Stereotyp czy tradycja - ZwiÄ zek Romów Polskich w Szczecinku

samości, ponieważ określająca grupę etniczna tożsamość włącza równieżtożsamość zawodową. 61 W opinii wielu Romów, ci którzy wyjeżdżają podejmująsię prac, których nie podjęliby się na miejscu w Polsce.Z drugiej jednak strony warto nadmienić, że w dalszym ciągu nie-Romowieniechętnie widzą Romów jako swoich pracowników, na co ma wpływnegatywny stereotyp Cygana, który nadal jest żywy wśród Polaków mieszkającychna wsiach, w miastach i wywodzących się z różnych środowisk.Nomadyzm (również w przypadku moich respondentów - ograniczonyw czasie i przestrzeni i posiadający charakter handlowy) jest, zatem sposobemna wypracowanie kompromisu pomiędzy koniecznością prowadzeniaosiadłego trybu życia a zarobkowaniem, czyli działaniami związanymiz materialną stroną funkcjonowania rodziny. Poszukiwanie nowycha utrzymywanie dotychczasowych pozytywnych relacji pomiędzy dwiemaodmiennymi grupami, czyli Romami i nie-Romami, pozwala pokonać ekonomicznetrudności oraz zapewnić sobie dostęp do dóbr i usług. 62 W jednymze swoich artykułów T. Paleczny zwrócił uwagę na to, że w niektórychrejonach kraju bezrobocie wśród Romów sięga nawet 90%, co oznacza, żestały i legalny dochód osiąga, najwyżej, co dziesiąta rodzina romska. 63 Zatempodróż w celu osiągnięcia pewnych korzyści majątkowych jest tu jaknajbardziej uzasadniona.Nomadyzm ma jeszcze inny aspekt, a mianowicie społeczny. W przypadkurespondentów z Polska Roma standardem jest posiadanie stałegomiejsca zamieszkania, zatem podróże w sensie zmiany miejsca pobytudanej osoby i jej własności (majątku) straciły na znaczeniu. Wozy mieszkalnezastąpiono domami. W nich gromadzi się dobra rzeczowe, natomiastfinansowe – lokuje się w bankach, co zresztą ułatwia do nich dostęporaz jest źródłem dodatkowego dochodu. Zatem odwoływanie się dostereotypu Cygana – wędrowca, by uzasadnić nomadyzm grup romskich,jest mocno przesadzone. Społeczny wymiar nomadyzmu, bowiem poleganie na podróżowaniu w ogóle, ale na podejmowaniu podróży w celu realizowaniapewnych koniecznych zachowań społecznych (w tym obrzędo-61 A. Rao, Identité ethnique ou catégorie économique ?, « Etudes Tsiganes », 1986, nr 3, s. 26 i dalej.62 por. A.Reyniers, Le système tsigane et la question du nomadisme, « Etudes Tsiganes », 1986, nr 3, s.7-11.63 T. Paleczny, Cygańska mniejszość etniczna w Polsce: tożsamość i odrębność grupowa, „Dialog-Pheniben”,2000, nr 2-3, s.18.Dr Agnieszka J. Kowarska - Stereotyp czy tradycja47