12.12.2012 Aufrufe

bilan 2003 - Union Grand-Duc Adolphe

bilan 2003 - Union Grand-Duc Adolphe

bilan 2003 - Union Grand-Duc Adolphe

MEHR ANZEIGEN
WENIGER ANZEIGEN

Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.

YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.

travail et engagement tout au long de l'année.<br />

Je tiens également à remercier les membres du bureau<br />

exécutif et du comité central, les délégués régionaux, le<br />

personnel de la Fédération et de son Ecole de musique, et<br />

leurs nombreux partenaires au sein des autres organismes<br />

culturels de notre pays, pour leur contribution à la réussite<br />

de toutes les manifestations et projets organisés, ainsi que<br />

nos partenaires institutionnels traditionnels, notamment les<br />

Ministères de la Culture, de l'Intérieur, et de la Jeunesse, le<br />

Fonds Culturel National, l'Oeuvre Nationale de Secours<br />

<strong>Grand</strong>e-<strong>Duc</strong>hesse Charlotte, les Domaines Vinsmoselle, le<br />

groupe d'assurances "La Luxembourgeoise", la Banque et<br />

JOS KINZÉ ZUM GEDENKEN<br />

Die Luxemburger<br />

Musikwelt trauert um<br />

einen ihrer Besten. Am<br />

20. September <strong>2003</strong><br />

verstarb Jos Kinzé,<br />

kurz vor seinem 85.<br />

Geburtstag. Am 1.<br />

Oktober 1918 wurde<br />

Jos Kinzé in Essen (D)<br />

geboren. Sein Vater<br />

strebte sich dagegen,<br />

dass sein Sohn Musiker<br />

werden sollte und er<br />

bestand darauf, dass<br />

der Junge einen<br />

“bürgerlichen” Beruf erlerne. Heimlich belegte Jos Kinzé<br />

Musikkurse. Später, nachdem sein Vater sich mit dem<br />

Musikstudium seines Sohnes abgefunden hatte, belegte er<br />

verschiedene Kurse im Konservatorium der Stadt Luxemburg.<br />

Er lernte Gesang, Fagott, Orgel, Klavier und Harmonie. Sein<br />

Musikstudium führte ihn nach Paris in die «Schola Cantorum»<br />

und auf die Musikhochschule in Köln.<br />

Im Jahre 1952 wurde er Direktor der Diekircher Musikschule.<br />

Jos Kinzé dirigierte in seiner Laufbahn nicht nur eine grosse<br />

Anzahl von Chören, sondern u.a. die Harmonie Vianden. In<br />

der Dekanatskirche von Diekrich war er während mehr als vier<br />

Jahrzehnten als Organist tätig.<br />

Jos Kinzé war bei den Vereinen beliebt und er wusste seine<br />

Sänger und Musiker zu begeistern um z.Bsp. an UGDA-<br />

Wettbewerben teilzunehmen. Auf Verbandsebene war er stets<br />

ein gerngesehener Mitarbeiter, sei es als Experte für das<br />

Chorwesen, als Komponist und Bearbeiter von Chorwerken,<br />

wie auch als Jurymitglied im In- und Ausland.<br />

Sein kompositorisches Schaffen umfasst neben einer grossen<br />

Anzahl von Chorwerken, auch die Kantaten «Das Jahr des<br />

Herrn», «Die Suchenden» und «Das Lied des Nachtwächters».<br />

Eines seiner bedeutensten Werke ist das «Vareser Te Deum»<br />

für gemischten Chor, Bläser und Orgel.<br />

Jos Kinzé gehört ohne Zweifel zu den Musikern, die das<br />

Luxemburger Musikleben während der zweiten Hälfte des 20.<br />

Jahrhunderts geprägt haben. Die UGDA und viele<br />

Luxemburger Musikfreunde trauern nicht nur um den Verlust<br />

eines grossen Organisten, Dirigenten und Komponisten,<br />

sondern um den Verlust eines jovialen und gutherzigen<br />

Freundes.<br />

An seine Familie übermitteln wir unsere innige Anteilnahme.<br />

Der UGDA-Zentralvorstand<br />

éditorial<br />

Revue<br />

Musicale<br />

Caisse d'Epargne de l'Etat, SACEM Luxembourg et les<br />

Voyages Emile Weber - qui donnent par leur confiance et<br />

leur appui à notre Fédération et à son Ecole de musique les<br />

moyens de remplir au mieux leur mission de serviteur des<br />

différentes branches représentées.<br />

Il me reste à souhaiter que nos associations-membres et le<br />

public adhèreront massivement au programme d'action que<br />

l'UGDA a élaboré à leur intention pour 2004 et que nos<br />

partenaires financiers continueront avec fidélité à soutenir<br />

notre action en faveur de la culture au <strong>Grand</strong>-<strong>Duc</strong>hé.<br />

MERCI HÄR KINZÉ<br />

Virun e puer Méint hun d’Dikricher Solschlësselcher hirem<br />

Grënner an Eierendirigent, dem Här Jos Kinzé, fir ëmmer<br />

mussen Äddi soën. Vill vun deenen aktiven Memberen hun<br />

den Här Kinzé nët méi perséinlech kannt. Mee ët ass<br />

praktesch keng Prouf vergaangen, wou hier Dirigentin,<br />

d’Marie-Pierre Schambourg, déi den Här Kinzé zënter 1966<br />

kannt huet, nët vun him erzielt huet. All wossten se, dass hei<br />

e grousse Mënsch vun eis gaang ass, deem d’Dikricher<br />

Solschlësselcher vill ze verdanken hun.<br />

Den Här Kinzé huet d’Sollen 1960 gegrënnt, dat sellwecht<br />

Joër wéi den Här Norbert Daman, de Jongechouer „Les Petits<br />

Chanteurs de Diekirch“ an d’Liewe geruff hat. Den Här<br />

Kinzé huet fonnt, dat d’Meedercher och sollen eng Chance<br />

hun fir an engem Chouer ze sangen. A senger Solfége Klass<br />

hat hien e puer léif kleng pausbäckeg Meedercher sëtzen mat<br />

gudde Stëmmen, déi den Här Kinzé u „Solschlësselen“<br />

erënnert hun, a soumat war dem Chouer säin Numm gebuer.<br />

Op seng charmant Manéier, a vill pedagogeschem Fangerspëtzegefill,<br />

huet den Här Kinzé de Meedercher nët nëmmen d’Freed um Sangen<br />

an un der Musek bäibruecht, mee huet och versicht sie un der<br />

allgemenger Kultur ze interesseiéren. Op de ville Reesen déi mir am<br />

Laaf vun all deene Joeren ënnerholl hun, huet den Här Kinzé eis all<br />

d’Sehenswürdigkeeten uechter d’Welt gewisen an erklärt.<br />

Méi wéi eng Kéier ass eng zouen Kiirchendir opgaang, wann den Här<br />

Kinzé eis virun der Kirch opgestallt, a mat eis gesongen huet. An<br />

d’Solschlësselcher hate vill däer onvergiesslecher Momenter<br />

zesumme mam Här Kinzé: eis Visite mat Réceptioun beim Fürst von<br />

Schaumburg-Lippe; den Optrëtt zu Aachen wéi Lëtzebuerg de<br />

Karlspreis iwwerreecht krut; eise Chrëchtkonzert zu Colmar-Bierg,<br />

wou mir zesumme mat der groussherzoglëcher Famill d’Käerzen um<br />

Chrëchtbeemchen ugefangen hun, eis gemeinsam Concerten mat dem<br />

berühmte Jugendchouer „Schaumburger Märchensänger“, fir<br />

nëmmen e puer ze nennen.<br />

Vill schéi Melodiën huet de Komponist Jos Kinzé senge klenge<br />

Sollen op de Leif geschriwwen, lëschteger a besënnlecher, déi iwerall<br />

wou se gehéiert goufen, de Mënschen vill Freed gemaach hun.<br />

Den Här Kinzé wousst, datt hien dat Richtegt géif maachen, wéi hien<br />

1987 den Dirigentenstaaf an dem Marie-Pierre Schambourg seng<br />

Hänn geluecht huet. Hie war sécher, datt déi jonk Dirigentin, selwer<br />

een aktiven Solschlësselchen, de Chouer a séngem Sënn géif weider<br />

féieren. Souguer säi bekannten Sproch „Ech aarme Kinzé“ taucht<br />

weider an all Prouf op. Och wéi 1996 kleng a grouss Bouwen d’Reien<br />

vun de Solschlësselcher gefëllt hun, war dat ganz am Här Kinzé<br />

sengem Sënn.<br />

Den Här Kinzé huet ëmmer all Optrëtt vu séngen Solschlësselcher<br />

mat Interressi verfollegt, an lo kuckt hien vum Himmel op seng<br />

Sänger erof, houfreg, datt no 44 Joër säi Kanner- a Jugendchouer sech<br />

nach ëmmer zu deene Beschten am Land ziele kann.<br />

Heinidden bleiwen eis nëmmen d’Erënnerungen un déi schéin Zäit<br />

mam Här Kinzé, mee mir sin eis sécher: den Här Kinzé ass do uewen<br />

am gaang ze musizéieren an ze sangen ..., mat léiwe klengen<br />

pausbäckegen Engelcher!<br />

Är Solschlësselcher<br />

5

Hurra! Ihre Datei wurde hochgeladen und ist bereit für die Veröffentlichung.

Erfolgreich gespeichert!

Leider ist etwas schief gelaufen!