Dialogu alternativ Kosovë-Serbi

Shoqëria civile edhe pse numerikisht e fortë (rreth tremijë organizata tëregjistruara lokale dhe jo qeveritare) ende është jo mjaft e lidhur dhe organizuarrreth iniciativës dhe aksionit të rëndësishëm për Kosovën, e në veçanti nësituatën momentale.Në sektorin joqeveritar përveç aktivistëve ekzistues dhe prominent endeështë e pranishme dhe jo mjaftë e përkrahur nga shtresat e gjëra edhe rinia, nëmënyrë që ai impuls të fitojë “masë kritike” dhe rezultimin e Nismave tërëndësisë më të madhe.Në dritë ne ngjarjeve të marsit në në djegjen e objekteve civile por edhefetare në Kosovë por edhe ngjarjeve në tërësi që kryesisht pjesëmarrës ishinrinia. Njëkohësisht sektori joqeveritar i organizatave e të rinjëve nga të dy anëtnuk iu është përgjigjur me kohë ftesës për ndërprerje të dhunës. Mbetet punë eanalitikëve për të sqaruar se si rinia e Kosovës është gjetur rrugëve të Kosovës,Beogradit, Novi Sadit dhe Nishit. Pyetja është pse rinia përdorë dhunën dukedëshiruar shpejtimin e rrjedhave politike në kuadër të spekulimeve. A është realeajo që vërtet është dëgjuar pas ca ditësh të ngjarjeve kosovare. A ishte kjopërgjigje relevante dhe arsyetim, është pak e besueshme. Shpesh shtrohet pyetjanë të cilën ndoshta sociologët mund të japin përgjigje, e cila është si tëshpjegohet fakti që kishat në Kosovë i kanë kallur mu ata, baballarët dhegjyshërit të cilëve me vite i ruajtën ato duke i konsideruar ato si pasuri tëpërbashkët shpirtërore.Edhe përkundër organizimit të shoqërisë civile dhe dërgimit të deklaratëssë përbashkët dhe e tërë ngjarja pas saj tregon se as akterët e tyre kryesorë nuk ekuptuan me kohë vëllimin dhe seriozitetin e ngjarjes. Sektori civil i cili do tëduhej të kishte rolin e kontrollës së llojit të vet (Watch dog), nuk luajti rolin e vetnë mënyrën më të mirë. Parashtrohet pyetja: a janë këta aktivistë të sektoritjoqeveritar, apo janë politikan dhe në çfarë mase duhet të jenë ata?Këtë pyetje, të cilën shumica prej tyre ende nuk ia kanë sqaruar vetes:“cili është roli i shoqërisë civile dhe çfarë raporti ajo duhet të ketë ndaj ngjarjeveditore të politikës dhe në raport me mediumet?”Edhe pse si nga njëra ashtu edhe nga tjetra anë dëgjohen ide pozitive mbidialogun dhe integrimin politik, lidhjen në mes veti dhe rajoneve, të gjithaaktivitetet mbesin në shembuj të vetmuar dhe individual, kështu që nuk kishteparasysh çasje të pjekur të këtyre problemeve.Paraqitjen do ta përfundoja me një anekdotë, e cila është një tregim që edëgjova në rini prej disa anëtarëve të familjes dhe e cila vërtet shumë aktuale pasngjarjeve ta marsit. Bëhet fjalë për kohëra të vjetra apo të mesme gjatëmbretërisë otomane diku në Ballkan.Babai kishte djalin shumë të shqetësuar i cili u shkaktonte problemenjerëzve nga fshatrat përreth. I paaftë që të ndërmerr diçka babai vendos që përçdo veprim të keq të shkaktuar nga djali, ta ngulit nga një gozhdë në derë tëhyrjes por jo thellë por deri në gjysmë. Kështu gjatë tërë kohës, grumbulloi mjaftgozhda në dyer të hyrjes nga druri dhe një ditë djali e pyet babain për çkashërbejnë këto gozhda. Babai i skjaron se për çdo veprim që i shkaktonte dëmtjerëve ka ngulitur nga një gozhdë ashtu që atij të i kujtohej se çka ka bërë.42