Kamer gezocht

in verschillende individuele informatiebehoeften van Kamerleden worden vertaald in
een concrete en eenduidige opdracht aan de ambtelijke organisatie ten aanzien van
welke dienstverlening wel of niet gewenst wordt.
resumé
In dit hoofdstuk hebben wij de vraag beantwoord hoe de huidige dienstverlening van
de ambtelijke organisatie op het gebied van parlementaire informatievoorziening kan
worden gepositioneerd ten opzichte van de informatiebehoeften van de Kamerleden.
Daarnaast hebben we verkend welke mechanismen ten grondslag liggen aan het
maken van keuzes over dienstverlening.
De ambtelijke organisatie richt zich met haar kerntaken op het gebied van parlementaire
informatievoorziening op alle stijlen politici. Het flexibele deel van de dienstverlening
is grotendeels gericht op het bedienen van de behoefte van de ‘bestuurder’. Die
keuze lijkt echter niet expliciet gemaakt te worden en komt vooral emergent tot stand:
nieuwe dienstverlening dient zich aan door het voortdurend inspelen op vragen vanuit
de Kamer, het niet ter discussie stellen van historisch gegroeid aanbod en het zo
goed mogelijk willen inspelen op externe ontwikkelingen. Hierdoor komt er alleen
maar dienstverlening bij zonder dat er ooit iets af gaat.
Hieraan liggen een aantal problemen ten grondslag:
• Aangezien er geen gedeelde visie is op parlementaire informatievoorziening, worden
prioriteiten veelal op dienst- of directieniveau bepaald. Niet op het niveau van de
gehele organisatie.
• Door een ambivalente houding ten opzichte van de politiek breidt het dienstenpakket
zich alleen maar uit onder gelijkblijvende of minder wordende budgetten
en capaciteit.
• Door waterscheiding met de politiek en het ontbreken van een ‘brug’ tussen de
uiteenlopende behoeften van Kamerleden vindt er op organisatieniveau nauwelijks
sturing plaats op de vraag welke doelen, met welk budget, bediend moeten worden
met de dienstverlening op het gebied van parlementaire informatievoorziening.
• Door een verantwoordelijkheidsvacuüm ontbreekt er een mechanisme waarin verschillende
individuele informatiebehoeften van Kamerleden worden vertaald in
een concrete en eenduidige opdracht aan de ambtelijke organisatie ten aanzien
van welke dienstverlening wel of niet gewenst wordt.
Een blijvend groeiend dienstverleningspakket is op termijn onhoudbaar. Na de recente
bezuinigingsronde is het immers niet reëel om te verwachten dat het budget en de
personele capaciteit van de Tweede Kamer in de nabije toekomst mee kunnen groeien.
Dit zet een toenemende druk op de organisatie om de beschikbare middelen optimaal
in te zetten. Met andere woorden: er is in toenemende mate behoefte om keuzes te
maken en te prioriteren in de dienstverlening op het gebied van parlementaire informatievoorziening.
56 Kamer gezocht