You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
kafasında beyaz bir bone, Sarah’nın birkaç eski kıyafeti ve temiz çamaşırlar<br />
Amélie’nin hemen ateşe atıp yaktığı o berbat kıyafetlerin yerini almıştı.<br />
Gertrude ismini ise Charlotte seçti ve bu isim hepimiz tarafından hemen<br />
kabul edildi. Çünkü ne bu zavallı yetim biliyordu kendi ismini, ne de nereden<br />
öğreneceğimiz hakkında bir fikrimiz vardı. Sarah’nın geçen yıldan kalma<br />
elbiseleri tam olduğuna göre, ondan biraz daha genç olmalıydı.<br />
İlk günler hissettiğim büyük hayal kırıklığını ve içimi karartan<br />
kötümser duygularımı burada itiraf etmem gerekiyor. Elbette ki bu kızın<br />
eğitimiyle ilgili düşünmüş, bir sürü hayal kurmuştum, ama gerçekler bütün<br />
hayallerimi hiç acımadan yıkıyordu. Yüzündeki ilgisiz ve ahmak ifade, daha<br />
doğrusu o mutlak ifadesizlik hali, bütün iyi niyetimi yerle bir ediyordu. Bütün<br />
gün boyunca ateşin yanında tetikte bekliyor, bizden birinin sesini duyunca,<br />
hele de aramızdan biri ona yaklaşmaya kalkarsa davranışları iyice<br />
sertleşiyordu. Bütün ifadesizliğini, yalnızca düşmanca tavırlar sergilemek için<br />
bir tarafa bırakıyordu. Onun dikkatini çekmek için en ufak bir hareket<br />
yaptığımızdaysa hemen sızlanmaya, bir hayvan gibi homurdanmaya<br />
başlıyordu. Bu huysuzluğu, insana çok dokunan hayvani bir açgözlülükle<br />
üzerine atladığı, bizzat benim tarafımdan sunulan yemekleri yerken<br />
azalıyordu yalnızca. Gerçek aşkın karşılığını her zaman bulması gibi, onun<br />
her şeyi inatla reddeden ruhu karşısında, bütün vücuduma bir nefret<br />
duygusunun yayıldığını hissediyordum. Evet, gerçekten ilk on günün<br />
sonunda iyice umutsuzluğa kapıldığımı itiraf etmeliyim. Öyle ki ilk günlerde<br />
duyduğum heyecanı düşündükçe pişman olacak, onu buraya getirmemiş<br />
olmayı isteyecek kadar ilgimi yitirmiştim. İşin insana en dokunan yanı,<br />
Gertrude’un benim için bir sorun teşkil ettiğini ve aramızdaki varlığının<br />
canımı sıktığını saklayamadığımı görünce, Amélie’nin biraz da zaferle, kıza<br />
karşı daha ilgili, daha dikkatli davrandığını görmekti.<br />
İşte ben tam bu ruh hali içindeyken, hasta ziyareti için Val Travers’den<br />
yola çıkmış doktor arkadaşım Martins beni ziyarete geldi. Gertrude ile ilgili<br />
anlattıklarım çok ilgisini çekti. Evet, kız kördü, ama bu kadar yabani<br />
olmasının nedeni körlüğü olamazdı. Ona bu durumun, kızla şu ana kadar<br />
ilgilenen tek kişinin sağır bir kadın olmasıyla ve kızla tek bir kelime bile<br />
etmemesiyle ilgili olabileceğini anlattım. Kız küçük yaştan beri kimseden ilgi<br />
görmemiş, hep kendi başına bırakılmıştı. O da kızdan ümidi kesmemin yanlış<br />
olduğuna ve ona karşı davranışlarımın hiç de iyi olmadığına inandırdı beni:<br />
“Sen daha temel atacak zeminin sağlamlığından emin olmadan inşaata<br />
geçmek istiyorsun. Düşün ki bu çocuğun içindeki her şey karmakarışık bir
Change language