PISMO PRZYRODNICZE ORGAN POLSKIEGO TOWARZYSTWA ...
PISMO PRZYRODNICZE ORGAN POLSKIEGO TOWARZYSTWA ...
PISMO PRZYRODNICZE ORGAN POLSKIEGO TOWARZYSTWA ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Nr. 1 WSZECHŚWIAT 29<br />
DZIAŁANIE NISKICH TEMPERATUR NA<br />
PYŁEK ROŚLINNY.<br />
Becąuerel, autor słynnych doświadczeń nad<br />
wpływem bardzo niskich temperatur na zdolność<br />
kiełkowania nasion i zarodników roślinnych, rozciągnął<br />
obecnie swoje badania na pyłek kwiatowy,<br />
W krótkiej notatce, która ukazała się przed paroma<br />
miesiącami (C. R. de 1'Acad. Sc. Paris, t. 188, 1929,<br />
str. 1308), komunikuje o doświadczeniach nad<br />
pyłkiem kwiatowym lwiej paszczy i tytoniu. Pyłek<br />
umieszczano w rurkach szklanych, które zalutowywano<br />
po uprzedniem wypompowaniu powietrza.<br />
Następnie rurki poddawano działaniu temperatury<br />
— 271° w przeciągu kilku godzin, Na skutek<br />
tych zabiegów, komórki pyłku nie tylko nie straciły<br />
swej zdolności rozwojowej, ale zachowały ją<br />
nawet dłużej, niż pyłek normalny Gdy ten ostatni<br />
już po 1—2 miesiącach nie jest zdolny do zapładniania,<br />
pyłek chłodzony zachowuje tę zdolność<br />
w ciągu 3—4 miesięcy, Temperatura dowiadczenia<br />
o 2° tylko różniła się od temperatury bezwzględnego<br />
zera, a więc wszelkie zjawiska przemiany musiały<br />
ulec prawie absolutnemu wstrzymaniu.<br />
NOWY AMINOKWAS Z HEMOGLOBINY.<br />
Id,<br />
W produktach, otrzymanych drogą trawienia<br />
trypsyną hemoglobiny, S. Frankel i G. Monas<br />
ter i o (Biochem. Zeitschr., t. 213, 1929), wykryli<br />
nowy aminokwas o wzorze sumarycznym<br />
C22H40N4O7. Jest on lewoskrętny. Posiada cztery<br />
grupy aminowe oraz trzy karboksylowe. Jest to<br />
więc kwas czteroaminotrójkarbonowy<br />
C 10 H 3 r,O(NH a ), (COOH) 3 ,<br />
Autorzy dali mu tymczasową nazwę „Tetratrisaure".<br />
Sł, K.<br />
WPŁYW NAŚWIETLANIA I GÓRSKIEGO<br />
KLIMATU.<br />
A, Loewy i L. Pincussen, prowadząc badania<br />
w Davos i Berlinie (Biochem, Zeitschr., t. 212,<br />
1929), wykazali, iż naświetlanie, a jeszcze w większym<br />
stopniu rozrzedzenie powietrza wywołuje jednocześnie<br />
zmniejszenie procentowej zawartości potasu<br />
i wzrost procentowej zawartości wapnia<br />
w różnych narządach, co, oczywista, decyduje<br />
0 zmianie i w ustosunkowaniu ilościowem.<br />
Przyczyna i mechanizm tych zmian, zupełnie na<br />
razie nieznane, mają być przedmiotem dalszych<br />
poszukiwań autorów, którzy uważają, iż stwierdzony<br />
fakt pozostaje w związku z leczniczem działaniem<br />
naświetlania i klimatu górskiego. Loewy<br />
1 Pincussen zwracają między innemi uwagę na<br />
doniosłość zmiany w ustosunkowaniu potasu<br />
r wapnia w stanach gruźliczych,<br />
St K.<br />
1 „SZKODLIWOŚĆ" CHLEBA.<br />
I Zagadnienie ogólnej wartości odżywczej chleba<br />
mało było uwzględniane w badaniach zeszłego stu*<br />
lecia. Stosunkowo niedawno zwrócono na nie baczniejszą<br />
uwagę. Nowy przyczynek do tej sprawy<br />
wnoszą badania I. Abelina, wykonane w Zakładzie<br />
Fizjologji Uniwersytetu w Bernie (Biochem.<br />
Zeitschr., t. 215, 1929). Autor przeprowadzał eksperymenty<br />
na rosnących szczurach. Okazało się, iż<br />
szczury, karmione chlebem i wodą, wykazują znacznie<br />
słabszy wzrost w porównaniu z normalnie karmionemi<br />
(dużo mleka, chleb i od czasu do czasu<br />
jarzyny), a nadto ulegają całemu szeregowi zmian<br />
chorobowych, jak infekcja skóry, wypadanie włosów,<br />
kseroftalmja (uszkodzenie oczu), nienormalny<br />
rozwój kośćca, a w szczególności nabrzmienia na<br />
żebrach w miejscu połączenia części kostnej i chrząstkowej.<br />
Wybitnie wreszcie rzucały się w oczy trudności<br />
w chodzeniu oraz ogólne osłabienie. W licznych<br />
przypadkach szczury utrzymywane na takiej<br />
diecie ginęły. Wynik doświadczeń był ten sam<br />
niezależnie od tego, czy podawano szczurom chleb<br />
pszenny, czy żytni. Nawet dodatek nieznacznych<br />
ilości mleka lub marchwi nie miał wpływu na<br />
przebieg doświadczenia,<br />
Eksperymenty, w których zwrócono uwagę na<br />
zachowanie się zwierząt, karmionych chlebem o różnej<br />
zawartości otrąb, przemawiają za tem, że wartość<br />
odżywcza chleba spada wraz ze wzrostem zawartości<br />
otrąb. Doświadczenia Abelina nie wykazały<br />
pozatem mniejszej wartości odżywczej chleba<br />
żytniego w porównaniu z pszennym.<br />
Przyczyny tej „szkodliwości", jakby się można<br />
było wyrazić, chleba upatruje autor w następujących<br />
brakach:<br />
1. W niepełnowartościowości białek, występują'<br />
cych w ziarnach zbóż. A mianowicie białka zbożowe,<br />
gliadyna i glutenina, zawierają bardzo nieznaczne<br />
ilości aminokwasów, niezbędnych do wzrostu<br />
i zachowania równowagi organizmu, który nie jest<br />
zdolny do syntetycznego ich wytwarzania (lizyna,<br />
arginina, histydyna).<br />
2. W nikłej zawartości witamin.<br />
3. W niepomyślnym dla organizmu składzie<br />
mineralnym, wykazującym z jednej strony nadwyż^<br />
kę dość znaczną anjonów nad katjonami (kwaśność),<br />
z drugiej znowu małą ilość wapnia i znaczną<br />
nadwyżkę fosforu nad wapniem. Ta ostatnia<br />
okoliczność jest szczególnie ważna. Jak wykazały<br />
bowiem liczne badania, wyzyskanie wapnia zawartego<br />
w pokarmie jest wówczas tylko możliwe, gdy<br />
wapń i fosfor pozostają do siebie w ściśle określonym<br />
stosunku. Jeśli wziąć pod uwagę, iż te właśnie<br />
pierwiastki są w pierwszym rzędzie mater jąłem na<br />
tworzenie szkieletu, łatwo sobie można zdać sprawę<br />
z konsekwencyj, wynikających dla organizmu<br />
z nieodpowiedniego ich -ustosunkowania,<br />
4. W niedostatecznem wyzyskaniu chleba w procesach<br />
trawienia.