26.02.2019 Views

André Gide - Pastoral Senfoni

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

İsa arasından İsa’yı seçmek yalnızca. Jacques ise onlara karşı gelmekten<br />

korkup çekindiği için, ikisini birbirinden ayırmayı reddediyor, her ikisinin de<br />

farklı duygular hissettirdiğini kabul etmiyor. Birinde bir insanın, diğerinde ise<br />

Tanrı’nın sözlerini duyduğumu söylediğimde itiraz ediyor. Düşünüp bana<br />

karşı fikir yürüttükçe daha iyi anlıyorum ki İsa’nın en ufak bir sözünde bile,<br />

sadece ona ait İlahî bir vurgu olduğunun farkında bile değil.<br />

İncil’e bakıyorum, emir, tehdit, gözdağı, yasaklama arıyorum; boşuna,<br />

yok... Bütün bunlar yalnızca Saint Paul’de var. Jacques’i asıl rahatsız eden<br />

şey de İsa’nın sözlerinde bunları kesinlikle bulamaması. Onunki gibi ruhlar,<br />

etraflarında onlara yol gösteren birinin, engellerin ve demir parmaklıkların<br />

olmadığını hissettiklerinde kendilerini kaybolmuş hissederler. Vazgeçtikleri<br />

özgürlüğü başkalarında gördüklerinde bundan rahatsız olurlar. Aşkla ve<br />

iyilikle kolayca alabilecekleri şeyleri baskı ve zorlamayla elde etmeyi tercih<br />

ederler.<br />

“Ama babacığım,” diyor, “ben de ruhların huzurlu olmasını<br />

istiyorum.”<br />

“Hayır dostum, sen onların itaat etmesini istiyorsun.”<br />

“Huzur itaattedir.”<br />

Son sözü onun söylemesine izin veriyorum, çünkü sonuca<br />

ulaşmayacak tartışmalardan hiç hoşlanmıyorum. Biliyorum ki huzuru, onu<br />

yalnızca huzur sonucunda hissedebileceğimiz duygularla elde etmeye<br />

çalışarak tehlikeye atmış oluruz. Seven bir ruh, gönüllü olarak itaat etmekten<br />

mutluluk duyar; ancak hiçbir şey huzuru aşksız bir itaat kadar gölgeleyemez.<br />

Buna rağmen Jacques akıl yürütmek konusunda çok başarılıydı. Bu<br />

kadar genç bir beynin, daha şimdiden böylesine katı öğretilerle dolu<br />

olduğunu gördüğüme üzülmeseydim, iddialarının kalitesine ve mantığının<br />

tutarlılığına kesinlikle hayran kalırdım. Çoğu zaman ondan daha gençmişim<br />

gibi hissediyordum kendimi, dün olmadığım kadar genç. Hep şu sözü<br />

tekrarlıyordum:<br />

“Eğer küçük çocuklar gibi olmazsanız, göklerdeki krallığa<br />

giremezsiniz.”<br />

Incil’i huzurlu bir hayata ulaşmak için bir metot olarak görmek onun<br />

değerini azaltır mı, ona karşı saygısızlık anlamına mı gelir, Isa’ya ihanet<br />

etmek demek midir? Kalplerimizin katılığı ve şüphelerimiz yüzünden sürekli<br />

engellediğimiz mutluluk halini her Hıristiyan mutlaka yaşamalıdır. Her canlı<br />

huzurlu olma yeteneğine az ya da çok sahiptir. Her canlı huzura doğru<br />

ilerlemelidir. Gertrude’un tek bir gülüşü bana, benim ona ders vererek

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!