Macht ten goede?!

1 Aandacht voor waardevol werken past in een brede ontwikkeling 25Het laatste punt, de werkende visie, de krachtige identiteit is 3 volgensAnnemarie van Dalen het meest centrale kenmerk. Jos de Blok en PierreQuadvlieg zijn geslaagd in het ontwikkelen van zo’n visie op werk enorganiseren omdat ze snapten wat er in hun branche aan de orde was,wat het werk ontzielde, waar de vorm de zin ondermijnde. Pierre Quadvliegvertelde het verhaal dat hij in zijn begintijd ontdekte dat cliënteneen andere naam kregen omdat dat voor de organisatie makkelijker was.Twee mensen die allebei Kees heten, dat is verwarrend. Vanaf nu ben jijKarel. Een zorgsysteem dat de identiteit, de uniciteit van mensen ontkent.Een beslissende ervaring voor wie het tot zich door laat dringen. Jos deBlok en Pierre Quadvlieg plaatsen de zorg in een perspectief op het goedeleven voor hun cliënten, voor hun bewoners. Ze denken voorbij hun organisatie.Daar doen we het voor. Het is dezelfde gedachte als Simon Sinekin zijn populaire you tube filmpje naar voren brengt: het draait om “theWhy”. Zonder aansprekende “Why” blijft de vormgeving zielloos.Op een heel andere manier dan Buurtzorg en Esdégé Reigersdaal, zieik ook in het werk en denken van Henk Oosterling een inspirerendperspectief. Oosterling, de bezielende motor van Rotterdam Vakmanstad,denkt in relaties, in netwerken. Hij ziet de mens niet als autonoom handelendwezen maar als knooppunt in een reeks van netwerken die opverschillende schalen werkzaam zijn. In je handelen thuis, in je werk, opschool, in de buurt, ben je altijd onderdeel van een netwerk, een grotergeheel, van meerdere netwerken. Ook in de vraagstukken waaraan jevanuit je organisatie werkt, ben je verknoopt met anderen. Je bent altijden overal online. Integraal handelen betekent voor Oosterling dat je deeluit wil maken van een groter geheel. Schaalvergroting wordt in dat perspectiefniet verticaal maar horizontaal gedacht, van lokaal naar globaal.Handelen is, al dan niet virtueel altijd “glokaal”. Je zou kunnen zeggendat je beseft niet verknipt, maar verknoopt te zijn. De mensen van dehark voorbij herkennen dit en noemen dit het handelen in werkgemeenschappen.Dat is dus niet een organisatie, maar een meer of minderbestendig netwerk van burgers en professionals die met elkaar en voor3 Zij maakt onderscheid tussen controlemechanismen van de 1e orde (directe supervisie), vande 2e orde (via regels en systemen) en controle mechanismen van de 3e orde (“zachter, communicatiever,normatiever). Het doet denken aan Arnold Cornelis’ onderscheid: natuurlijksysteem, regelsysteem en communicatieve zelfsturing. Volgens Cornelis kom je in een catastrofaalleerproces terecht als je de oplossing zoekt in een systeem dat de oplossing niet bevat(Cornelis 1990).