28.03.2017 Views

Hikayeler_Designed

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

HAYALLERİMİZ<br />

Bu Hikaye, çiftlikten çiftliğe, yarıştan yarışa koşarak atları<br />

terbiye etmeye çalışan gezgin bir at terbiyecisinin genç<br />

oğluna kadar uzanır.<br />

Babasının işi nedeniyle çocuğun orta öğretimi kesintilere<br />

uğramıştı. Orta ikideyken, büyüdüğü zaman ne olmak ve yapmak<br />

istediği konusunda bir kompozisyon yazmasını istedi<br />

hocası. Çocuk bütün gece oturup günün birinde at çiftliğine<br />

sahip olmayı hedeflediğini anlatan 7 sayfalık bir kompozisyon<br />

yazdı. Hayalini en ince ayrıntılarıyla anlattı. Hatta hayalindeki<br />

200 dönümlük çiftliğin krokisini de çizdi. Binaların, ahırların<br />

ve koşu yollarının yerlerini gösterdi. Krokiye, 200 dönümlük<br />

arazinin üzerine oturacak 1000 metrekarelik evin ayrıntılı planını<br />

da ekledi. Ertesi gün hocasına sunduğu 7 sayfalık ödev,<br />

tam kalbinin sesiydi.<br />

İki gün sonra ödevi geri aldı. Kağıdın üzerinde kırmızı<br />

kalemle yazılmış kocaman bir ʺ0ʺ ve ʺDersten sonra beni görʺ<br />

uyarısı vardı. Çocuk ʺNeden ʺ0ʺ aldım?ʺ diye hocasına merakla<br />

sordu. ʺBu senin yaşında bir çocuk için gerçekçi olmayan bir<br />

hayalʺ dedi, hocası. ʺParan yok. Gezginci bir aileden geliyorsun.<br />

Kaynağınız yok. At çiftliği kurmak büyük para gerektirir.<br />

Önce araziyi satın alman lazım. Damızlık hayvanlar da alman<br />

gerekiyor. Bunu başarman imkansızʺ ve ekledi: ʺEğer ödevini<br />

gerçekçi hedefler belirledikten sonra yeniden yazarsan, o zaman<br />

notunu yeniden gözden geçiririm.ʺ<br />

Çocuk evine döndü ve uzun uzun düşündü. Babasına<br />

danıştı. ʺOğlumʺ dedi babası ʺBu konuda kararını kendin vermelisin.<br />

Bu senin hayatın için oldukça önemli bir seçim!.ʺ<br />

Çocuk bir hafta kadar düşündükten sonra ödevini hiçbir<br />

değişiklik yapmadan geri götürdü. ʺSiz verdiğiniz notu değiştirmeyinʺ<br />

dedi.. ʺBen de hayallerimi..ʺ.....<br />

105<br />

O orta 2 öğrencisi, bugün 200 dönümlük arazi üzerindeki<br />

1000 metrekarelik evinde oturuyor. Yıllar önce yazdığı ödev<br />

şöminenin üzerinde çerçevelenmiş olarak asılı. Hikayenin en<br />

can alıcı yanı şu: Aynı öğretmen, geçen yaz 30 öğrencisini bu<br />

çiftliğe kamp kurmaya getirdi. Çiftlikten ayrılırken eski öğrencisine<br />

ʺBakʺ dedi, ʺSana simdi söyleyebilirim. Ben senin öğretmeninken,<br />

hayal hırsızıydım. O yıllarda öğrencilerimden pek<br />

çok hayal çaldım. Allahʹ tan ki, sen, hayalinden vazgeçmeyecek<br />

kadar inatçıydın.<br />

KUŞ YEMİ<br />

Beyazıt kıraathanelerinden birinde bir arkadaş bekliyordum.<br />

Kıraathane pek tenhaydı. İki üç kişi, sönmüş sobanın<br />

yanında alçak sesle dertleşiyor; bir ihtiyar memur, burnunda<br />

bir gözlük, elinde bir gazeteyle uyukluyor. Kıraathanenin ortasında<br />

siyah Şam kumaşından çarşaf giymiş, altmışlık bir büyük<br />

hanım gözüme ilişti. Yanında sekiz yaşlarında altın başlı<br />

bir erkek çocuğu, çocuğun elinde de bir kafes vardı. Bu kadında<br />

, temiz, saf, işgüzar, gün görmüş bir İstanbul hanımı tipi<br />

fark ediliyordu.<br />

Kahveciye yavaş sesle bir şeyler söylüyor, küçüğün<br />

elindeki kuş kafesini gösteriyordu.<br />

Kahveci uyuklayan ihtiyara seslendi:<br />

‐ Ömer efendi! Sen kuş meraklısısın. Ucuz bir saka var, alır<br />

mısın?<br />

İhtiyar adam “kuş” sesini işitince gözlerini açtı; çocuğu<br />

yanına çağırarak kafesi eline aldı; galiba meraklı bir mütehassıstı;<br />

dudaklarını bükerek:<br />

‐ Yaramaz, dedi.<br />

106

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!