PAMIĘTAMY O WYWÓZKACH - Kresy24.pl

Dekalog czyli Dziesięć Przykazań BożychPrzykazanie dziesiąteNie pożądaj żadnej rzeczy bliźniego twegoKS. JERZY MARTINOWICZ«Nie pożądaj domubliźniego swego, niepożądaj żony bliźniegoswego, ani jego sługi, anijego służebnicy, ani jegowołu, ani jego osła, aniżadnej rzeczy, która należydo bliźniego twego» (2Mojż. 20, 17).Bóg w dziesiątym przykazaniuDekalogu, przekazanym ludzkościna górze Synaj na ręce Mojżesza,zabrania «pożądania dóbr drugiegoczłowieka, które jest źródłem kradzieży,grabieży i oszustwa, zakazanychprzez siódme przykazanie»(KKK 2534).Błogosławiony Jan Paweł II nauczał:«pożądanie rzeczy opanowujeserce ludzkie, że nie ma jużw nim niejako miejsca na dobrawyższe, duchowe. Człowiek stajesię poniekąd niewolnikiem posiadaniai używania, nie bacząc nawetna własną godność, ani też na bliźnich,na dobro społeczeństwa, nasamego Boga».W dziesiątym przykazaniu Bożymbezpośrednio chodzi o dopełnienietego, co zawarte jest w siódmymnakazie «Nie kradnij». Ostatnieprzykazanie Dekalogu zakazujewszelkiej chciwości i przywłaszczaniasobie bez ograniczeń dóbrmaterialnych oraz wszelkiego rodzajuzachłanności, która rodzi sięz bogactwa i niesprawiedliwościoraz przynosi szkodę w dobrachbliźniego (por. KKK 2536).Przykazanie owo potępia chciwość,samolubstwo, pychę, zabraniaono również zazdrości, któramoże prowadzić do najgorszychczynów. Zazdrość może dotyczyćwszystkiego: rzeczy materialnych,posiadanych zdolności, rodziny,zdrowia, sukcesów, zawodów (por.KKK 2538-2540). Święty Augustyn,biskup z Hippony widziałw zazdrości «grzech diabelski» wpełnym znaczeniu tego słowa. Zaśświęty Grzegorz Wielki nauczał:«Z zazdrości rodzą się nienawiść,obmowa, oszczerstwo, radość znieszczęścia bliźniego i przykrośćz jego powodzenia» (por. KKK2539).Przeciwko temu przykazaniugrzeszy również ten, kto życzy źleswojemu bliźniemu, a także cieszysię z niepowodzeń życiowych drugiegoczłowieka. Ten, kto jest wobecdrugiego człowieka nieżyczliwy,obdarza go nieżyczliwością,złorzeczy, obmawia, pała nienawiścią,gniewa się, potępia bliźniego,bardzo poważnie narusza Bożeprawo, które odwrotnie zachęca dotego, by miłować swego bliźniego,jak siebie samego.To jest największe przykazanie:miłować Boga i bliźniego swego.Powinno ono być wprowadzanew codzienne życie człowieka, którynazywa się chrześcijaninem. Cowięcej – Jezus Chrystus pragnie,byśmy miłowali nawet naszychnieprzyjaciół. Niełatwe jest to zadanie,ale skoro Chrystus Pan stawiataką poprzeczkę, możemy byćpewni, że uzdolni nas potrzebnymisiłami do wykonania tej powinności.Jezus Chrystus uczył swoichuczniów, że jedynym bogactwemczłowieka powinien być Bóg. «Byśmyuważali i strzegli się wszelkiejchciwości, bo życie nasze nie zależyod tego, co posiadamy» (por. Łk12,15), lecz o człowieku świadczyto, jaki on jest w stosunku do innychludzi. «Mamy dążyć do tego,co w górze, nie do tego, co na ziemi»(por. Kol 3,1). Bo to Chrystusjest naszym bogactwem, i «w Nim– jak uczy święty Paweł – wszystkieskarby mądrości i wiedzy sąukryte» (Kol 2,3).Katechizm Kościoła Katolickiegopoucza, że chrześcijanie powinnisię starać należycie kierować sięswoimi uczuciami, aby korzystaniez rzeczy ziemskich i przywiązaniedo bogactw tego świata nie przeszkodziłoim w osiągnięciu doskonałejmiłości w życiu wiecznym(por. KKK 2545).Kończąc rozważania nad dziesiątymprzykazaniem Dekalogu,chce się dokonać krótkiego podsumowaniatematu: powinniśmy dążyćdo wiecznych, trwałych, nieprzemijającychwartości naszegożycia. Powtarzając za świętym Augustynem:«Niespokojne będzienasze serce, dopóki nie spocznie wBogu».Należy sobie postawić pytania.A jak jest w moim życiu: czy stanposiadanych dóbr przez innych ludzinie budzi u mnie uczucia nienawiści,nieżyczliwości i nie prowadzido podejrzeń, obmowy? Czy jestemwrażliwy na potrzeby innychludzi? Czy sprawy materialne niezasłaniają tego, co prowadzi doBoga i ludzi?M A G A Z Y N 33