swiat 12 - Świat Architektury

WYWIAD Z PROJEKTANTEMJerzy Gurawski, właściciel biuraARPA – Architektonicznej Pracowni AutorskiejW jaki sposób rozpoczął Pan projektowaniehali: od szkiców czy modeli komputerowych?Jako Generalny Projektant UAM –Kampus Morasko teren znam od lat. Pracujęi projektuję „ręcznie” – sporządzamszkice, zwłaszcza obszaru otaczającegomiejsce realizacji. Wielofunkcyjna, otwartai przestrzenna struktura hali jest opartao główny kościec, czyli hol na osi wschód-zachód.Pomieszczenie to wpisuje siękolorystycznie w barwę łąk, na którychzrealizowano obiekt.Czy elementy drewnianych żaluzji,obok pełnienia funkcji estetycznej, mająznaczenie w akustyce obiektu?Drewniane panele podwieszone podstropem, wykładziny wygłuszające Ecophonmontowane na ścianach bocznychoraz perforowane płyty drewniane eliminująpogłos (potworny hałas) występującyw większości obiektów sportowych.Komfort odbioru rozgrywanych zawodów,zwłaszcza w Hali Uniwersyteckiej, to ważnasprawa.Skąd pomysł na niestandardowe ogrzewanie?Jest to bardzo nowoczesny systemogrzewania promieniowego, chętnie stosowanyna Zachodzie. Nawiązuje do ciepłanaturalnego, jakie zapewnia słońce – tuzastępowane promiennikami. Pomysł tenpowoli „przenika” do Polski.Czy od początku zakładał Pan stworzenieintrygujących otwarć i zamknięć perspektywicznychw przestrzeniach ogólnodostępnych?A może stanowią one wynikposzukiwań twórczych?Kadrowanie widoków z wnętrza projektowanychobiektów to moja pasja. Ludziepatrzą, ale nie widzą. Dopiero odpowiednikadr – kontrast – zwraca ich uwagę.W jaki sposób rozwiązał Pan oświetleniewnętrz, szczególnie ważne dla halisportowej?Oświetlenie przestrzeni boisk zrealizowałemna dwóch biegnących podłużniestalowych pomostach. System jestregulowany i dostosowywany do aktualnegowykorzystania hali (piłka ręczna,siatkówka, koszykówka, układ szkoleniowy).Światła holu w części niższej działająna zasadzie odbicia – plafonów, a górnelampy mają regulację natężenia. Mówiącogólnie, zastosowano jasne, mocne świa-65tła w częściach „aktywnych” sportowo,a wyciszone i odbite – w holach i ciągachkomunikacyjnych.Jakie materiały, oprócz cegły w elewacjachi drewna w sali sportowej, zastosowanodo wykończeń?Staram się ograniczać ilość faktur.W hali jest to cegła klinkierowa „Sahara”,drewno i, oczywiście, szkło. Na częściściany wschodniej założona jest siatka podzieleń pnącą – bardzo charakterystycznądla obiektów kampusu.Czy w obrębie projektu zagospodarowaniaterenu również pojawiły się rozwiązaniazwiązane ze sportem?Przestrzeń wokół zespołu hali i pływalniuniwersytetu przeznaczono na budowęboisk sportowych. Zrealizowano już dwakorty tenisowe.Które aktualne tendencje w architekturzesportowej są, według Pana, godnedalszego rozwijania?Obecnie w Polsce nadrabia się opóźnieniaw budowie hal sportowych. Mniejednak najbardziej fascynują obiekty wznoszonew małych miejscowościach, z regułyprzy szkołach (np. w Wolsztynie) – projektowanei realizowane niejednokrotniez dużym smakiem. Wykonane prosto i czystowprowadzają nową jakość przestrzennąi architektoniczną w zaniedbane środowisko– to dobry kierunek. Prosto, czystoi oszczędnie – jak to w sporcie.Rozmawiała Karolina Cawricz71234567Wizualizacja aksonometrii zespołuWidok na trybunyŻaluzje elewacyjneŚwietlikDetalPrzeszklony łącznikDetal wnętrzLokalizacja/adresPracownia projektowaArchitekt prowadzącyProwadzący nadzór autorskiArchitekciData opracowania 2006/2007 r.Poznań, ul. Strażewicza-Zagajnikowa, obręb UmultowoARPA Architektoniczna Pracownia Autorska Jerzego Gurawskiegomgr inż. arch. Jerzy Gurawskimgr inż. arch. Marek SzapielData realizacji 2008–2010 r.InwestorPowierzchnia całkowita 6 458 m 2Powierzchnia zabudowy 3 796 m 2Kubatura brutto 63 713 m 2Generalny wykonawcaZespół konkursowy: mgr inż. arch. Urszula Kijek,mgr inż. arch. Jakub Adamiak, mgr inż. arch. Marek SzapielProjekt budowlany i wykonawczy: mgr inż. arch. Jakub Adamiak,mgr inż. arch . Marek Szapiel, mgr inż. arch. Łukasz Janiak,mgr inż. arch. Łukasz Nowak, mgr inż. arch. Cezary Czemplik,mgr inż. arch. Jakub TomczakUniwersytet im. Adama Mickiewicza w PoznaniuMostostal Warszawa SA, Region Centralny, Oddział Poznańfot. archiwum ARPA86 87