13.07.2015 Views

Rocznik Administracji i Prawa rok IX 2009 - Wyższa Szkoła Humanitas

Rocznik Administracji i Prawa rok IX 2009 - Wyższa Szkoła Humanitas

Rocznik Administracji i Prawa rok IX 2009 - Wyższa Szkoła Humanitas

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Grzegorz Krawiec. Brak stanowiska innego organu...kiego wyboru jest okoliczność, iż ta podstawa wznowienia postępowania nie zostałaszerzej przedstawiona w literaturze.Wydanie decyzji administracyjnej następuje w postępowaniu głównym, prowadzonymprzed organem administracji publicznej, zgodnie z art. 1 pkt 1 k.p.a. Ustawodawcauznał jednak za zasadne, by w postępowaniu tym udział brały równieżinne podmioty – by mogły wyrazić swoje stanowisko. Stanowisko takie wyrażanejest jednak nie w postępowaniu głównym, ale w innym, odrębnym, toczącym sięprzed innym podmiotem (organem współdziałającym). Udział tych podmiotówuzasadniany jest koniecznością jego zaznajomienia z przedmiotem postępowania.Art. 106 § 1 k.p.a. stanowi, że jeżeli przepis prawa uzależnia wydanie decyzji odzajęcia stanowiska przez inny organ (wyrażenie opinii lub zgody albo wyrażeniastanowiska w innej formie), decyzję wydaje się po zajęciu stanowiska przez tenorgan. Chodzi więc o merytoryczną wypowiedź innego podmiotu (innego niżten, który prowadzi postępowanie główne), uzyskaną w ramach kompetencji tegoinnego podmiotu. Obowiązek zwrócenia się o zajęcie stanowiska istnieje zawsze,gdy wymaga tego przepis szczególny. Przepis taki może wskazywać na obowiązekwydania opinii, uzgodnienia decyzji, zgody itd. Istotne jest to, iż stanowiskotakie zająć może organ, który nie prowadzi postępowania głównego. Stanowiskotakie zajmowane jest więc w odrębnym postępowaniu – tzw. incydentalnym. Wyniktego ostatniego wpływa na postępowanie główne. Postępowanie incydentalnekończy się zajęciem stanowiska, które przybiera procesową formę postanowienia.Postanowienie takie nie jest rozstrzygnięciem wydawanym w toku postępowania(art. 123 k.p.a.), lecz kończącym postępowanie incydentalne. Nie ma tutaj znaczeniafakt, iż postępowanie incydentalne toczy się w związku i niejako przy okazjipostępowania głównego.IIKonsekwencje prawne naruszenia obowiązku współdziałania określone są przedewszystkim w art. 145 § 1 pkt 6 k.p.a. Przepis ten stanowi gwarancję art. 106 k.p.a.Zgodnie z 145 § 1 pkt 6 k.p.a. wznawia się postępowanie (w sprawie zakończonejdecyzją ostateczną), jeżeli decyzja wydana została bez uzyskania wymaganegoprawem stanowiska innego organu. Art. 145 § 1 pkt 6 k.p.a. odnosi się zatem tylkodo takich sytuacji, w których nie zwrócono się o zajęcie stanowiska. Inne naruszeniaart. 106 k.p.a. nie są objęte tym przepisem.Przyczyna ta odnosi się do okoliczności sprzed wydania decyzji, dotyczy działalnościorganu administracyjnego10.Konieczne jest jednak wskazanie, co należy rozumieć przez brak stanowiska innegoorganu. Niezbędne jest określenie sytuacji, w których może być zastosowanyart. 145 § 1 pkt 6 k.p.a., oraz takich sytuacji, w których nie będzie to możliwe.10 K. Sobieralski, Wznowienie postępowania administracyjnego i sądowoadministracyjnego a ustawa o TrybunaleKonstytucyjnym, „Samorząd Terytorialny” 1998, nr 12, s. 32.65

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!