Hikayeler_Designed

Hocası çocuğa baktı ve dedi ki, “senin yaptığın hareket
karatedeki en zor hareketlerden biridir. ..Ve bir tek savunması
vardır o da, rakibin sol kolunu tutmak.”
BİZ ADAMI ÇARPARIZ
(Yaşanmış Bir Hadise)
Tarık genç olmanın menfi tarafları ile ün yapmış bir
gençti. İnsanlar ondan nefret ediyordu. Zira yapmadığı çirkin
iş yoktu: İçki ve sigara kullanır, insanlardan zorla para alırdı.
Genç kızlar mahalleye çıkmaya korkuyordu. Küçük çocukların
bile kollarındaki altınları alıyordu. Çevresindeki insanlar
artık ondan bıkmışlardı. Polise de şikayet etmişlerdi
ancak hiç kimse onun aleyhinde konuşmak istemiyordu. Çünkü
insanlar onun hakkında ifade vermekten korkuyordu. Bu
sebeple yapılan hiç bir şikayet onu hapse attıramamıştı.
Tarık’ın anne‐babası çok şüpheli bir yangında can vermişlerdi.
Halk bu yangını onun çıkardığını düşünüyordu.
Babasından kalan aylıkla, aylak aylak geziniyordu.
Bir gece geç bir vakitte yaşlı bir bayan evine gidiyordu.
Sokaklar bomboştu. Ortalıkta kimsecikler görünmüyordu. Gece,
insanın içine derin bir korku salacak kadar karanlıktı. Yaşlı
kadın evine çok yaklaşmıştı. Evine bu kadar yaklaştıktan sonra
kadıncağız biraz olsun rahatlamıştı. Buraya kadar geldikten
sonra bir şey olmaz diye düşünüyordu. Ancak düşüncelerinde
yanılmıştı. Çünkü karanlığın içinden hayalet gibi bir karaltı
belirdi. Kadının yüreği ağzına gelmişti. Bu karaltı ne yazık ki
Tarıkʹtan başkası değildi ve yaşlı kadının yolunu kesmişti.
Şimdi ne yapacaktı kadıncağız? Elindeki cüzdanını daha bir
sıkı tutmaya başladı. ʺNereye gidiyorsun?ʺ diye sordu Tarık.
Kadın ʺEvime gidiyorumʺ diyebildi ürkerek.
‐ Ya, demek evine gidiyorsun. Bu sokaktan bizi tanımadan
nasıl geçersin. Sökül bakalım paraları.
‐ Bırak beni. Ben fakir bir insanım. Çocuklarıma nasıl
bakarım sonra...
‐ Beni alakadar etmez. Biliyorsun, sen vermezsen ben
almasını bilirim.
‐ Vallahi bundan başka param yok. Ne olur alma bu parayı.
Kadın ne kadar yalvarsa nafile idi. Tarık, zavallı kadının
parasını alırken aynı zamanda şunları söylüyordu: ʺBak anam,
ben istediğimi alırım. Ben adamı çarptım mı, elektrikten beter
çarparım. Bana karşı gelmeye çalışan başını beton duvara vurmuş
gibi olur. Benim namımı duymayan yoktur buralarda.
Beni görenin korkudan dili boğazına kaçar anladın mı? Ya
parayı verirsin ya da seni şu bıçakla parça parça ederim; ederim
de, seni tabuta çuvalla koyarlar. Sen canını bağışladığıma
dua et.ʺ
Zavallı kadın, ağlayarak olduğu yere yığıldı. Ellerini açtı
ve Allahʹa yalvardı, içini döktü. Bu dua Allah katında kabul
olmaz mıydı? Şüphesiz O, düşkünlerin ve mazlumların duasını
kabul ederdi. ʺAllah gönlü kırık olanlarla beraber değilmiydiʺ
Aradan iki gün geçmişti ki Tarık’ın öldüğü haberi kulaktan
kulağa yayıldı. Herkes olayın nasıl olduğunu merak ediyordu.
Tahkikat sonucu olayın şu şekilde gerçekleştiği anlaşıldı:
Tarık akşam evde otururken, salonun ampulü patlar.
Onu değiştirmek için merdivene çıktığı sırada ampulün kenarından
elini elektrik çarpar ve korku ile çekilir. Bu sırada üzerinde
durduğu merdiven kayar ve Tarık yere düşer. Düşerken
kafasını duvara vurur, ancak ölüm sebebi bu değildir. Düşüp
kafasını vurduğu sırada dili boğazına kaçar ve bu sebeple
boğularak ölür. Polis olayı araştırmak için otopsi ister. Otopsi
99
100