De kwaliteit van Sportrevalidatie modellen

Opdrachtgever: Michel EdelaarCoach: Rolf Hoogland3.1 Methodiek Aëroob Revalidatie Systeem(ARS) 11,12Goolberg(2006)Ontstaan van het modelHet ARS model is een praktische methodiek om diverse (duur) trainingsmethoden in eenmethodische opbouw te zetten. In deze opbouw kunnen zowel patiënten als sporters belastworden. Iedere vorm van belastbaarheid kan verwerkt worden binnen de methodiek. Demethodiek is in 2006 vanuit klinische expertise beschreven door Toine van de Goolberg.Opbouw van het modelOp basis van de maximale hartfrequentie(HFmax) en de anaërobe drempel worden binnende methodiek van het ARS de verschillende (duur)trainingsmethoden opgebouwd. Hethartfrequentiediagram is de basis van de methodiek (Figuur 3.2) In de methodiek berekendde maximale hartfrequentie de trainingsmethode en intensiteit van de training. Uit diverseliteratuur is gebleken dat het meten van de maximale hartfrequentie de voorkeur heeft in hettrainen van het duur uithoudingsvermogen. Binnen de methodiek ARS wordt de formule vanTanaka aanbevolen: Hfmax = 208 – (0,7 x leeftijd) 85In het opstellen van de trainingsmethode en intensiteit wordt een geleidelijke opbouwgehanteerd. De volgende vier trainingsvormen worden gehanteerd binnen het ARS:wandelen, briskwalken, joggen en hardlopen. Binnen de methodiek is gekozen voor dezeopbouw, omdat deze opbouw in combinatie met de diverse try-outs eraan bijdraagt datiedere behandeling een test op zichzelf is. 35 Op deze manier kan de belastbaarheid op eenveilige en gestructureerde wijze worden opgebouwd. De methodiek beschrijft dat het gebruikvan deze opbouw in belastbaarheid, patiënten met een chronische indicatie of lagebelastbaarheid erg goed kan begeleiden. In de methodiek van het ARS is er op basis van deinternationale trainingsliteratuur voor gekozen, uit te gaan van een percentage van deintensiteit van de anaerobe drempel.Uitgangspunten van het modelDe Aërobe drempel binnen het ARS kent een lineaire opbouw in belasting, van herstelduur(HD) naar tempoduur (de intensiteit op de anaerobe drempel) De verhouding tussen hetverschil in intensiteit met de anaërobe drempel en tempo wordt in figuur 3.3 weergegeven.Indien een patiënt aan het eind van de pauze binnen de training niet voldoende hersteld isdan geeft dit aan dat de anaërobe drempel bereikt is en mogelijk zelfs overschreden.In het ARS wordt aangegeven dat binnen de praktijk de ondergrens van de aërobe drempelvoor de aërobe training, maximaal 30% procent onder de maximale hartfrequentie of 20%onder de aërobe drempel mag liggen. Binnen de methodiek wordt aangegeven dat gebruikvan deze regels erg goed toepasbaar is bij het opstarten van een trainingsprogramma.Try-outsBinnen het ARS wordt aangegeven dat de individuele trainingsintensiteit van grote waardeis. Om deze reden wordt binnen de methodiek van de ARS aanbevolen de herstelpols vastte leggen. De herstelpols wordt vastgelegd door de hartfrequentie zowel aan het eind van debelastingoefening als aan het eind van de rustpauze te meten. Het verschil tussen dehartfrequentie aan het eind van de belastingoefeningen en de hartfrequentie aan het eindvan de rustpauze is de herstelpols. Binnen de methodiek staan normen beschreven metbetrekking tot de herstelpols. Deze normen zijn geheel gebaseerd op klinische ervaring. Inde methodiek wordt aangegeven dat de herstelpols duidelijke informatie verschaft metbetrekking tot herstel en intensiteit van de belastingsoefeningen. Hoe kleiner de herstelpols16