Stereotyp czy tradycja - ZwiÄ zek Romów Polskich w Szczecinku

wyliczyć na palcach jednej ręki. Warto też przemyśleć poszerzenie materiałuszkolnego o jakąś wzmiankę na temat Cyganów, przecież naszaspołeczność wplotła się w polska historię. Mając jakieś nawet wątłe informacjena temat Cyganów, młodzi Polacy od najmłodszych lat mielibyinne nastawienie do nas. Samo organizowanie festiwali czy wspólnychwyjazdów czy spotkań edukacyjnych to za mało. Ja jestem młody, alenie mogę zrozumieć, czemu wielu, naprawdę wielu pomysłów na pomoci zmianę sytuacji romskiej nie stosuję się, a nawet się o niej nie myśli.[Polska Roma, mężczyzna, lat 20]Trzeba zaznaczyć, że stereotypy, w tym stereotyp Cygana, podlega ciągłejreinterpretacji – pewne cechy dawniej uznawane za negatywne wewspółczesnej rzeczywistości odczytuje się jako pozytywne i na odwrót.Ponadto każde kolejne odczytywanie stereotypów wiąże się z ich mniej lubbardziej wierną rekonstrukcją.Stereotypy etniczne, czy narodowościowe, odnoszące się do Cyganów/Romów, funkcjonują w procesach komunikacji społecznej jako elementywiedzy potocznej. Służą one członkom określonych społeczności jakoukłady odniesienia w konstruowaniu rzeczywistości zewnętrznej oraz obrazuRomów jako ludzi i jako grupy społecznej (społeczności, zbiorowości).Służą przede wszystkim opisowi własnej tożsamości etnicznej czy narodowej.Poprzez skonstruowanie obrazu grupy zewnętrznej członkowie hipotetycznejgrupy określanej jako „swoja” oswajają się z odmiennością wyglądui zachowań Cyganów, podkreślając przy tym odrębność grupy własneji poczucie przynależności do niej. Tym samym przeciwstawiają wartości„swoje” wartościom „obcym”, zazwyczaj dokonując przy tym negatywnejoceny „obcości”, podkreślając jej „dziwność” i „niestosowność”.Przy pomocy tego stereotypu można włączyć lub wyłączyć osoby lub grupyosób ze wspólnot, jeżeli uznamy, że wartości uznawane przez te osobysą zagrożeniem dla wartości określanych jako „swoje”. Przykładem możebyć określenie „jak Cygan”, powodujące wyłączenie z grupy własnej osóbzagrażających w jakimś określonym zakresie grupie własnej: „ubierasz sięjak Cygan”, „jesteś brudny jak Cygan” itp. W zależności od sytuacji to wykluczenieczłonka grupy własnej może być chwilowe (np. do czasu aż dzieckosię umyje) bądź długotrwałe, kiedy powtarzające się zachowania o dużejwadze zakłócają w znacznym stopniu życie społeczne danej grupy.16 Dr Agnieszka J. Kowarska - Stereotyp czy tradycja