Altbier-Magazin - Clemens-Sels-Museum

27
Gruit is de voorloper van de hop, die in de 14e eeuw zijn
intrede doet vanuit Duitsland. Hop geeft de bittere smaak
aan het bier en bestrijdt de bacteriën.
In Venlo zijn op een gegeven moment te veel brouwers. In
1513 wordt een nieuw reglement vastgesteld: alleen burgers
uit Venlo kunnen tot het bierbrouwersgilde worden toegelaten.
Men kan het ‘poorterschap’ kopen. Ieder nieuw lid betaalt
bovendien zes goudguldens entreegeld. Voor de kaarsen op
het altaar in de kerk is een bijdrage gewenst van vier pond
bijeenwas. Verder vier kannen wijn voor de beide gildemeesters.
In 1585 worden de regels nog eens aangescherpt: voor
alle gildeleden moet een feestmaal worden gemaakt: met
drie tonnen bier, twee hammen van ieder tien pond, veertig
pond rundvlees, zestien pond witte kaas en voldoende tarwebrood
op tafel. Elk nieuw lid is ook verplicht een leren brand -
emmer met het wapen van het brouwersgilde te kopen.
Bier blijft een belangrijke inkomstenbron voor de overheid.
Ook de tappers en de consumenten worden aangeslagen. In
de vijftiende eeuw kost één ton gruitbier een halve witpenning.
Een ton hopbier is zwaarder belast: twee witpenningen.
De opbrengsten uit de bieraccijnzen zijn voor een stad als
Venlo de voornaamste bron van inkomsten.
Vanaf de zeventiende eeuw worden de accijnzen verpacht.
De regels vermelden vrijstellingen, maatregelen om fraude
tegen te gaan en de boetebepalingen bij overtredingen.
Het Akkermansgilde verbiedt de leden op 12 juni 1773 om tijdens
het vogelschieten tabak te roken. De boete: een ton bier
»ten voordeele van ’t gilde«. Op 9 januari is er een nieuwe
regel uitgevaardigd: »De magistraat verklaart dat leden die
de gildemeester kwalijk bejegenen en de knecht van het gilde
met scheldwoorden en dreigementen ‘insulteeren’ zullen
verbeuren ten voordeele van het gilde voor de eerste rijse
een ton bier, voor de tweede rijse twee tonnen bier en voor de
derde rijse een arbitraire correctie”.
In het Stedelijk Archief Venlo zijn stukken te vinden van de
belastingen en imposten in de vroege 19e eeuw (1814-
1850). De inkomsten uit bier en gedestilleerd zijn belangrijk
voor de gemeentelijke overheid. De gemeenteraad in 1855
besluit: »Er zal eene belasting geheven worden op het binnen
de gemeente gefabriceerd bier ten bedrage van vijftig
cents per vat, genomen op de ruimte der roer of beslagkuipen,
overeenkomstig de bepalingen van ’s lands indirecte
belastingen, op dit middel voorgeschreven. Alsmede inge -
voerde bieren ook vijftig cents per vat.«
De handel in wijn, bier, turf, brandhout en gedestilleerd vormen
een welkome inkomstenbron. In 1856 schrijft de
gemeenteraad een brief naar ‘Zijne excellentie, den Heer
Minister van Financiën’. Aan de orde is de ontduiking van
bierbrouwers op de wetgeving en belastinginning. De wet uit
1822 moet streng worden nageleefd zo oordelen de raadsleden
in Venlo. Want de accijnzen op bier zijn »eene levensvraag
voor de gemeenten«.
Drie jaar later - 21 juli 1859 – wordt een brief naar het provinciebestuur
in Maastricht gezonden. »De tarieven van sommige
rijksaccijnzen op den wijn, gedestilleerd en de bieren en
azijnen zijn bij artikel 1 der wet van 15-5-1859 (op 1-1-1860
in werking) gewijzigd.« Of de belasting op bier omlaag of
omhoog gaat laat het archiefstuk onvermeld.
Venloosch Alt
La Belle Alliance
Het Venloosch Alt is sinds de eerste vermelding
in 1753 de bierspecialiteit van de stad.
Met de verwoesting van La Belle Alliance
van de familie Wolters aan de Lomstraat
verdween in 1945 de laatste brouwerij uit
Venlo.
Alt is een typisch product van een economie
waarin vrijwel niets wordt weggeooid.
Overgebleven bier uit de brouwerij, of bier
„La Belle Alliance“ van de
familie Wolters aan de Lomstraat
bestond tot 1945