praca dokt projekt 1

Badania dielektryków metodą spektroskopii dielektrycznej prowadzi się w celuobserwacji procesów relaksacyjnych i wyznaczenia dla tych procesów charakterystycznychczasów relaksacji. Zauważono, że zazwyczaj dla dielektryków obserwuje się dwa lub trzyprocesy relaksacji: α, β, γ , które charakteryzują różne czasy relaksacji [108].Proces α - relaksacji, związany z ruchem rotacyjnym molekuł, nazywany równieżrelaksacją strukturalną, jest jednym z najwolniejszych procesów relaksacyjnych i może byćopisany funkcją Havriliaka -Negami. Z dążeniem ośrodka do fazy szkła, ruchy molekułulęgają znacznemu spowolnieniu. Można to zaobserwować jako przesunięcie na krzywejabsorpcyjnej maksimum piku odpowiadającego α - relaksacji w kierunku niższychczęstości w miarę spadku temperatury (lub wzrostu ciśnienia) [109].Kolejnym procesem relaksacyjnym jest proces odpowiadający za zmiany szybszeniż obserwowane dla α - relaksacji, dlatego pojawia się zawsze w częstościach wyższychod częstości charakterystycznych dla piku relaksacji strukturalnej. Proces ten najczęściejobserwowany jest, kiedy materiał jest już w stanie szkła i nazywamy go β - relaksacją.Ponieważ amplituda piku β - relaksacji jest znacznie mniejsza od amplitudy piku α -relaksacji, to pik α - relaksacji często przykrywa szybszy proces drugorzędowy tak, że wpewnych obszarach temperatur praktycznie niemożliwe jest ich rozdzielenie i znalezieniemaksimum piku β - relaksacji.Procesy α- i β-relaksacji maja różną zależność temperaturową. Podczas gdy, α-relaksacja nie daje się opisać prawem Arrheniusa to maksimum piku β-relaksacji przesuwasię z temperaturą zgodnie z tym prawem [110, 111].Badania wykazały że procesy α- i β-relaksacji zależą od temperatury i ciśnienia[49,112-114]. Zauważono, że w niektórych przypadkach przebieg procesów α- iβ-relaksacji zależy nie tylko od budowy badanego materiału (polimeru) ale także odobecności środków dodawanych jako substancje wzbogacające materiał [9, 114, 115].Przebieg procesów relaksacyjnych poliestrów zależy przede wszystkim od rodzajuwolnych grup funkcyjnych (np.: hydroksylowa, karboksylowa, itp.) występujących wpolimerze oraz rodzaju fragmentów strukturalnych [70, 108, 112]. Wprowadzane wraz zsubstancją sieciującą inne grupy funkcyjne lub fragmenty strukturalne (np. grupa fenylowastyrenu jako czynnika sieciującego) wpływają na przebieg procesów relaksacyjnych [49].Przebieg procesów α- i β-relaksacji związane jest z możliwością orientacjiposzczególnych fragmentów molekuł lub całej molekuły (Tabela 5) [105].48