kształcenie ustawiczneXV Letnia Szkoła Andragogówi PoradoznawcówAlicja SzostkiewiczW dniach 20–24 maja 2013 roku w Międzygórzu odbyłasię XV edycja Letniej Szkoły Andragogów i Poradoznawców(LSAiP). Szkoła oferuje warsztaty naukowo-badawczei stwarza znakomite warunki do dialogu pomiędzy młodymiadeptami nauki a mistrzami dziedziny z różnorodnychośrodków naukowych z całej Polski i z zagranicy. Ideąspotkań andragogów i poradoznawców, prowadzącychbadania i działalność dydaktyczną w zakresie szeroko rozumianejedukacji dorosłych, jest przede wszystkim wymianadoświadczeń i kształtowanie warsztatu badawczego.Podczas czterodniowego spotkania zaszczycili nasswoją obecnością wybitni naukowcy z kraju: prof. BożenaWojtasik, prof. Elżbieta Siarkiewicz, prof. MieczysławMalewski i Wiesław Gałązka (Dolnośląska Szkoła Wyższa,Wrocław), prof. Zofia Szarota (Uniwersytet Pedagogicznyw Krakowie), prof. Danuta Urbaniak-Zając (UniwersytetŁódzki), prof. Tadeusz Aleksander (Uniwersytet Jagielloński),dr Małgorzata Olejarz (Uniwersytet Zielonogórski)oraz goście z zagranicy: prof. Stephen Billett (UniwersytetGriffith, Queensland, Australia) i prof. Emilio Lucio-Villegas(Uniwersytet w Sewilli, Hiszpania). Młodzi uczestnicySzkoły reprezentowali następujące ośrodki naukowe: DolnośląskąSzkołę Wyższą, Katolicki Uniwersytet Lubelski,Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, UniwersytetŁódzki, Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Śląski orazUniwersytet Zielonogórski.Dyskusje naukowe toczyły się w dwóch formułach.Pierwszą stanowiły spotkania autorskie z profesorami,podczas których można było zadawać pytania, wyrażaćswoje poglądy oraz uczyć się poprzez wymianę doświadczeń.Drugi nurt dyskusyjny obejmował wystąpieniamłodych uczestników, którzy konfrontowali swoje przemyśleniaze stanowiskiem innych młodych badaczy orazdoświadczonych, starszych przedstawicieli nauki. LetniaSzkoła Andragogów i Poradoznawców stwarza okazję dozaprezentowania wyobrażeń, doświadczeń, zamierzeńnaukowo-badawczych w bezpiecznej i komfortowej dlamłodych naukowców atmosferze, której jednakże towarzyszysurowa, konstruktywna krytyka mistrzów. Opróczspotkań autorskich profesorów oraz prezentacji dotychczasowychprzemyśleń naukowo-badawczych młodychuczestników w programie Szkoły znalazły się także różnegry symulacyjne oraz wyjazd studyjny.Wykład inauguracyjny wygłosiła prof. Zofia Szarota. Poświęciłago problematyce wartości sprzyjających godnemustarzeniu się, zwłaszcza transmisji międzygeneracyjnej,i podzieliła się refleksją na temat współczesnego stylutraktowania starości oraz wyszczególniła strategie UniiEuropejskiej dotyczące działań podczas roku AktywnościSeniorów (2012). Wskazała również czynniki, które mogąprzyczynić się do pięknego starzenia się i pomyślnejstarości.Po wykładzie wprowadzającym rozpoczęły się spotkaniaautorskie z zaproszonymi gośćmi. Każdego z prelegentówprzedstawiali młodzi uczestnicy Szkoły.Jako pierwszy wystąpił prof. Mieczysław Malewski,który podzielił się ze słuchaczami swoimi spostrzeżeniamidotyczącymi kłopotliwej kategorii w andragogice, jaką jestdorosłość. Postulował, by w sytuacji przejścia pedagogikido ponowoczesności wprowadzić zmiany terminologicznew andragogice. Stwierdził, że pojęcie „dorosłość” powinnoposiadać wymiar zarówno opisowy (czym jest dorosłość?),jak i normatywny (czym powinna być dorosłość i jaki powinienbyć dorosły człowiek?). Badacz wspomniał o trzechzmianach zachodzących w ponowoczesnym pojmowaniudorosłości. Po pierwsze, maleje rola formalnej edukacjidorosłych. Po drugie, wiedza obecnie bardzo szybko sięzmienia i szkoła nie jest w stanie oferować elastycznychprogramów dostosowanych do wymogów rynku pracy. Potrzecie, edukacja formalna straciła monopol na dostarczaniewiedzy. W dalszej części wykładu profesor zarysowałokresy rozwoju polskiej andragogiki. Swoje wystąpieniepodsumował następującymi wnioskami: nauka w ponowoczesnościto konstrukt kulisty. Rozwój linearny odszedłw niepamięć. Główną rolę w edukacji będzie w przyszłościodgrywać samokształcenie, ponieważ akcent przesunie sięz nauczania na uczenie się.Pozostałą część pierwszego dnia wypełniły wystąpieniamłodych uczestników Szkoły. Referaty wygłosiłyMagdalena Sasin z Uniwersytetu Łódzkiego (Motywacjestudentów korzystających z międzynarodowego programuwymiany Erasmus a efekty ich kształcenia za granicą) orazEwa Kurek z Uniwersytetu Warszawskiego (Doradztwo– odpowiedź na niepewność, potrzeba czy moda?).Wykład prof. Danuty Urbaniak-Zając rozpoczął drugidzień Szkoły. Prelegentka podzieliła się swoimi rozważaniamina temat doświadczeń biograficznych. Na swoimprzykładzie ukazała, że ważna jest świadomość ram teoretycznych,w których się poruszamy. Dzięki nim wiemy,„co wiemy” i jak możemy naszą wiedzę uzasadnić. Poddanybadaniom pedagogicznym podmiot jest zmienny,ponieważ funkcjonuje w środowisku i podlega działaniuczynników zewnętrznych. Specyfika badań andragogicznychnakazuje pośpiech w prowadzeniu badań, bowiemzjawiska andragogiczne charakteryzują się znacznądynamiką, która w sytuacji prowadzenia długotrwałychprocedur badawczych powoduje, iż zachodzące zjawiskaulegają „zagubieniu”. Prelegentka postawiła tezę, żeanaliza badań biograficznych to dostrzeżenie tego, czegonie jest w stanie zauważyć badany.Następnie odbyło się spotkanie autorskie z prof.Tadeuszem Aleksandrem, reprezentującym UniwersytetJagielloński. Wystąpienie dotyczyło dokształcania i doskonaleniazawodowego. Badacz stwierdził, że idealnym78 e-<strong>mentor</strong> nr 4 (51)
XV Letnia Szkoła Andragogów i Poradoznawcówmiejscem rozwoju edukacji dorosłych są zakłady pracy,zaś najbardziej efektywne kształcenie młodych pracownikówodbywa się na drodze szkolenia ich przez starszychkolegów, pracujących w firmie od dłuższego czasu.Rozwój zawodowy na ścieżce edukacyjnej człowiekadorosłego zmierza w kierunku wewnętrznego kształcenianiedużych grup pracowników w firmie.Ostatnie autorskie wystąpienie przypadło dr MałgorzacieOlejarz – redaktor naczelnej „Dyskursów MłodychAndragogów”, która opowiedziała uczestnikom Szkołyo czasopiśmie.W drugiej części drugiego dnia obrad prof. Kargul zaproponowałpracę w grupach: trzyosobowe zespoły miałystworzyć wstęp do przykładowego artykułu pt. Kierunki wychowaniaw demokratycznym społeczeństwie. Grupy pracowałybardzo sprawnie i z dużym zaangażowaniem, a ich wysiłekzwieńczyło przygotowanie kreatywnych rozwiązań.W dalszej części dnia swoje referaty przedstawiłydr Alicja Czerkawska z Dolnośląskiej Szkoły Wyższej(Obraz człowieka i świata w perspektywie egzystencjalnej– konsekwencje dla poradnictwa) oraz dr Monika Sulikz Uniwersytetu Śląskiego (Niecodzienna biografia Syzyfkiksiążkożerczyni).Trzeci dzień Szkoły otworzył red. Wiesław Gałązkaz Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, który swoje wystąpieniepoświęcił projektowi Prawdziwy PR. Zasadniczą tezą wystąpieniabyło przedstawienie wizerunku jako kluczowegoelementu kształtowania PR-u. Prelegent zwrócił uwagęna psychologiczne kryteria oceny oraz Arystotelesowskąteorię złotego środka. W podsumowaniu podkreślił istotęPR-u, definiując to pojęcie jako permanentne podtrzymywaniena odpowiednim poziomie zdobytego szacunku, zaufaniaoraz sympatii w otoczeniu.W drugiej części sesji przedpołudniowej głos zabrałaprof. Ewa Siarkiewicz, która podzieliła się swoimi refleksamidotyczącymi poradnictwa performatywnego. Działaniaporadnicze podzieliła na formalne, pozaformalnei nieformalne. Badaczka zwróciła uwagę na rolę językaw konstruowaniu świata poradniczego. Poradnictwoperformatywne, którego teoretykiem jest John Austin, maza zadanie poszukiwanie wypowiedzi performatywnychw pedagogice i poradnictwie. Celem tych wypowiedzijest określenie, jak działać słowami lub jak działać zapomocą słów, ponieważ mówienie jest działaniem.W konsekwencji: jak mówimy, tak działamy, a wypowiedzitworzą rzeczywistość. Należy zwrócić uwagę równieżna kontekst, inaczej słowa nie mają znaczenia.W drugiej części dnia uczestnicy Szkoły ponowniepracowali w grupach. Podzieleni na trzyosobowe zespoły,otrzymali zadanie, by wcielić się w role członków zespołuredakcyjnego czasopisma pedagogicznego i poddaćocenie fragment tekstu naukowego. Po zapoznaniu sięz materiałem zespoły miały podjąć decyzję o wydaniutekstu bądź jego odrzuceniu. Ich werdykty wraz z merytorycznymuzasadnieniem prezentowane były na forumgrupy w dowolnej formie: listu do redakcji lub aranżowanychscenek oddających rozmowę kolegium redakcyjnegoz autorką. Wszystkie zespoły jednogłośnie zdecydowałyo nieprzyjęciu artykułu do publikacji. Wystąpienia byłybardzo interesujące i dowodziły, iż uczestnicy z dużymzaangażowaniem odnieśli się do swojego zadania.Tradycyjnie obrady zakończone zostały wystąpieniamiuczestników Szkoły. Projekty badawcze przedstawiłydr Daria Zielińska-Pękał (Uniwersytet Zielonogórski),która wypowiedziała się na temat Dylematów w prowadzeniubadań uczestniczących oraz Agnieszka Dragon (DSW),która swoje wystąpienie opatrzyła tytułem Mediacja jakoprofesjonalne działanie i interakcja międzyludzka w ocenie jejuczestników.Czwartego dnia Szkoły swoją obecnością zaszczycilinas goście z uniwersytetów w Australii oraz Hiszpanii.Pierwszym wykładowcą był prof. Stephen Billett. Jegowystąpienie dotyczyło relacji pomiędzy <strong>mentor</strong>em a pracownikiemna stawisku pracy. Przekonywał, że kształceniena stanowisku pracy jest najbardziej skuteczne. Jakodrugi wystąpił prof. Emilio Lucio-Villegas, który w swoimwykładzie prześledził życiorys Paula Freire, stwierdzając,że bez znajomości jego prac nie jesteśmy w stanie zrozumiećwspółczesnej edukacji dorosłych.Drugą część obrad zagospodarowali uczestnicy Szkoły.Wystąpili: dr Beata Jakimiuk (KUL), która przedstawiłareferat pt. Model kompetencji doradcy zawodowego wciążotwartym problemem badawczym, dr Marcin Szumigraj(UZ) z referatem Lubuszanie 2012 w świetle badań – zasobyi deficyty, Alicja Szostkiewicz (UMK) prezentująca Uwarunkowaniacałożyciowej aktywności edukacyjnej osób w średniejdorosłości, dr Joanna Kłodkowska (DSW) omawiającaUczenie się radzenia sobie ze zmianami w organizacji OHP,Dorota Ejneberg (DSW), która zatytułowała swoje wystąpienieDoświadczanie bezdomności – perspektywa pracownikasocjalnego, oraz Agnieszka Szewczyk (DSW) z referatemPracownik socjalny jako refleksyjny praktyk, czyli rozważaniao różnorodnych sytuacjach poradniczych.XV LSAiP zakończył wyjazd studyjny do Ostrawy.Uczestnicy Szkoły odwiedzili Katedrę Pedagogiki i EdukacjiDorosłych na Uniwersytecie w Ostrawie. Spotkaniedotyczyło systemu edukacji w Polsce i w Czechach– przede wszystkim problemów, z którymi boryka sięszkolnictwo wyższe. Okazało się, że czeskie instytucjeszkolnictwa wyższego mają spore problemy z wdrożeniemKrajowych Ram Kwalifikacji. Dyskusja była tak żywa,interesująca, pouczająca i długa, że zabrakło czasu nazwiedzenie miasta.XV Szkoła Andargogów i Poradoznawców, bogataw wykłady, spotkania formalne i nieformalne, warsztaty,dyskusje, okazała się doskonałym miejscem wzajemnegouczenia się oraz doskonalenia warsztatu badawczego.Uczestnicy otrzymali cenne wskazówki, jak realizowaćswoje projekty badawcze, by spełniały standardy naukowości.Konstruktywna krytyka ze strony doświadczonychnaukowców oraz młodych pracowników nauki pozwoliz pewnością na rozszerzenie kontekstów teoretycznychoraz uniknięcie wielu pułapek metodologicznych, na którepoczątkujący badacze narażeni są w swych naukowychposzukiwaniach. Szkoła stwarza cenną i rzadką szansęna bliski roboczy kontakt z ogólnopolskim środowiskiemandragogicznym.Osoby zainteresowane zagadnieniami poruszanymipodczas tegorocznej Szkoły mogą odnaleźć je w XV wydaniu„Dyskursów Młodych Andragogów”. Przyszłorocznaedycja zapowiada się równie obiecująco i prawdopodobnieodbędzie się w Zielonej Górze.październik 2013 79
- Page 2 and 3:
SPIS TREŚCI
- Page 4 and 5:
metody, formy i programy kształcen
- Page 6 and 7:
metody, formy i programy kształcen
- Page 8 and 9:
metody, formy i programy kształcen
- Page 10 and 11:
metody, formy i programy kształcen
- Page 12 and 13:
metody, formy i programy kształcen
- Page 14 and 15:
metody, formy i programy kształcen
- Page 16 and 17:
metody, formy i programy kształcen
- Page 18 and 19:
metody, formy i programy kształcen
- Page 20 and 21:
metody, formy i programy kształcen
- Page 22 and 23:
metody, formy i programy kształcen
- Page 24 and 25:
metody, formy i programy kształcen
- Page 26 and 27:
metody, formy i programy kształcen
- Page 28: metody, formy i programy kształcen
- Page 31 and 32: Bariery komercjalizacji prac badawc
- Page 33 and 34: Człowiek w dobie konwergencji medi
- Page 35 and 36: Wykorzystanie potencjału interakty
- Page 37 and 38: Wykorzystanie potencjału interakty
- Page 39 and 40: E-podręcznik w ramachprojektu Cyfr
- Page 41 and 42: E-podręcznik w ramach projektu Cyf
- Page 43 and 44: E-podręcznik w ramach projektu Cyf
- Page 45 and 46: Platforma e-learningowa jako elemen
- Page 47 and 48: Platforma e-learningowa jako elemen
- Page 49 and 50: Platforma e-learningowa jako elemen
- Page 51 and 52: Wykorzystanie funkcji Hotspot narz
- Page 53 and 54: Wykorzystanie funkcji Hotspot narz
- Page 55: Wykorzystanie funkcji Hotspot narz
- Page 58 and 59: e-edukacja w krajuwedług własnego
- Page 60 and 61: zarządzanie wiedząPolska Akcja Hu
- Page 62 and 63: zarządzanie wiedząsię, a nie z k
- Page 64 and 65: zarządzanie wiedząspołecznikach
- Page 66 and 67: zarządzanie wiedząRysunek 1. Repr
- Page 68 and 69: zarządzanie wiedząRysunek 4. Repr
- Page 70 and 71: zarządzanie wiedząAnaliza zebrane
- Page 72 and 73: kształcenie ustawiczneKierunki roz
- Page 74 and 75: kształcenie ustawiczneWewnętrzne
- Page 76 and 77: kształcenie ustawicznew zrzeszaniu
- Page 80 and 81: kształcenie ustawicznePolecamyAnna
- Page 82 and 83: e-bizneswpływ na jego budowę na g
- Page 84 and 85: e-biznesTabela 1. Zawartość modu
- Page 86 and 87: e-biznesRysunek 3. Strona interneto
- Page 88 and 89: e-biznesRysunek 5. Wyszukiwarka KRS
- Page 90 and 91: e-biznesPolecamyAgnieszka DejnakaPr
- Page 92 and 93: e-edukacja na świecieThe only thin
- Page 94 and 95: e-edukacja na świecieTeaching has
- Page 96: Zapraszamy na X konferencję21 list