Praca Dyplomowa - AGH

Pierwszą z ważnych cech obrazu jest jego kontrast. Obrazy satelitarnecharakteryzują się zazwyczaj niską jego wartością. Dlatego wymagają wzmocnieniakontrastu, które najprościej zdefiniować jako przekształcenie analizowanegopodstawowego obrazu cyfrowego (Rys. 1.4). Polega to na przekształceniu pierwotnejwersji obrazu cyfrowego w bardziej wyrazistą, łatwiejszą do interpretacji postać.Stosuje się najczęściej dwie metody: liniowego rozciągnięcia kontrastu orazz wyrównaniem histogramu (Bernasik, 2000).a) b)Rys. 1.4. Obraz panchromatyczny a) przed i b) po wzmocnieniu kontrastu.Dane z satelity LANDSAT TM.Źródło: Drzewiecki, 2005, niepublikowany skrypt; http://home.agh.edu.plLiniowe rozciągnięcie kontrastu (ang. contrast stretching) polegającena przerobieniu oryginalnego obrazu (Rys. 1.5) cyfrowego stosując do tegorozszerzenie przedziałów wartości pikseli. Piksele muszą zająć cały zakres skali(Rys. 1.6), w której został zapisany obraz, czyli przeliczeniu wartości jasności pikselina nowe wartości zawierające się w innym przedziale (Adamczyk, Będkowski, 2007).Przykładowo, według Mularza (2004), „jeśli jasność pikseli obrazu nieprzetworzonegozawiera się w przedziale 16-50, co stanowi zaledwie 13% w ośmiobitowej skali zapisu,to w wyniku liniowego rozciągnięcia kontrastu, pikselom wartości 15przyporządkowana zostanie wartość 0, a piksele o jasności 80 otrzymają wartośćmaksymalną, tzn. 255. Wszystkie pośrednie wartości zostaną przeskalowane wg funkcji14