Style AE Motion n' Style AE - Hilton Athens

κοινωνία ήταν οι εκδόσεις βιβλίων τεχνολογικής κατεύθυνσης. Οι σπουδές αυτές αποτελούσαν
για πολλά χρόνια άβατο λίγων τυχερών, ενώ τα βιβλία ήταν μέχρι τότε δυσεύρετα,
πανάκριβα και σχεδόν ακατανόητα, γιατί γράφονταν στην καθαρεύουσα. Τότε αρχίζουν να
δημιουργούνται από το ίδρυμα οι γνωστές βιβλιοθήκες του Τεχνικού, σειρές τεχνικών βιβλίων,
που δίδαξαν επί δεκαετίες γενεές επαγγελματιών. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί γύρω
στα 500 βιβλία, που έχουν πουλήσει περισσότερα 45.000.000 αντίτυπα. Τα βιβλία αυτά
δίνονταν επί σειρά ετών στο υπουργείο Παιδείας, το οποίο με τη σειρά του τα προωθούσε
στα επαγγελματικά και τεχνικά λύκεια ή στις τεχνικές σχολές.
Παράλληλα όμως με τις εκδόσεις, σχεδιαζόταν και ένα κέντρο που φιλοδοξούσε να αποτελεί
το ελληνικό αντίγραφο του Deutsches Museum του Μονάχου. Πράγματι μπήκαν οι
βάσεις για ένα μουσείο με εκθέματα της Φυσικής, που λειτούργησε για πρώτη φορά το
1956 και ολοκληρώθηκε μια δεκαετία μετά. Πλάι στο μουσείο φτιάχτηκαν ένα αμφιθέατρο
για διαλέξεις και το πρώτο πλανητάριο ολόκληρης της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, με τεχνολογία
βέβαια εκείνης της εποχής. Ούτε καν η Ιταλία δεν διέθετε αντίστοιχο κέντρο. Σε
τι χρησιμεύει όμως ένα τέτοιο κτίριο; «Μέσα από ένα πλανητάριο δεν παίρνεις μόνο μαθήματα
αστρονομίας, αλλά επίσης βιολογίας, ιστορίας, γεωλογίας και γνωρίζεις καλύτερα
και τις υπόλοιπες φυσικές επιστήμες» ομολογεί ο διευθυντής του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου,
Διονύσης Σιμόπουλος, η ψυχή του ιδρύματος για 34 συναπτά έτη.
Ο ίδιος κλήθηκε από τη Μαριάνθη Σίμου να γυρίσει από τις ΗΠΑ, όπου σπούδαζε
αστροφυσική, για να αναλάβει το 1973 τη διεύθυνση του νεότευκτου τότε πλανηταρίου.
«Ήταν μια γοητευτική πρόσκληση-πρόκληση να έρθω στην Αθήνα και να αναλάβω το
πλανητάριο. Ήμουν μόλις 29 ετών και είχα ήδη κλείσει μια δεκαετία στις ΗΠΑ. Μου έλειπε
η Ελλάδα και ο τρόπος ζωής της. Στην αρχή όταν επέστρεψα, κατάλαβα πόσο πίσω ήμασταν:
δεν έβρισκα στην ελληνική αγορά ούτε καν τα βασικά, π.χ. ένα απλό μοτέρ που χρειαζόμασταν
στο ίδρυμα. Βέβαια, από την αρχή, είχα την ευκαιρία να ταξιδεύω και να παρακολουθώ
συνέδρια και ομιλίες σε όλο τον κόσμο, τις τρεις αυτές δεκαετίες. Αυτό με βοήθησε
να είμαι ενήμερος για το τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο. Στα αντίστοιχα πλανητάρια
των ΗΠΑ βασικό ρόλο έπαιζε από τότε το θέαμα και όχι η επιστημονικοφανής παρουσίαση
των πραγμάτων. Η ευρωπαϊκή, κυρίως η γερμανική αυτή σχολή έχανε την ουσία των
πραγμάτων και έμενε στους τύπους. Βασική λοιπόν αποστολή μου ήταν, λόγω και της
εμπειρία μας, να φέρω το ελληνικό πλανητάριο κοντά στο αμερικάνικο παράδειγμα».
Μετά το θάνατο της Μαριάνθης Σίμου, το 1980, τη διοίκηση ανέλαβε διαδοχικά ο Νίκος
Βερνίκος-Ευγενίδης και το 2000 ο Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης που έμειναν προσηλωμένοι
στις αρχές του ιδρύματος: εντατικότερη παραγωγή προγραμμάτων, βιβλίων, ντοκιμαντέρ
για την κρατική τηλεόραση και βελτίωση των εγκαταστάσεων και των παρεχόμενων
υπηρεσιών. Μ’ αυτή την προοπτική επένδυσαν μεγάλα κεφάλαια για την ανάπτυξη του
ιδρύματος, κυρίως για να φέρουν κοντύτερα το ελληνικό κοινό στην τεχνολογική έκρηξη
των τριών τελευταίων δεκαετιών.
«Τα πρώτα χρόνια του Πλανηταρίου, από το 1966 μέχρι και το 1973 ήταν αρκετά δύσκολα,
γιατί υπήρχε η αντίληψη ότι η επιστήμη αφορούσε μόνο τους επιστήμονες και όχι τον
υπόλοιπο κόσμο» συμπληρώνει ο διευθυντής του ιδρύματος. «Βασικός μας στόχος από
το 1973 και μετά ήταν να αλλάξουμε αυτό το ταμπού, ότι η επιστήμη δηλαδή είναι για λίγους.
Πιστεύαμε ότι όλοι έπρεπε να γνωρίζουν αυτόν τον κόσμο, γιατί η καθημερινή μας
ζωή εξαρτιόταν και συνεχίζει να εξαρτάται από θέματα επιστήμης και τεχνολογίας. Ευτυχώς
σταδιακά άρχισε να αλλάζει η άποψη του κόσμου για την επιστήμη, η νεολαία μπήκε
πιο δυναμικά στους χώρους της γνώσης, η ελληνική κοινωνία άρχισε να προοδεύει, ενώ
παράλληλα η εξέλιξη των υπολογιστών, των βίντεο, αλλά και της τεχνολογίας γενικότερα,
μας έλυσε τα χέρια για να βελτιώσουμε τον τρόπο προβολής και παρουσίασης των προγραμμάτων
μας, που έγινε περισσότερο ψυχαγωγικός».
Το 1997 αρχίζει η μεγάλη ανακαίνιση του παλαιού κτιρίου και η εκ βάθρων αλλαγή του
τρόπου παρουσίασης των εκθεμάτων. Το παλιό Πλανητάριο κλείνει οριστικά τον Αύγουστο
του 1999 για να ανοίξει το καινούργιο κτίριο τον Νοέμβριο του 2003 με την προσθήκη
του νέου ψηφιακού πλανηταρίου, καινούργιων χώρων και των νέων εκθεμάτων φυσικής.
66
were written in oratorial Greek. It was at that time the Institution created Technical
libraries with a series of books that taught generations of professionals for decades. Until
now, around 500 books have been published that have sold more than 45 million copies.
For many years, these books were given to the Ministry of Education, which in turn,
promoted them to the professional and technical lyceums/schools.
In parallel with the publications, the design for a center designated to be the Greek
version of the Deutsches Museum in Munich was in the works. The physics museum first
opened in 1956 and was completed a decade later. Next to the museum,an amphitheater
was built for lectures and the first planetarium in northeastern Europe with technical
books of that period. Not even Italy had an equivalent center. What is the need for such a
building? «A planetarium does not only offer lessons in astronomy, but also in biology,
history, geology and offers one the opportunity to become more familiar with all the
natural sciences» according to the Director of the New Digital Planetarium, Dionysis
Simopoulos, the heart behind the Institution for 34 consecutive years.
In 1973 he was summoned by Marianthi Simou to return from the USA where he was
studying astrophysics, and take over the management of the new planetarium. «It was an
appealing invitation and challenge to come to Athens and assume the responsibility of the
planetarium. I was just 29 years old and had been in the USA for 10 years. I missed
Greece and its lifestyle. When I first arrived, I realized how behind we were: I couldn’t
even find the basics in the Greek market, i.e., an ordinary motor that we needed at the
institution.
Throughout these three decades, I was given the opportunity to travel and attend
conferences and lectures worldwide. In similar planetariums in the USA, spectacle was
instrumental and not the scientific presentation of objects. The European school,
specifically the German, lost the essence of things and remained typical. Based on my
experience, therefore, my main mission was to bring the Greek planetarium close to the
American example».
After the death of Marianthi Simou in 1980,the administration was taken over respectively
by Nikos Vernikos-Evgenidis and in 2000 by Leonidas Dimitriadis-Evgenidis who,
dedicated to the principles of the institution, intensified the production of programs,
books and documentaries for state television and improved the facilities and services
offered. With this prospect, they invested more money in the development of the
institution, in order to bring the greek public closer to the technological outbreaks of the
last three decades.
«The first years the Planetarium operated (between 1966 and 1973) were quite difficult
because there was a notion that science was for scientists and not for the rest of the
world» the director of the institution added. «Our main goal was to change the taboo
that science was for the few. We believed that everyone should learn about this world,
because our everyday lives depended on and continue to depend on scientific and
technological issues.
Fortunately, the world’s notion of science gradually began to change. Young people
entered knowledge dynamically, greek society began to progress and the evolution of
computers, videos and technology in general, helped us improve the way we presented
our programs». In 1997 the restoration of the old building began and a profound change
was implemented in the way we presented our exhibitions. The old Planetarium closed
permanently in August 1999 and the new building opened in November 2003 with the
addition of the new digital planetarium, new spaces and new physics exhibitions.
The new digital planetarium can take pride in the fact that it is the best in the world,
according to Manos Kitsonas, the technical Director of the new Planetarium: «The new
digital planetarium has a huge dome that covers a surface of 970 square meters. It has a
capacity of 278 business class seats. These seats offer a hookup to a second language and
have interactive buttons that allow the audience to participate in answering questions
that the program may pose.