cili iupërgjigjet atyre.Nga ky mendim i tyre ata bëjnëadresë të fesë së vërtetë dhe dëshmipër lajthitjen dhe marrëzinë e atyretë cilët nuk pajtohen me ata, pavështrim në kriteret dhe dispoizitattë cilat tolerojnë ekzistimin e mëshumë se të një mendimi dhe faktinse pararendësit e respektuar janëndarë në shumë çështje.ARGUMENTI SEMEDH'HEBI SELEFIJËSHTË RISITë gjithë neve na është e njohurqë periudha e selefëve ka numëruargrupe të cilat ishin jashtë islamit,qofshin ata ehlu-l-kitabë apo tëtjerë. Gjithashtu, ka pasur fraksionedhe grupacione të cilat në mënyrëdeklarative janë numëruar si muslimanë,mirëpo me tendencë tëshpërfilljes së metodës së tëkomentuarit dhe të kuptuarit tëislamit nëpërmjet së cilës kanë ecurdijetarët dhe udhëheqësit muslimanë.Tendencat e tilla krijuanfraksione të ndryshme nga të cilatmund t'i veçojmë mu'tezilitët,murxhitët, harixhitët, ejt. Çdo njëraprej këtyre fraksioneve u nda nëshumë sekte nga të cilat njëratjetrën e akuzuan për herezi dheateizëm.Periudha e të parëve të ndershëm(selefëve) u gjend në atë idil,dhe se shumica e muslimanëvendoqën kriterin të cilin e morën ngai Dërguari i Allahut, s.a.v.s., dhenga shokët të tij, të cilët i interpretuanTekstet dhe u morën me ixhtihad.Ata realizuan lidhjen midisarsyes dhe Teksteve, andaj dhe metë drejtë bartën emrin e EhliSunnetit dhe Xhematit. Arsyeja qëbartin këtë emër gjendet në tëpërmbajturit e metodës së njohjes ecila qëndron në lidhjen precize tëshqyrtimit racional dhe rrëfimittradicional, si dhe në të përmbajturite gramatikës së gjuhës arabegjatë interpretimit.Interpretimi i Kur'anit nga anae të Dërguarit të Allahut, s.a.v.s.,dhe të as'habëve, si dhe ixhtihadi ityre, ishin bazat kryesore tëhermeneutikës. Të gjithë ata që iupërmajtën kësaj metode do të llogaritennga rrethin e Ehli Sunnetitdhe Xhematit, madje edhe nëse dotë jetonin në shekullin e fundit.Përkundër kësaj, të gjithë ata qënuk iu përmbajtën kësaj metode,nuk do të llogariten nga rrethi i EhliSunnetit dhe Xhematit, madje edhenëse kanë jetuar në shekullin e parëtë islamit.Arritëm që të përfundojmë sendjekja e të ashtuquajturit "medh'hebselefij", të cilin shumë njerëze konsiderojnë si përcaktim tëdrejtë të muslimanit, nuk njihej tekEhli Sunneti dhe Xhemati, respektivishtte të parët e ndershëm (selefu-s-salihinët)në shekujt e parë tëislamit. Një gjendje e tillë vazhdoiedhe për disa shekuj me radhë.Bashkëkohësit e asaj periudhe ishinithtarë besnik të bontonit islam dhemetodës së të kuptuarit të islamit,duke qenë të kapur për të parët etyre nga Ehli Sunneti dhe Xhemati.Kishte edhe prej atyre të cilëtpjesërisht ose tërësisht e braktisënatë mënyrë të sjelljes dhe të të kuptuarit.Grupi i parë i njerëzve ishteme shekuj nën flamurin e EhliSunnetit dhe Xhematit, i cili në tëgjitha periudhat paraqet shumicëne ummetit islam. Grupi tjetër injerëzve ishin larg nga Ehli Sunnetidhe Xhemati, për arsye se u larguannga metoda e drejtë.Nuk dimë se a ka pasur ndonjënë ato shekuj që ta ketë kompozuaratë rrugë dhe atë metodë për t'iubashkangjitur ndonjë medh'hebi, tëquajtur selefizëm, në kuptim që kjoka qenë hyrja në mesin e tëudhëzuarve, apo që mbetja eventualenë atë medh'heb, të ketënënkuptuar mbetjen në humnerëdhe novatori. Nuk kemi dëgjuar njëmedh'heb të tillë të ketë ekzistuarnë shekujt e kaluar të islamit, osetek muslimanët te ketë ekzistuargrupi i cili veten ta ketë quajtur siselefij , që ka caktuar identitetin etij medh'hebor të mendimeve me tëcilat thirret dhe me etikën që praktikon.Nga ana tjetër nuk ekzistongrup i cili quhet si novatorë dhe ihumbur. E dimë që elementi vlerësuesi saktësisë së muslimanit, osepasaktësisë eventuale, ështëmënyra e të përmbajturit tëmetodës së Ehi Sunnetit dheXhematit e cila pasqyrohet në jetëne të parëve të ndershëm. Ithtarët eselefizmit janë karakteristikë epërgjithshme e muslimanit. Njëjtësikur ishte e drejtë që të parët endershëm të hasnin në mospajtimenën hijen e metodës të cilën ata endoqën, ashtu është e drejtë që tëhasin në mospajtime edhe ata qëvijnë pas tyre. Ashtu sikur ajomospajtueshmëri nuk ndikoi nëndarjen e ummetit në të devotshëmdhe mëkatarë, atëherë as mospajtimii tyre nuk do të ndikoj në ndarjene unitetit islam dhe prej tyre tëformohen selefitët dhe bida'txhitë(novatorët).Kështu kaluan katërmbëdhjetëshekuj e nuk dëgjuam asnjë dijetarëtë thotë që dëshmia e saktësisë sëmuslimanit dhe përudhjes së tijështë në të bashkangjiturit e medh'hebiti cili quhet selefizëm, dheata që nuk do t'i bashkëngjiten këtijmedh'hebi të trajtohen si novatorëdhe të humbur!NEO-SELEFIZMIPak më parë përmendëm se iniciatori selefizmit konsiderohetAhmed ibn Hanbeli. Megjithatë,mund të themi se fillimi i neo-selefizmitme siguri ka qenë në Egjiptkorrik, 2008 45