Rewitalizacja drogi wodnej Wisła-Odra szansą dla gospodarki regionu

Należy również podkreślić, że brak ratyfikacji Porozumienia Europejskiego AGN(Umowa o głównych śródlądowych drogach wodnych znaczenia międzynarodowego)z 1996 roku uniemożliwia integrację polskich dróg wodnych z siecią europejską.Stan ten wyklucza jakiekolwiek akcje w ramach instytucji Unii Europejskich mogącezaktywizować nasz transport śródlądowy.Bariera społecznaRola polskich dróg wodnych śródlądowych w sieci europejskiejW Polsce istnieje – niestety – bariera społeczna związana zarówno z nieznajomościąograniczeń gospodarki wodnej, jak i znaczenia śródlądowych dróg wodnychw systemie transportowym kraju. Bariera ta wynika z braku rzetelnej informacji.W powszechnej opinii społecznej żegluga śródlądowa jest przestarzałym, powolnymi nieefektywnym środkiem transportu, a wszelkie działania mające na celu polepszeniesytuacji są bardzo czaso- i kapitałochłonne. Taki stan wiedzy nie stwarza akceptacjidla jakichkolwiek działań związanych z aktywizacją dróg wodnych. Tę atmosferępogłębiają intensywne i mocno nagłaśniane w mediach akcje pseudoekologów,którzy głoszą, że nawet regulacja szlaku żeglownego jest niszczycielską ingerencjąw środowisko naturalne.W krajach UE podstawową przesłanką rozwoju śródlądowego transportu wodnegojest jego mały degradacyjny wpływ na środowisko. W Polsce brak jest natomiastproekologicznych mechanizmów w transporcie. Głównym celem politykitransportowej kraju jest rozwój sieci dróg i autostrad, bez informowania społeczeństwao kosztach zewnętrznych (w tym ekologicznych) takiego postępowania. Uniemożliwiato zainteresowanym mieszkańcom wpływanie na podejmowanie decyzjiinwestycyjnych. Idea rewitalizacji dróg wodnych nie jest przedmiotem zainteresowaniamediów, więc dotarcie jakiejkolwiek informacji do poszczególnych obywatelijest niezwykle trudne. Dlatego też edukacja społeczeństwa i rzetelna informacja sąpodstawą do uzyskania akceptacji społecznej dla realizacji różnych celów związanychzarówno z gospodarką wodną, jak i z transportem, a żegluga śródlądowa jestelementem obu tych działów gospodarki narodowej (Jarzębińska 2006).Polityka transportowa krajuPolityka transportowa kraju praktycznie nie przewiduje rozwoju śródlądowychdróg wodnych do 2025 roku. Obecny stopień udziału transportu wodnego w całościprzewozów towarów wynosi około 0,7%, od wielu lat utrzymuje się na tym samympoziomie i nie ma szans na wzrost w najbliższym czasie. Wynika to między innymiz przekonania decydentów, że żegluga śródlądowa ma marginalne znaczenie w systemietransportowym Polski. Przykłady rozwiązań transportowych realizowanychz powodzeniem w innych krajach Unii Europejskiej nie mają żadnego wpływu nastrategiczne plany rozwoju kraju. Stopniowym ograniczeniom ulega również wielkośćprzewozów koleją. Rozwijany ma być jedynie transport drogowy i lotniczy (zarównotowarowy, jak i pasażerski). Jest to rozwiązanie (z możliwych do zastosowania)najdroższe i najbardziej niekorzystne z punktu widzenia zachowania dobrego17