Last issue of DRACHME - A forerunner of ETHNO NEWS
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
36<br />
---------<br />
ekφrasis<br />
Übersetzt<br />
von Vouli Zogou<br />
Jorgos<br />
Alissanoglou<br />
Πατέρας<br />
Πάντα στο ίδιο μέρος<br />
στο ίδιο μέρος σε συναντώ—<br />
γωνία Παύλου Μελά και Ομονοίας<br />
Να περιμένεις στον πολύ ήλιο<br />
με μια πελώρια ζωγραφιά στον ώμο<br />
σαν πόλη<br />
Οι τοίχοι της ασβεστωμένοι πολλάκις<br />
και πάνω τους δαχτυλιές<br />
από φθαρμένη νύχτα και τυπογραφείο<br />
κι η ζωή σου ν’ αργοσαλεύει<br />
λίγο παρακεί σαν σημαία<br />
Λέγε, Λέγε—<br />
ποιανής πόλης σημαία είσαι<br />
και πόσος θάνατος σε βρήκε;<br />
Vater<br />
Stets am selben Ort<br />
am selben Ort begegne ich dir<br />
Ecke Pavlos Melas und Omonoia<br />
Wie du in praller Sonne wartest<br />
mit einem riesigen Bild auf der Schulter<br />
gleich einer Stadt<br />
Ihre Wände mehrmals getüncht<br />
und darauf Fingerabdrücke<br />
von abgenutzter Nacht und Druckerei<br />
und dein Leben bewegt sich<br />
etwas weiter wie eine Fahne<br />
Erzähl - Erzähl!<br />
welcher Stadt bist du die Fahne<br />
und wie viel Tod traf dich?<br />
Übersetzt<br />
von Vouli Zogou<br />
George<br />
Gounaris<br />
Κάθισα μόλις! Αυτό το ψιλόβροχο έξω...<br />
μοιάζει να ραντίζει ο μεγάλος ουρανός<br />
και να συγχωρεί αμαρτίες του κόσμου...<br />
Είναι στιγμές που δεν βρίσκω λέξη να γράψω<br />
Έτσι αρχίζω και ζωγραφίζω μορφές που ονειρεύομαι,<br />
μα και πάλι ίδια βροχή,<br />
ίδιο ψιλόβροχο μου παίρνει τη μελάνη από τα χαρτιά<br />
μου!<br />
Έτσι μένω με βλέμμα μακρινό και<br />
πέρα από τη ρονιά του βρόχινου νερού στα μάτια μου<br />
αφήνω πνιγμένο ένα παράπονο κάθε φορά...<br />
Κάπως έτσι βγαίνει από μέσα μου της καληνύχτας μου ο<br />
ήχος<br />
Αστράφτει και παίζει τύμπανα ο ουρανός και τότε<br />
η βροχή ξεπλένει το παράπονο μου!<br />
Μάρτυρας μου αυτός ο μουντός καιρός της άνοιξης<br />
που ξέρει του χαίρε μου την ευχή…<br />
Ich setzte mich gerade. Dieser Nieselregen draußen...<br />
Es scheint, als ob der große Himmel tränkt<br />
und er die Sünden der Welt vergibt...<br />
Es gibt Zeiten, in denen ich kein Wort zum Schreiben finde.<br />
So beginne ich Formen zu malen, von denen ich träume.<br />
Aber wieder der gleiche Regen,<br />
der gleiche Nieselregen nimmt mir die Tinte von meinen<br />
Blättern!<br />
So bleibe ich entrückten Blickes und<br />
jenseits der Regentropfen in meinen Augen<br />
hinterlasse ich trunken eine Klage, jedes Mal.<br />
So kommt irgendwie aus meinem Inneren der Klang meiner<br />
„Gute Nacht“<br />
Er wütet und spielt Trommel, der Himmel, und dann<br />
spült der Regen meine Klage aus!<br />
Mein Zeuge, dieses dumpfe Frühlingswetter,<br />
das meines Grußes Wunsch kennt
Change language