<strong>metody</strong>, <strong>formy</strong> i <strong>programy</strong> kształceniacze. Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że zapoznaniesię z tymi dokumentami jest bardzo pomocnew zwiększaniu samoświadomości. Dodatkowo możeskłaniać do pewnych refleksji, które mogą prowadzićdo zauważenia interesujących koincydencji 31 . Cennymeksperymentem myślowym, będącym zarazem weryfikacjąsłuszności wyobrażeń na temat kryteriów ocenydorobku powstałych w rezultacie lektury upublicznionychdokumentów, może być podjęcie próby (poprzeczytaniu autoreferatu) sformułowania predykcjidotyczącej konkluzji, jakie pojawią się w przyszłychrecenzjach. W takim rozumowaniu niezwykle pomocnebędą wykreowane w naszej świadomości przesłankidecyzyjne, ukształtowane na bazie wnikliwejlektury dotychczasowych autoreferatów i końcowychrozstrzygnięć. Zbadanie trafności naszego procesuanalitycznego myślenia i umiejętności wyciąganiawniosków jest łatwe do potwierdzenia, bowiem zajakiś czas na stronie internetowej CK udostępnionezostaną recenzje i ostateczna decyzja – uchwała organukolegialnego w sprawie nadania (lub odmowynadania) stopnia naukowego.Jeśli chodzi o problem wieloetatowości osób ubiegającychsię o stopień doktora habilitowanego, wynikibadań potwierdzają, że to zjawisko jest również dlanich charakterystyczne, bowiem zdecydowana większośćprowadzi zajęcia na kilku uczelniach, chociażnie zawsze jest to zatrudnienie na etacie. Znamiennejest to, że podstawowe miejsce ich pracy stanowiuczelnia publiczna, a uczelnia niepubliczna jest źródłemdodatkowych przychodów finansowych. Z koleiprzedstawiciele uczelni prywatnych (w tym równieżosoby, które z sukcesem zakończyły postępowanieawansowe) najczęściej łączą etatową pracę i stanowiskafunkcyjne w dwóch niepublicznych szkołachwyższych.PodsumowaniePostępowania habilitacje zawsze wywoływały i będąwywoływać duże zainteresowanie i uzasadnioneemocje, niemniej jednak trzeba wyraźnie zaznaczyć,że wprowadzone zmiany bez wątpienia wnosząjawność i przejrzystość procedur, co należy oceniaćze wszech miar pozytywnie. Z drugiej strony możnazauważyć, że zniesienie kolokwium habilitacyjnegotak naprawdę nie spowodowało uproszczenia bądźułatwienia ścieżki rozwoju zawodowego, ponieważpodwyższono znacząco wymagania związane z dorobkiemnaukowym i inne wymogi, których spełnienienie jest zależne wyłącznie od samego habilitanta, gdyżkluczowe znaczenie ma miejsce pracy i wsparcie zestrony uczelni.Zaprezentowane rozważania nie wyczerpują złożonościomawianego zagadnienia, lecz mogą stanowićpunkt wyjścia oraz inspirację do dalszych analiz,wskazując możliwe kierunki, cząstkowe problemybadawcze, czynniki i uwarunkowania, które wartodostrzegać. Interesującym zagadnieniem (wyzwaniemdla innych badaczy) może być przeprowadzenie porównywalnychanaliz w odniesieniu do innych dziedzinnauki lub np. zbadanie rozbieżności pomiędzyrekomendacjami zawartymi w recenzjach z ostatecznądecyzją podejmowaną przez radę wydziału. Z perspektywyminionego okresu (tj. od początku obowiązywanianowych procedur) wydaje się, że przedstawioneanalizy mogą być przydatne dla osób, które będąsię w przyszłości starały o przeprowadzenie postępowańwedług znowelizowanych przepisów, a więcdla wszystkich habilitantów składających wnioski po30 września 2013 roku.Polemiczny charakter zawartych w opracowaniuwypowiedzi może ponadto zachęcić do pozytywnychprzemyśleń, że warto równać do najlepszych i uczyćsię na błędach innych. Jest jednak ważne, aby niezatracić z pola widzenia tego, co jest naprawdę ważnei priorytetowe w nauce, tj. dążenia do własnegorozwoju intelektualnego, odkrywania sposobówi metod lepszego poznawania złożonej rzeczywistościorganizacyjnej, i przede wszystkim dochodzeniado prawdy jako wartości nadrzędnej 32 . Do tego potrzebnajest harmonia i równoważenie aktywnościw ramach obowiązków dydaktycznych oraz pracynaukowej, a także świadomość, że rozwój naukowy31Zdarzyło się kilka (5) przypadków, kiedy osoby wskazane we wniosku przez habilitantów do przeprowadzeniapostępowania nie mogły wyrazić zgody na otwarcie przewodu, ponieważ procedury były prowadzone przez innąradę wydziału. W takich sytuacjach zdarzało się, iż druga rada wydziału podejmowała decyzję negatywną, ale wystąpiłyrównież przypadki pomyślnego zakończenia postępowania. Charakterystyczne dla większości habilitantówbyło to, że jeśli wskazywali inną radę wydziału do przeprowadzenia habilitacyjnego niż na macierzystej uczelni,miało to przede wszystkim związek z faktem braku posiadania stosownych uprawnień przez uczelnię macierzystą.Tylko w jednym przypadku osoba pracująca na uczelni publicznej, na wydziale posiadającym stosowne uprawnienia,wskazała do przeprowadzenia procedury inną jednostkę organizacyjną (to postępowanie zakończyło się negatywnie).Można zatem powiedzieć, że osoby, które zdecydowały się na wybór nowej procedury, uczyniły to dlatego, że w ichmiejscu pracy wydział nie posiadał odpowiednich uprawnień, a dodatkowo nie miały poparcia i zgody innej jednostkiorganizacyjnej na przeprowadzenie postępowania na dotychczasowych zasadach.32Podstawowym celem nauki jest dążenie do prawdy. Jerzy Marian Brzeziński, zgadzając się z poglądami KazimierzaTwardowskiego i Leszka Kołakowskiego, uważa, że poznawanie prawdy jest naczelną wartością wyznaczającą sens istnieniatakich instytucji jak Uniwersytet czy Akademia. Dążeniu ku prawdzie powinna być podporządkowana działalnośćbadawcza naukowców i (szeroko pojmowana) działalność dydaktyczna: przekazywanie nowej wiedzy, kształtowanieumiejętności oraz formowanie nowych pokoleń. Zob. J.M. Brzeziński, Po co Akademia? O dostojeństwie nauki, „Nauka” 2012,nr 2, Polska Akademia Nauk, Warszawa, s. 29.12 e-<strong>mentor</strong> nr 4 (51)
Postępowania habilitacyjne...następuje wraz ze zdobywaniem doświadczeniai każdy powinien wypracować swoją drogę, którabędzie najbardziej zbliżona do jego zainteresowań,potrzeb i oczekiwań.BibliografiaJ. Apanowicz, Charakterystyka wiedzy o zarządzaniu,[w:] B. Nogalski, J. Apanowicz, R. Rutka, A. Czermiński,M. Czerska, Zarządzanie organizacjami, Dom OrganizatoraTNOiK, Toruń 2002.J. Apanowicz, Metodologiczne elementy procesu poznanianaukowego w teorii organizacji i zarządzania, Wyższa SzkołaAdministracji i Biznesu w Gdyni, Gdynia 2000.W. Błaszczyk, I. Bednarska-Wnuk, P. Kuźbik (red.),Nurt metodologiczny w naukach o zarządzaniu. 50 lat pracynaukowej prof. zw. dr hab. Zofii Mikołajczyk, Acta UniversitatisLodziensis, Folia Oeconomica nr 234, WydawnictwoUniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2010.J.M. Brzeziński, Po co Akademia? O dostojeństwie nauki,„Nauka” 2012, nr 2.M. Ciesielski, Model rozprawy habilitacyjnej w naukacho zarządzaniu, „Przegląd Organizacji” 2011, nr 10.L. Moroz-Grzelak, Etyka w badaniach naukowych a bezkarnośćanonimowych recenzentów, „Nauka” 2013, nr 1.NetografiaDobre praktyki w procedurach recenzyjnych w nauce,Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Warszawa2011, http://www.nauka.gov.pl/fileadmin/user_upload/ministerstwo/Publikacje/20110216_MNISW_broszura_210x210.pdf.Kodeks etyki pracownika naukowego, załącznik douchwały nr 10/2012 z 13.12.2012r, Warszawa 2012, http://www.instytucja.pan.pl/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=174&Itemid=205.B. Kudrycka, Deregulacja zawodów zaczęła się nauczelniach, http://forumakademickie.pl/fa/2012/04/deregulacja-zawodow-zaczela-sie-na-uczelniach/.E. Kulczycki, Jak dodać prace do Google Scholar i zwiększyćliczbę cytowań oraz indeks Hirscha, StowarzyszenieEBIB, Poznań 2013, http://ekulczycki.pl/poradnik/.Postępowania awansowe w dziedzinie naukekonomicznych, http://www.ck.gov.pl/index.php/postepowania-awansowe/postepowania-habilitacyjne/dziedzina-nauk-ekonomicznych.Protokół z posiedzenia plenarnego Centralnej Komisjids. Stopni i Tytułów, 30 stycznia 2013 r., http://www.ck.gov.pl/.Przewody i postępowania habilitacyjne, http://www.kozminski.edu.pl/pl/kadra-i-badania/stopnie-i-tytulynaukowe/przewody-i-postepowania-habilitacyjne/.G. Racki, A. Drabek, Cytowania i wskaźnik Hirscha:gdzie szukać, jak obliczać?, http://forumakademickie.pl/fa/2013/02/cytowania-i-wskaznik-hirscha-gdzie-szukacjak-obliczac/.Regulamin przyznawania środków na realizacjęzadań finansowanych przez Narodowe Centrum Naukiw zakresie projektów badawczych oraz staży po uzyskaniustopnia naukowego doktora, http://www.ncn.gov.pl/finansowanie-nauki/dla-ekspertow.Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższegoz dnia 1 września 2011 r. w sprawie kryteriów ocenyosiągnięć osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktorahabilitowanego (Dz.U. Nr 196 poz. 1165), http://www.bip.nauka.gov.pl/bipmein/index.jsp?place=Menu02&news_cat_id=117&layout=1&page=0.Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższegoz dnia 22 września 2011 r. w sprawie szczegółowegotrybu i warunków przeprowadzania czynnościw przewodach doktorskich, w postępowaniu habilitacyjnymoraz w postępowaniu o nadanie tytułu profesora(Dz.U. Nr 204 poz. 1200).http://www.bip.nauka.gov.pl/bipmein/index.jsp?place=Menu02&news_cat_id=117&layout=1&page=0.Sprawozdanie z działalności Centralnej Komisji, http://www.ck.gov.pl/index.php/sprawozdania/sprawozdanie-zdzialalnosci-w-2011-roku.Ustawa z dnia 27 lipca 2005 r.prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 164, poz. 1365ze zm.), http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20110840455.Ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowychi tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresiesztuki (Dz.U. Nr 65, poz. 595, ze zm.), http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20030650595.PolecamyAndrzej Rozmus (red.)Wykładowca doskonały. Podręcznik nauczyciela akademickiego, wyd. IIWolters Kluwer, Warszawa 2013Polecamy wyjątkową na polskim rynku publikację adresowaną do nauczycieliakademickich. Zespół autorów opisuje w niej zagadnienia związane z codziennąpracą nauczycieli: przygotowanie do zajęć, kwestie komunikacji, głosu, wymowy,styl prowadzenia zajęć, <strong>metody</strong> oceniania czy też pracę ze studentami niepełnosprawnymi.W książce zamieszczono wiele zestawień, przykładów, modeli,motywatorów i porad. Zawiera także zestawy ćwiczeń oraz wykaz rekomendowanejliteratury pomocnej w dalszym samodzielnym doskonaleniu się. Czytelnicyodnajdą w niej odpowiedzi na wiele nurtujących ich pytań dotyczących dydaktykii pracy ze studentami.Publikację można nabyć w księgarni internetowej wydawnictwa:http://www.profinfo.pl.październik 2013 13
- Page 2 and 3: SPIS TREŚCI
- Page 4 and 5: metody, formy i programy kształcen
- Page 6 and 7: metody, formy i programy kształcen
- Page 8 and 9: metody, formy i programy kształcen
- Page 10 and 11: metody, formy i programy kształcen
- Page 14 and 15: metody, formy i programy kształcen
- Page 16 and 17: metody, formy i programy kształcen
- Page 18 and 19: metody, formy i programy kształcen
- Page 20 and 21: metody, formy i programy kształcen
- Page 22 and 23: metody, formy i programy kształcen
- Page 24 and 25: metody, formy i programy kształcen
- Page 26 and 27: metody, formy i programy kształcen
- Page 28: metody, formy i programy kształcen
- Page 31 and 32: Bariery komercjalizacji prac badawc
- Page 33 and 34: Człowiek w dobie konwergencji medi
- Page 35 and 36: Wykorzystanie potencjału interakty
- Page 37 and 38: Wykorzystanie potencjału interakty
- Page 39 and 40: E-podręcznik w ramachprojektu Cyfr
- Page 41 and 42: E-podręcznik w ramach projektu Cyf
- Page 43 and 44: E-podręcznik w ramach projektu Cyf
- Page 45 and 46: Platforma e-learningowa jako elemen
- Page 47 and 48: Platforma e-learningowa jako elemen
- Page 49 and 50: Platforma e-learningowa jako elemen
- Page 51 and 52: Wykorzystanie funkcji Hotspot narz
- Page 53 and 54: Wykorzystanie funkcji Hotspot narz
- Page 55: Wykorzystanie funkcji Hotspot narz
- Page 58 and 59: e-edukacja w krajuwedług własnego
- Page 60 and 61: zarządzanie wiedząPolska Akcja Hu
- Page 62 and 63:
zarządzanie wiedząsię, a nie z k
- Page 64 and 65:
zarządzanie wiedząspołecznikach
- Page 66 and 67:
zarządzanie wiedząRysunek 1. Repr
- Page 68 and 69:
zarządzanie wiedząRysunek 4. Repr
- Page 70 and 71:
zarządzanie wiedząAnaliza zebrane
- Page 72 and 73:
kształcenie ustawiczneKierunki roz
- Page 74 and 75:
kształcenie ustawiczneWewnętrzne
- Page 76 and 77:
kształcenie ustawicznew zrzeszaniu
- Page 78 and 79:
kształcenie ustawiczneXV Letnia Sz
- Page 80 and 81:
kształcenie ustawicznePolecamyAnna
- Page 82 and 83:
e-bizneswpływ na jego budowę na g
- Page 84 and 85:
e-biznesTabela 1. Zawartość modu
- Page 86 and 87:
e-biznesRysunek 3. Strona interneto
- Page 88 and 89:
e-biznesRysunek 5. Wyszukiwarka KRS
- Page 90 and 91:
e-biznesPolecamyAgnieszka DejnakaPr
- Page 92 and 93:
e-edukacja na świecieThe only thin
- Page 94 and 95:
e-edukacja na świecieTeaching has
- Page 96:
Zapraszamy na X konferencję21 list