c○ MIM UW, 2010/11 61• środek, tzn. (N + 1) − 2k składników takich, gdzie zarówno j, jak i N − j są równeco najmniej k;• ogon prawy, tzn. k składników o numerach j takich, że N − j = 0, 1, . . . , k − 1.Ustalmy ε > 0 i η > 0. Ciągi A s , B s są ograniczone, gdyż są zbieżne. NiechM > 1 + sups∈N|A s | + sup |B s | + |A| + |B| > 0 .s∈NKażdy składnik lewego ogona jest nie większy od 2M 2 (brutalne użycie nierówności trójkątapozwala oszacować różnicę iloczynów przez sumę modułów iloczynów), a zatem całylewy ogon ma sumę równą co najwyżej 2M 2 · k/(N + 1). Podobnie, suma prawego ogonanie przekracza 2M 2 · k/(N + 1). Ustalmy teraz k = k(η) tak, abymax(|A j − A|, |B j − B|) < η dla wszystkich j ≥ k.Nietrudno sprawdzić, że przy takim warunku środek ma sumę nie większą niżN + 1 − 2kN + 1· 2M · η < 2Mη(liczba składników środka razy oszacowanie składnika z góry 8 ). Dlatego|(∗)| ≤ |ogon lewy| + |środek| + |ogon prawy| ≤ 2M 2 kN + 1 + 2Mη + 2M 2 kN + 1 .Biorąc η = ε/4M i N > N 1 = max ( 3k, (8M 2 k)/ε ) , otrzymamy powyżej prawą stronęmniejszą od ε 4 + ε 2 + ε 4 = ε. □Zadanie 4.51. Korzystając z twierdzenia Cesàro, wykazać, że jeśli iloczyn Cauchy’egoszeregów A = ∑ a n i B = ∑ b n jest zbieżny, to jego suma C jest równa AB.Wskazówka: skorzystać z twierdzenia Stolza i Przykładu A.4.4.4 <strong>Funkcja</strong> <strong>wykładnicza</strong> <strong>zmiennej</strong> <strong>zespolonej</strong>Zaczniemy, jak w przypadku <strong>zmiennej</strong> rzeczywistej, od twierdzenia, które mówi o istnieniupewnej granicy.Twierdzenie 4.52. Dla każdej liczby <strong>zespolonej</strong> z ∈ C ciąg a n (z) = (1 + z n )n i ciąg b n (z)sum częściowych szeregu∞∑ z nb(z) =n!są zbieżne do tej samej granicy. Szereg b(z) jest zbieżny bezwzględnie dla każdego z ∈ C.n=08 Bardzo uważny Czytelnik zechce sprawdzić, że można zamiast 2M napisać M; to i tak nie ma szczególnegoznaczenia.
62 wersja robocza z dnia: 1 czerwca 2011Dowód. Krok 1. Ponieważ dla wszystkich n > 2|z| jestz n+1 /(n + 1)!∣ z n /n! ∣ = |z|n + 1 < 1 2 = (1/2)n+1(1/2) n ,więc z ilorazowej wersji kryterium porównawczego wynika, że szereg b(z) jest zbieżnybezwzględnie dla każdej liczby z ∈ C.Krok 2. Wykażemy, że lim n→∞ a n (z) = b(z). Mamy|a n (z) − b(z)| ≤ |a n (z) − b k (z)| + |b k (z) − b(z)|.Każdy składnik oszacujemy osobno, dobierając najpierw dużą liczbę k, a potem dostatecznieduże n > k . Z dwumianu Newtona otrzymujemya n (z) − b k (z) =(1 + z ) nk∑ z j−n j!j=0=n∑j=0= 1 + z +( n zj k∑j)n j − z jj!n∑j=2z jj!j=0= α k,n (z) + β k,n (z),· n(n − 1) . . . (n − j + 1)n j−k∑j=0z jj!gdzieα k,n (z) =β k,n (z) =k∑j=2z j [(1 − 1 ) (· 1 − 2 ) (· . . . · 1 − j − 1 ) ]− 1j! n nnn∑ z j (1 − 1 ) (· 1 − 2 ) (· . . . · 1 − j − 1 )j! n nnj=k+1Stąd|a n (z) − b(z)| ≤ |α k,n (z)| + |β k,n (z)| + |b k (z) − b(z)| . (4.13)Ustalmy ε > 0 i rozpatrzmy składniki prawej strony (4.13). Po pierwsze,|α k,n (z)| ≤k∑ |z| jj=2≤ b(|z|) ·≤j!([ (· max 1 − 1 − 1 ) (· 1 − 2 ) (· . . . · 1 − j − 12≤j≤kn nn1 −b(|z|) · k2n .(1 − k ) ) kn)](i sumę, i maksimum szacujemy osobno)Aby napisać ostatnią linijkę, skorzystaliśmy dla liczb k oraz n > k z nierówności Bernoulli’ego(1 − k/n) k ≥ 1 − k 2 /n.Po drugie, z nierówności trójkąta,|β k,n (z)| ≤n∑j=k+1|z| jj!∣= b n (|z|) − b k (|z|) = ∣b n (|z|) − b k (|z|) ∣ < ε 3
- Page 4: c○ MIM UW, 2010/11 45Jednak ln (
- Page 8 and 9: c○ MIM UW, 2010/11 49Proszę zauw
- Page 10 and 11: c○ MIM UW, 2010/11 51gdyż pierws
- Page 12 and 13: c○ MIM UW, 2010/11 53Intuicja zwi
- Page 14 and 15: c○ MIM UW, 2010/11 55Szereg ∑
- Page 16 and 17: c○ MIM UW, 2010/11 57Lemat. Jeśl
- Page 18 and 19: c○ MIM UW, 2010/11 59gdzie A k =
- Page 22 and 23: c○ MIM UW, 2010/11 63dla wszystki
- Page 24 and 25: c○ MIM UW, 2010/11 65Korzystając
- Page 26 and 27: c○ MIM UW, 2010/11 67Portret exp,
- Page 28 and 29: c○ MIM UW, 2010/11 69Z definicji
- Page 30 and 31: c○ MIM UW, 2010/11 71Zatem s n (y
- Page 32 and 33: c○ MIM UW, 2010/11 73Twierdzenie
- Page 34 and 35: c○ MIM UW, 2010/11 75Wniosek 4.76