Î¼ÎµÏ„Î±Î½Î±ÏƒÏ„ÎµÏ ÏƒÎ· και παροχη Ï Ï€Î·ÏÎµÏƒÎ¹Ï‰Î½ σε μεταναστες στην ελλαδα

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑπολύ υψηλά επίπεδα και η συμμετοχή των μεταναστών στα ποσοστά ανεργίαςείναι πολύ υψηλή. Η ένταξη μέσω συμμετοχής στην αγορά εργασίας αποτελείπλέον ένα πολύ μακρινό στόχο και άλλες πολιτικές, περισσότερο κοινωνικήςφύσης (συμμετοχή στα κοινωνικά δικαιώματα και στο κράτος - πρόνοιας, συμμετοχήακόμη και στα πολιτικά δικαιώματα πολλές φορές, υψηλές κοινωνικέςπαροχές και επιδόματα, εγγυημένα εισοδήματα και εισοδήματα ένταξης, RMI,κλπ.) δίνουν προσωρινές λύσεις ανακούφισης στη «μεταναστευτική απειλή»που δείχνει να μεταλλάσσει καθοριστικά τις παραδοσιακές ευρωπαϊκές κοινωνίες.Οι αλλαγές στη νομοθεσία και τους κώδικες ιθαγένειας αποτύπωσανεπίσης την κρίση εθνικής ταυτότητας που περνούν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας΄85 με ΄95, αλλά και την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων με διεκδίκηση(Γαλλία) ή και συμμετοχή στην πολιτική εξουσία (Δανία). Έντονα και βίαιαφαινόμενα ξενοφοβίας και ρατσισμού κάνουν την εμφάνισή τους και διαταράσσουντην κοινωνική συνοχή με αποτέλεσμα την ιδεολογική διαίρεση τωνπολιτών σε «φίλους», αλλά και σε «άσπονδους εχθρούς» των μεταναστών .Τη ίδια στιγμή, ο μεσογειακός νότος υφίσταται δομικές αλλαγές: γνωρίζειυψηλού βαθμού οικονομική ανάπτυξη (π.χ. η Ιταλία) και μετατρέπεται κατάσυνέπεια από χώρες αποστολής μεταναστών στη Δυτική και Βόρεια Ευρώπη,σε χώρες υποδοχής μεταναστών κυρίως από τα Βαλκάνια, την Κεντρική καιΑνατολική Ευρώπη και την Ασία. Οι πρώτες εισροές έχουν και εδώ συμβατικόδιακρατικό και νόμιμο χαρακτήρα (βλέπε διακρατικές συμβάσεις μεταξύ Ελλάδαςκαι Φιλιππίνων με αποτέλεσμα την εισροή οικιακών βοηθών ή Ελλάδαςκαι Πολωνίας με αποτέλεσμα την εισροή ξένων εργατών στον αγροτικό τομέα,κλπ.). Επειδή όμως οι διαδικασίες εκσυγχρονισμού στην Νότια Ευρώπη είχανένα χαρακτήρα περισσότερο εξαρτημένο και περιφερειακό, και λόγω γεωγραφικήςθέσης, αλλά και αδυναμίας εσωτερικών δομών ελέγχου, πολύ γρήγοραοι μεταναστευτικές εισροές ξέφυγαν από το νόμιμο χαρακτήρα τους και απότον έλεγχο των «μη έμπειρων» πολιτικών αρχών και εξελίχθηκαν σε «σοβαρόκοινωνικό φαινόμενο» που «απειλούσε» την ομοιογένεια αυτών των κοινωνιών.Πολύ γρήγορα αυτές οι κοινωνίες εξελίχθηκαν σε «οιονεί» πολυπολιτισμικέςκοινωνίες μη έχοντας όμως μέχρι πρόσφατα τη συνείδηση αλλά και τηναποδοχή αυτής της ιδιότητάς τους. Οι ιδεολογικές συνέπειες της διαίρεσης τηςκοινής γνώμης που συναντάμε στις δυτικές παραδοσιακές κοινωνίες χαρακτηρίζουνκαι τις κοινωνίες του νότου. Εδώ όμως οι αντιδράσεις εκδηλώνονταιτουλάχιστον κατ’ αρχήν με έντονα εθνικιστικά φαινόμενα τοπικού χαρακτήρα,. Για το φαινόμενο του ρατσισμού και την ιδεολογία του αλλά και τη δράση και ιδεολογία των αντιρατσιστικώνοργανώσεων με κυριότερη την SOS-RACISME στη Γαλλία βλέπε την εκπληκτικήμελέτη του Taguieff, 1991, αλλά και του Todorov, 1989.45