Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
İsa arasından İsa’yı seçmek yalnızca. Jacques ise onlara karşı gelmekten<br />
korkup çekindiği için, ikisini birbirinden ayırmayı reddediyor, her ikisinin de<br />
farklı duygular hissettirdiğini kabul etmiyor. Birinde bir insanın, diğerinde ise<br />
Tanrı’nın sözlerini duyduğumu söylediğimde itiraz ediyor. Düşünüp bana<br />
karşı fikir yürüttükçe daha iyi anlıyorum ki İsa’nın en ufak bir sözünde bile,<br />
sadece ona ait İlahî bir vurgu olduğunun farkında bile değil.<br />
İncil’e bakıyorum, emir, tehdit, gözdağı, yasaklama arıyorum; boşuna,<br />
yok... Bütün bunlar yalnızca Saint Paul’de var. Jacques’i asıl rahatsız eden<br />
şey de İsa’nın sözlerinde bunları kesinlikle bulamaması. Onunki gibi ruhlar,<br />
etraflarında onlara yol gösteren birinin, engellerin ve demir parmaklıkların<br />
olmadığını hissettiklerinde kendilerini kaybolmuş hissederler. Vazgeçtikleri<br />
özgürlüğü başkalarında gördüklerinde bundan rahatsız olurlar. Aşkla ve<br />
iyilikle kolayca alabilecekleri şeyleri baskı ve zorlamayla elde etmeyi tercih<br />
ederler.<br />
“Ama babacığım,” diyor, “ben de ruhların huzurlu olmasını<br />
istiyorum.”<br />
“Hayır dostum, sen onların itaat etmesini istiyorsun.”<br />
“Huzur itaattedir.”<br />
Son sözü onun söylemesine izin veriyorum, çünkü sonuca<br />
ulaşmayacak tartışmalardan hiç hoşlanmıyorum. Biliyorum ki huzuru, onu<br />
yalnızca huzur sonucunda hissedebileceğimiz duygularla elde etmeye<br />
çalışarak tehlikeye atmış oluruz. Seven bir ruh, gönüllü olarak itaat etmekten<br />
mutluluk duyar; ancak hiçbir şey huzuru aşksız bir itaat kadar gölgeleyemez.<br />
Buna rağmen Jacques akıl yürütmek konusunda çok başarılıydı. Bu<br />
kadar genç bir beynin, daha şimdiden böylesine katı öğretilerle dolu<br />
olduğunu gördüğüme üzülmeseydim, iddialarının kalitesine ve mantığının<br />
tutarlılığına kesinlikle hayran kalırdım. Çoğu zaman ondan daha gençmişim<br />
gibi hissediyordum kendimi, dün olmadığım kadar genç. Hep şu sözü<br />
tekrarlıyordum:<br />
“Eğer küçük çocuklar gibi olmazsanız, göklerdeki krallığa<br />
giremezsiniz.”<br />
Incil’i huzurlu bir hayata ulaşmak için bir metot olarak görmek onun<br />
değerini azaltır mı, ona karşı saygısızlık anlamına mı gelir, Isa’ya ihanet<br />
etmek demek midir? Kalplerimizin katılığı ve şüphelerimiz yüzünden sürekli<br />
engellediğimiz mutluluk halini her Hıristiyan mutlaka yaşamalıdır. Her canlı<br />
huzurlu olma yeteneğine az ya da çok sahiptir. Her canlı huzura doğru<br />
ilerlemelidir. Gertrude’un tek bir gülüşü bana, benim ona ders vererek