swiat 12 - Świat Architektury

© PilkingtonJoanna Jabłońska: Od czego rozpoczętoprace nad projektem biurowcaTimes?Damian Kosarewicz: Zależało namna ergonomiczności i nadzwyczajnej funkcjonalnościbudynku, a także na tym, aby osobypracujące i odwiedzające to miejsce nie czułysię w nim wyalienowane. Chcieliśmy z największądbałością o detale architektonicznepołączyć współczesność i historię, co manifestujesię zarówno w odpowiednio dobranychmateriałach, ich jakości, jak i samej kolorystyce.Poszukiwaliśmy stylu, który pasuje do dośćpowściągliwej architektury obiektu, a zarazemprzetrwa próbę czasu. Wyeksponowaliśmyrównież technologie z XVI w., które odkryliśmy,ale uzupełniliśmy je o rozwiązania na miaręXXI w., z myślą o pokazaniu ich przyszłympokoleniom. To jednak nie wszystko – zależałonam także na „tchnięciu życia” w budynek, byrzeczywiście funkcjonował zgodnie z założeniami.Zadbaliśmy o to, aby oddziaływał naodbiorców tak, jak obiekty we Włoszech czyHiszpanii.Wszystkie wstępne koncepcje, szkice konsultowaliśmyz konserwatorem miejskim KatarzynąHawrylak, która wskazała nam niezgodnościpomiędzy naszymi wyobrażeniamia planem (m.in. szklany dach atrium „wychodził”na zewnątrz elewacji południowej). Na podstawiekorekty projektu artyści wrocławscywykonali dwie akwarele przedstawiające wyglądskończonego biurowca. Wówczas, widząccałość, udoskonaliliśmy koncepcję i zdecydowaliśmy,jaki kolor oraz rodzaj kamienianależy zastosować. Pani konserwator była zadowolonaz finalnej wersji projektu.Jakie wyznaczono podstawowe celerealizacji?Zależało nam na stworzeniu niezbyt dużej(niewiele ponad 2000 m 2 ) powierzchni biurowej,ale o wysokiej jakości – luksusowej. Zdawaliśmysobie sprawę, że dysponując przestrzeniąnp. 100 000 m 2 o takim standardzie,nie znajdziemy na wrocławskim rynku wystarczającejliczby klientów zainteresowanych wynajmem.W pierwszej kolejności, jeszcze w 2006 r.,przeprowadziliśmy segmentację rynku, czylito, co wielu polskich inwestorów pomijaw swoich analizach, a jest to jednym z najistotniejszychelementów. Zanim architektotrzyma zlecenie, powinien (wraz z klientem)zastanowić się, dla kogo projektuje; do kogoprodukt, jakim jest budynek, będzie skierowany;jakie kryteria musi spełniać, aby trafiłdo wybranej grupy ludzi; oraz czy sama lokalizacjaodpowiada owym założeniom. Jeślizlekceważymy ten etap, może się okazać, żemateriały wykończeniowe są bardzo wysokiejjakości, a rozwiązania funkcjonalne samegobudynku – bardzo słabe. Zamożny najemca,który mógłby zaakceptować wysoką cenęza metr kwadratowy w dobrej lokalizacji, niebędzie zainteresowany „powszednią” architekturą.W Polsce jest wiele obiektów łączącychfunkcje handlowe, usługowe i biurowe z mieszkalnymi.Rozwiązanie to, w mojej ocenie, niejest zgodne z naszym stylem życia i przyzwyczajeniamiPolaków, co owocuje często pustymibudynkami. Po wielu godzinach pracy niechcemy przechodzić przez korytarz łączący restauracjęczy klinikę medyczną z częścią mieszkalną,by dostać się do swojego mieszkania.Obiekty tego typu, których także jest kilka weWrocławiu, emanują wręcz swoją pustką, a tymsamym – brzydotą.Dzięki segmentacji i przyjętym przez nasrozwiązaniom, a także prestiżowej lokalizacjiobiektu, biurowiec TIMES spełnia swoje funkcje.Są w nim organizowane spotkania takichfirm, jak BMW czy MaxMara, co oznacza, że„trafiliśmy” – nasza architektura „pasuje do stylu”takich korporacji.Niezwykle ważne dla powodzenia inwestycjisą również: dobra współpraca międzywykonawcą a architektem, których wiedzajest niezwykle cenna, oraz jakość stosowanychmateriałów. Wciąż w rozwiązaniachelewacyjnych rzadko stosuje się przemyślane• Elewacja frontowa© Pilkington18• Atrium w dzień19