Drachme 26

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Έκτοτε, από την ίδρυση του σύγχρονου Ελληνικού
Κράτους στα 1830 μέχρι και σήμερα, η Νεοελληνική
Ιστορία είναι διαποτισμένη με πολλούς, μικρούς και μεγάλους
διχασμούς, για τους οποίους θα μπορούσαν να
γραφούν τόμοι. Εδώ θα αναφέρουμε, ενδεικτικά, τους σημαντικότερους.
Μέγας διχασμός εμφανίστηκε γύρω από το πρόσωπο
του πρώτου κυβερνήτη, Ιωάννη Καποδίστρια, που
οδήγησε και στην δολοφονία του (9 Οκτωβρίου 1831)
θέτοντας τη χώρα σε μια περίοδο αναρχίας και ακυβερνησίας.
Με την έλευση του Όθωνα (1833) και την επιβολή
της Βαυαροκρατίας, ο κόσμος διχάστηκε ανάμεσα στους
φιλοκυβερνητικούς και τους αντιφρονούντες.
Η πιο μαύρη σελίδα αυτής της περιόδου ήταν
η καταδίκη και η φυλάκιση για έξι μήνες στο
Παλαμήδι του αρχιστράτηγου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη
- άκουσον, άκουσον - για εσχάτη
προδοσία.
Αργότερα, με την φυγή του Όθωνα (1862) και την έλευση
και μακρόχρονη βασιλεία του Γεωργίου Α’ (1864-
1913) οι Έλληνες διχάζονται «υποδειγματικά», κάτι που
συμπίπτει χρονικά και με την εδραίωση του δικομματισμού
στη χώρα, κατά τα αγγλικά πρότυπα.
διχασμός σε Τρικουπικούς και Δηλιγιαννικούς οδήγησε
στην πτώχευση του 1893, τον επονείδιστο ελ-
Ο
ληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και το κίνημα στο Γουδί
(1909), έχοντας προηγουμένως αφαιμάξει τον ελληνικό
λαό και καταβαραθρώνοντας το διεθνές κύρος της χώρας,
η οποία κατάντησε ανέκδοτο στα στόματα των Ευρωπαίων.
Ο ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΑΙΩΝΑΣ
Με την εμφάνιση του Ελευθερίου Βενιζέλου - μετά
από πρόσκληση του Στρατιωτικού Συνδέσμου, που
πρωτοστάτησε στο Κίνημα στο Γουδί για να αναλάβει την
πρωθυπουργία της χώρας άνευ εκλογών - ο ελληνικός
λαός στροβιλίζεται στη δίνη του λεγόμενου «Εθνικού Διχασμού»,
ενός «καραγκιόζ μπερντέ» που στήθηκε με μαεστρία
από τους πράκτορες των ξένων συμφερόντων στην
Ελλάδα, με αποκορύφωμα τη δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη.
Ο λόγος; Το αν η Ελλάδα θα λάβει μέρος στον
Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των Άγγλων (πρόταση
Βενιζέλου) ή θα τηρήσει στάση ουδετερότητας, με μια
κλίση στους Γερμανούς (πρόταση βασιλιά Κωνσταντίνου).
Βενιζέλος στη Θεσσαλονίκη συγκροτεί το «Κίνημα της
Ο Εθνικής Αμύνης» και ο Κωνσταντίνος στην Αθήνα υφίσταται
τους κανονιοβολισμούς των Ανακτόρων από τον αγγλογαλλικό
στόλο, που έχει αγκυροβολήσει στον Πειραιά.
Μετά τη φυγή του Κωνσταντίνου και τη «νομιμοποίηση»
του Βενιζέλου εν Αθήναις, ο λαός διχάζεται εκ νέου, με
αφορμή τη Μικρασιατική Εκστρατεία και το ξερίζωμα του
ελληνικού στοιχείου από τη Μικρά Ασία. Το βάρος της ευθύνης μετακυλίεται
από τους Βενιζελικούς, που ανέλαβαν την εκστρατεία,
στους Αντιβενιζελικούς, που την ολοκλήρωσαν, και τούμπαλιν, τη
στιγμή που η μαζική εισροή προσφύγων συνιστά ένα μείζον πρόβλημα
για το καθημαγμένο ελληνικό κράτος.
>>