Gök Tanrı İnancının Bilinmeyenleri-Günnur Yücekal Arpacı

Akay şöyle der: “(Ben ibadet ederden yere bakmam. ‘Yere 6akşan
kul olursun oysa ben Çök.Tann’nın oğluyum. Sen kul olsan Tanrı da
seni sevmez. Seni teper. Senin önüne kul gelse sen ona değer vermezsin;
senin önünde eğilen adamı sen de tepersin. %arşına adam olarakL
gelen kişiye değer verirsin, onu seversin. Tann için de bu böyledir. O
yarattıklarını yerlerde sürünen zavallı kullar olarafçgörmekListemez.
Sen onun oğlusun, onun kızısın, evladısın. Tann ’ya 'ben senin oğlun
olarakjjeldim; kulun olaralfdeğiC desen, o da mutlu olur.
Adem Havva ’daki mitolojiden dolayı Tann onlan lanetledi ve kul
yaptı. Çünkü o mitolojide ensest var. (Biz mescitte gördük; çocuklar,
yiğitler kul oldu ve başkalarının boyundurluğu altına girdi. Tîim Müslüman
dünyası da başkalarının boyunduruğu altında. TurkJ Sende ruh
var. Sen başka uluslara da ruh vermeÇ için çalışmalısın. Onlar bizim
düşmanımız olsa da onlara dayardım etmefgereÇçünkü biz Tann 'nın
oğullanyız, Tann 'nın kızlarıyız. ”
Mardin, "İnsan, dinsel fikirlerinin kendi iç hayatının bir projeksiyonu
olduğunu anladığı anda, artık kendi tabiatının dışında
bir miyar aramayacak, kendi kişiliğini idrak etmeye çalışacaktır. ”22
der. Bu tanımı, toplum boyutuna taşırsak din ile ilgili bu
açıklama, Tanrıcıların dine yaklaşımıyla benzerlik gösterir.
Dinsel fikirler, Tanrıcılara göre Tanrı'nın bir peygamber aracılığı
ile indirdiği şeyler değildir. Her toplum, hatta hayvan
toplulukları kolektif ruha sahiptir. Roux, kolektif ruhu şöyle
tanımlar:
"Her cins insan, her türden canlı yaratık ve her çeşit nesne
ve varlık kendi içlerinde yaşayan çeşitli isimlerle adlandırılan ve
çeşitli yoğunlukları içeren bir gücün -ruh- varlığı sayesinde yaşarlar.
Bu kuvvet aynı türde değerlere kendi içinde bölünebilir veya
aksine kolektif bir güç oluşturacak şekilde birleşerek daha kapsamlı
bir varlık haline gelebilirler. Yani herhangi bir varlık hem bir bi-
22 (Mardin, Şerif (1992). Din ve ideoloji, İletişim Yayıncılık, İstanbul, s. 43)